Yazeka
Arama sonuçlarına göre oluşturuldu
Göz için uyak (kafiye), dize sonlarında mutlaka aynı sesin kullanılmasını gerektiren bir anlayış olup, divan şairleri tarafından benimsenmiştir 12. Arap alfabesine göre çıkış noktaları (çıkak) birbirine yakın olan sesler, bu anlayışta kafiye olarak kabul edilmez 1.
Kulak için uyak (kafiye) ise sadece ses benzerliğinin benimsendiği bir kafiye türüdür 12. Çıkış noktaları aynı olan sesler, dize sonlarında tekrarlandığında kafiye kabul edilir 1.
Örnekler:
- Göz için uyak: "zerre-i nurundan iken muktebes / mihr ü mehe etmek işaret abes" beytinde, "muktebes" ve "abes" sözcükleri Arap alfabesine göre farklı harflerle yazıldığı için göz için uyak sayılmaz 14.
- Kulak için uyak: "Ya şevk içinde harab ol, ya aşk içinde gönül! / Ya lale açmalıdır göğsümüzde yahud gül!" dizelerinde, "-ar" sesleri kulak için uyaktır 3.
5 kaynaktan alınan bilgiyle göre: