• Buradasın

    Eski dilde ay isimleri nereden gelir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Eski dilde ay isimlerinin kökenleri çeşitli kaynaklara dayanmaktadır:
    • Türkçe: Ocak, Aralık gibi ay isimleri Türkçe kökenlidir 25. Ocak, kışın ateş yakılan yeri ifade eder 25. Aralık ise eski yıl ile yeni yıl arasında kalan dönemi simgeler 5.
    • Latince: Mart, Temmuz, Ağustos gibi ay isimleri Latince kökenlidir 235. Mart, Roma savaş tanrısı Mars'tan; Temmuz, Roma İmparatoru Julius Caesar'dan; Ağustos ise Augustus Caesar'dan gelmektedir 235.
    • Süryanice ve Arapça: Şubat, Nisan, Haziran, Eylül, Kasım gibi ay isimleri Süryanice ve Arapça kökenlidir 235. Şubat, Süryanice "şabat" (dinlenme) kelimesinden; Nisan, Akadca ve Süryanice kökenlidir; Haziran, Süryanicede "sıcak" anlamına gelir; Eylül, Akadca "hasat" anlamına gelir; Kasım, Arapça "bölen" anlamına gelir 235.
    Ayrıca, İbranice ve Mezopotamya bölgeleri de bazı ay isimlerinin kökeninde etkili olmuştur 5.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

      Yanıtı değerlendir

      5 kaynak

      1. yasemin.com
        1
      2. dergio.com
        2
      3. blog.milliyet.com.tr
        3
      4. webtekno.com
        4
      5. posta.com.tr
        5

    Konuyla ilgili materyaller

    Eski Türkçede kaç ay var?

    Eski Türkçede 12 ay vardı.
    5 kaynak

    Eski dilde aylar nasıl söylenir?

    Eski dilde ayların yazımı şu şekildedir: Ocak: اوجاق. Şubat: شباط. Mart: مارت. Nisan: نيسان. Mayıs: مايس. Haziran: خزيران. Temmuz: تموز. Ağustos: آغستس. Eylül: ايلول. Ekim: أكيم. Kasım: قاسم. Aralık: آرالق. Ayrıca, Osmanlıca'da hicri takvime göre ay isimleri de şu şekildedir: Muharrem: محرم. Safer: صفر. Rebî'ül-evvel: ربيع اﻻول. Rebî'ül-âhire: ربيع اﻻآخره. Receb: رجب. Şa‘bân: شعبان. Ramazân: رمضان. Şevvâl: شوال. Zi’l-ka‘de: ذى القعده. Zi’l-hicce: ذى الحجه.
    5 kaynak

    Eski dilde takvim ne demek?

    Eski dilde "takvim" kelimesinin karşılığı "taḳvīm" olarak geçmektedir.
    5 kaynak

    Türk ay isimleri nereden gelir?

    Türk ay isimleri çeşitli kökenlere sahiptir: 1. Ocak: Eski Türkçe'den gelir, "ateş yakılan yer, yuva" anlamına gelir. 2. Şubat: Süryanice "şabat" kelimesinden Türkçeye geçmiştir, "dinlenme günü" anlamında kullanılır. 3. Mart: Latince "Martius" (Roma savaş tanrısı Mars'ın adı) kelimesinden gelir. 4. Nisan: Akadca'da yılın ilk ayı olarak tanımlanır, Süryanice'den Arapça'ya ve oradan Türkçeye geçmiştir. 5. Mayıs: Roma mitolojisindeki bereket tanrısı Maya'dan gelir, Latince'den dilimize geçmiştir. 6. Haziran: Süryanice'de "çok sıcak" anlamına gelir, eski Süryanice'den Türkçeye geçmiştir. 7. Temmuz: Sümer tanrısı Tammuz'dan gelir, Akadca, Aramice ve Arapça üzerinden Türkçeye geçmiştir. 8. Ağustos: Roma İmparatoru Agustus Sezar'dan adını almıştır, Latince kökenlidir. 9. Eylül: Arapça'da "üzümlerin olgunlaştığı ay" anlamına gelir, Süryanice'den dilimize geçmiştir. 10. Ekim: "Ekim" zamanını ifade eder, Osmanlı'da "teşrin-i evvel" isminin yerine 1945'te kullanılmıştır. 11. Kasım: Arapça'da "bölen" anlamına gelir, yazla kışı bölen dönem olduğu için bu şekilde adlandırılmıştır. 12. Aralık: 1945'te ay isimleri değiştirilirken, kasım ve ocak aylarının arasında kaldığı için bu isim verilmiştir.
    5 kaynak