Ağaca çaput bağlama geleneği, kökeni Kuzey ve Orta Asya’nın eski dinleri olan Şamanizm’e dayanan bir ritüeldir. Bazı inanışlar: Türk Şamanizm inancına göre, her dağ, pınar, göl, ırmak, ağaç ve kayaların “izi” sahipleri vardır ve bu ruhlara kurban sunmak gerekir. Eski Türk mitolojisinde, tanrıça Umay, çocukları ve anneleri koruyup kolladığına inanılan bir figürdür; kadınlara bebek dilemeleri için ağaç dallarına çaput bağlama geleneği bu inanca dayanır. Türbelere çaput bağlama, köklü Türk geleneklerinden olan “atalar kültü” ile ilişkilidir; geçmişte atalar, atalarına saygı göstermek için mezarlarını ziyaret edip kurban adarlardı. Günümüzde bu gelenek, İslam diniyle bağdaştırılsa da, İslam'da böyle bir adet yoktur.