Doğal diller, yapı ve köken bakımından iki ana grupta incelenir: 1. Yapı Bakımından: Tek Heceli Diller: Çekim ve yapım ekleri yoktur, kelimeler ek almadan kalır. Eklemeli Diller: Kelime köklerine ekler getirilerek yeni kelimeler türetilir veya çekim yapılır. Çekimli Diller: Kelimeler kullanılırken değişikliklere uğrar, ön ek, iç ek, son ek kavramları vardır. 2. Köken Bakımından: Hint-Avrupa Dilleri: Almanca, Fransızca, Farsça, Hintçe gibi dilleri içerir. Çin-Tibet Dilleri: Çince, Tibetçe, Vietnamca, Kmerce gibi dilleri içerir. Ural-Altay Dilleri: Türkçe, Moğolca, Mançuca, Tunguzca gibi dilleri içerir. Sami-Hami Dilleri: Arapça, İbranice, Süryanice gibi dilleri içerir. Bantu Dilleri: Afrika dilleri. Ayrıca, arı dansları ve balina şarkıları gibi hayvan iletişim yöntemleri de doğal dil olarak değerlendirilmektedir.