Yeni kelime türetmek için kullanılan bazı ekler: İsimden isim türeten ekler: +A, +Aç, +Ak, +Al, +AlAk, +Am, +An, +(ş)Ar, +ArI, +At, +arık, +Ay, +Az, +CA, +cA, +cAğIz, +cel, +CI, +Cık, +CIl, +cIlAyIn, +Cın, +ç, +DA, +dak, +Dam, +Dan, +DAş, +DIrIk, +düz, +GA, +gIl, +k, +kAn, +ki, +l, +lA, +lAk, +lan, +lAyIn, +lI, +lI…+lI, +lIk, +m, +kek, +mAç, +mAn, +mer, +mık, +msAr, +msl, +mtIl, +mtırak, +n, +ncI, +rA, +rAk, +sAk. Fiilden isim türeten ekler: -aç, -ecek, -ak, -ga, -gan, -gı, -gıç, -gın, -ı/i, -ıcı/ici, -ık, -ım/im, -ın/in, -ınç, -ıntı, -ır/er, -ış, -ıt, -ma, -tı. Fiilden fiil türeten ekler: -dır, -l, -n, -t. Kalıplaşma: Çekim ekleri ve tümcelerin asıl işlev ve görevleri dışına çıkarak kalıplaşması yolu. Birleştirme: İki sözcüğün genellikle tamlama ile bir araya gelerek yeni bir kavramı karşılaması. Karma: İki sözcüğün hecelerini veya parçalarını bir araya getirerek yeni sözcük oluşturma. Kısaltma: Sözcüklerin baş harflerini veya bir kısmını bir araya getirerek kısaltma oluşturma. Tarama: Yazı dilinde unutulup halk dilinde kullanılan kelimeleri yeniden yazı diline kazandırma.