Etkileşim modeli, kullanıcı ile sistem arasındaki iletişimi tanımlar ve genellikle şu bileşenlerden oluşur: Başlatıcı ve hedef: İşlemi başlatan düğüm (genellikle bir istemci) ve bu isteğe yanıt veren düğüm (sunucu). Yol: Bir özelliğin, etkinliğin veya komutun bir düğümün veri modeli hiyerarşisindeki konumu. İşlem: Düğümler arasındaki mesajlar olarak anlaşılabilir ve okuma isteği veya veri raporlama gibi çeşitli türleri içerir. Çalışma prensibi: 1. Başlatma: Kullanıcı veya sistem bir işlem başlatır. 2. Uygulama: Kullanıcı, bilgisayar arayüzü üzerinden bu işlemi uygular. 3. Gözlem: Kullanıcı, işlemin sonucunu gözlemler. 4. Değerlendirme: Kullanıcı, sonucu değerlendirerek bir sonraki adıma karar verir. Bazı etkileşim modelleri: Norman modeli: Kullanıcı ile sistem arasındaki iletişimi sezgisel olarak anlamayı sağlar. Çok modüllü modeller: El ve göz izleme, doğal dil girişi gibi çeşitli algılama ve giriş teknolojilerini içerir. Uygulama ve değerlendirme döngüsü: Kullanıcı, hedefini belirler ve sistemi değerlendirerek sonraki adıma karar verir.