• Buradasın

    Yeni Eflatunculuk felsefesi nedir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Yeni Eflatunculuk (Neoplatonizm), Plotinus'un çalışmalarıyla başlayan ve İmparator I. Justinianus'un Platon'un akademisini MS 529'da kapatmasıyla biten Platonik felsefe sürecini tanımlamak için kullanılan modern bir terimdir 1.
    Yeni Eflatunculuğun bazı özellikleri:
    • Platon ve Aristoteles öğretilerini uzlaştırma: Bu felsefi akım, Platon ve Aristoteles'in öğretilerini uzlaştırarak oluşturulmuştur 12.
    • Mistik ve dini unsurlar: Doğasında mistik veya dini unsurlarla tanımlanır 12.
    • Tanrı kavramının ön plana çıkması: Bu dönemde tanrı kavramı ön plana çıkmıştır 13.
    • Teozofik akım: Dinle felsefenin birleşmesi ile oluşan, filozofik olmaktan çok teozofik, Hermetik ve mistik bir akımdır 2.
    Yeni Eflatunculuk, Hristiyan felsefesini, geç Antik Çağ'ın tüm teolojisini etkilemiş ve Orta Çağ'ın büyük bir kısmında Platon'un düşünce sisteminin en etkili versiyonlarından biri olmuştur 1. Ayrıca İslam ve Yahudi düşüncesi üzerinde de etkili olmuştur 1.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    Yeni Platoncu filozoflar kimlerdir?

    Yeni Platoncu filozoflardan bazıları şunlardır: Plotinus. Porphyrios. İamblikhos. Ammonius Saccas. Hypatia. Proclus Lycius. Boethius. Aeropagiteli Dionisos. Atarneuslu Hermias.

    Eflatuna göre insan nedir?

    Eflatun'a göre insan, "toplumsal (siyasal) bir hayvandır". Ancak, bu tanım genellikle "insan, sosyal bir hayvandır" şeklinde yanlış yorumlanmıştır.

    Yeni eflatun felsefenin kurucusu kimdir?

    Yeni Platonculuğun (Neoplatonizm) kurucusu olarak Plotinos kabul edilir. Bu felsefe, Plotinus'un çalışmalarıyla başlamış ve İmparator I. Justinianus'un Platon'un akademisini MS 529'da kapatmasına kadar devam etmiştir.

    Eflatun neyi savunur?

    Eflatun (Platon) çeşitli konularda farklı görüşler savunmuştur: Ruhun ölümsüzlüğü: Ruhun, bedenin bağlarından kurtuldukça faaliyet ve hakikate erişiminin arttığını savunur. İdealar teorisi: Algılanan dış dünyanın, ideaların kopyası olduğunu öne sürer. İyi ideası: İyi ideasının diğer her şeyi belirlediğini ve ideaların mükemmel, değişmeyen şeyler olduğunu iddia eder. Din anlayışı: Tanrıların var olduğuna inanır, ancak dönemin tanrı anlayışını eleştirir. Siyaset: İdeal devletin bekçileri için eğitimin başında dinin gelmesi gerektiğini savunur. Sosyal yapı: İnsanların sosyal mevkilere bilgi ve becerilerine göre geçmesi gerektiğini belirtir. Eğitim: Bilginin kitaplara yazılmasını değil, ehil kişiler tarafından anlaşılmasını tercih eder.