• Buradasın

    Kibir ve alçakgönüllülük zıt mı?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Evet, kibir ve alçakgönüllülük zıt anlamlı kavramlardır 125.
    Kibir, kendini başkasından üstün görme, kendini beğenmişlik ve aşırı özgüven gibi davranışları ifade ederken; alçakgönüllülük, kibirli davranışlardan ve kendini övmekten kaçınma anlamına gelir 135.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

      Yanıtı değerlendir

      5 kaynak

      1. zitanlamlisi.net
        1
      2. eodev.com
        2
      3. feeddi.com
        3
      4. prezi.com
        4
      5. dusuncekahvesi.wordpress.com
        5

    Konuyla ilgili materyaller

    Alçak gönüllülük ve kibir nedir?

    Alçak gönüllülük, kendini kimseden üstün görmemek, kibirli olmamak, gösterişsiz ve büyüklük iddiasında bulunmamak anlamına gelir. Kibir ise, gurur ve büyüklenme anlamına gelir. Alçak gönüllülük ve kibir, zıt anlamlı kavramlardır; alçak gönüllü olmak, kibirli olmanın tam tersidir.
    5 kaynak

    Kibir neden kötü bir davranıştır?

    Kibir, kötü bir davranış olarak kabul edilir çünkü: Gönülleri kör eden manevi bir hastalıktır. Küfür ve inkârın önemli bir sebebidir. İnsani değerleri yok eder. Peygamber ahlakına aykırıdır. Ayrıca, kibir, gereksiz riskler almaya, gerçeklikle temasın kaybolmasına ve etik dışı davranışların artmasına yol açabilir.
    5 kaynak

    Kibir ve gurur hikayesi nedir?

    Kibir ve gurur hikayelerinden bazıları şunlardır: İblis'in hikayesi. Firavun ve Nemrut'un hikayesi. Karun'un hikayesi. Ayrıca, Hz. Musa'nın kavminden olan Ebu Leheb'in, Müslümanlara ahiretteki cezayı hatırlatmalarına karşılık, malını harcayarak bundan kurtulacağını zannetmesi de kibir ve gururun olumsuz sonuçlarına örnek olarak verilebilir.
    5 kaynak

    Kibir insanı nasıl yalnızlaştırır?

    Kibir, insanı yalnızlaştırır çünkü: 1. Hata Yapma Kaygısı: Kibirli insanlar, hata yapmaktan korkarlar ve bu, kendilerini sıradan insanlarla aynı seviyede görmeyi engeller. 2. Başkalarının Seviyesine İnme Kaygısı: Çevrelerindeki insanları küçümserler ve onlarla aynı ortamda bulunmayı, kendi üstünlüklerini kaybetme olarak görürler. 3. Aşırı Genellemeci ve Seçici İndirgemeci Olmak: İnsanları dar çerçevelerde değerlendirirler ve bu, onları yalnızlığa iter. 4. Empati Eksikliği: Empati kurmakta zorlanırlar, bu da sağlıklı ilişkiler kurmalarını engeller. Sonuç olarak, kibirli insanlar, kendilerini izole eden bir ruh haline sahip olurlar ve bu da yalnızlık duygularını artırır.
    5 kaynak

    Alçakgönüllülük ve tevazu nedir 4 tane örnek?

    Alçakgönüllülük ve tevazu şu şekilde tanımlanabilir: Alçakgönüllülük, kişinin kendini olduğundan daha düşük bir seviyede görmesi ve kibirlenmekten uzak durarak üstünlük ve meziyetlerini ön plana çıkarmamayı tercih etmesidir. Tevazu, kendini beğenmişlikten ve böbürlenmekten uzak durmak, gurur ve kibirden arınmış bir hayatı benimsemektir. Dört örnek: 1. Örnek 1: "Derslerimde öğrencilerim konuları oldukça iyi anlasalar da, kendimi sürekli olarak daha fazla geliştirmem gerektiğini düşünüyorum". 2. Örnek 2: "Eserlerim dünya genelinde en çok satanlar listesine girse de, bir öğrenci gibi sürekli çalışmam gerektiğini düşünüyorum". 3. Örnek 3: "Bugün mesleğimde ‘Üstat’ olarak anılıyorum, ancak ben kendimi sıradan bir şair olarak görüyorum". 4. Örnek 4: "Romanım Nobel Edebiyat Ödülü’nü kazandı, fakat ben hala yolun başındayım ve yürünecek çok yolum olduğunu düşünüyorum".
    5 kaynak

    Kibir ve gurur arasındaki fark nedir?

    Kibir ve gurur arasındaki temel fark, kibirde kendini başkalarından üstün görme, gururda ise kendini beğenme ve yaptığı iyiliklere güvenme durumudur. Kibir: Bir insanın servet, makam, ilim, ibadet, soy, güzellik ve kuvvet gibi herhangi bir meziyetinden dolayı, kendini başkasından üstün görme hastalığıdır. Gurur: Kendini veya bir sıfat ve meziyetini beğenmeye, onunla övünmeye denir. Ayrıca, gururda kıstas kişinin kendisi iken, kibirde başkalarıyla yarış içine girilir.
    5 kaynak

    Kibir nedir ve örnekleri?

    Kibir, kendini beğenme, kendini herkesten üstün görme anlamına gelir. Kibir örnekleri: Hiçbir fikri ciddiye almayan, her şeyin en iyisini kendi bildiğini düşünen kimseler. Hep kendisine sual sorulmasını, başkasına sorulmamasını isteyen kişiler. Yol sormaktan çekinen kimseler. Amirinden izin istemeye çekinen kişiler. Misafir olduğu evde, imamlığa layık birçok kimse varken, ev sahibi izin vermeden imamlığa geçenler. Bir toplantıda, hep kendi konuşmayı isteyen ve başkalarının söze katılmasından rahatsız olan kişiler. Arkadaşlarına, bir şeyler bildiğini göstermek için, onlara her fırsatta bir şeyler anlatmaya çalışan ve yanlış sandığı şeyleri hemen düzeltmeye kalkışan kimseler. Camide, boşluğu doldur diye, insanlara emir veren kişiler. Yaşına bakılmadan, herkesin birbirine abi denmesi âdet olan yerlerde abi diyememek, sadece ismiyle veya “Ali bey, Veli bey” diye hitap etmek. Övülmekten hoşlanan, tenkide dayanamayan ve hatasını söyleyene teşekkür edemeyen kişiler. Hakkı kabul etmeyen, bir şey şöyledir denilince tevil etmeye çalışan kimseler. Vesvese eden, kendini ihtiyatlı zanneden ve herkesin yanlış yaptığını düşünen kişiler. Baş olmayı isteyen, emir vermekten hoşlanan kişiler. İnsanlar yanına gitmekten veya bir şey sormaktan çekiniyorsa. İstişare etmeyen, danışmayan, soramayan, peki diyemeyen, hatasını kabul edemeyen, özür dileyemeyen, kimseden dua isteyemeyen, vara yoğa öfkelenen ve başkalarını beğenmeyen kişiler.
    5 kaynak