1920-1930 yılları arasında Türkiye'nin siyasi ve sosyal yapısı şu şekilde özetlenebilir: Siyasi Yapı: - Tek Parti Yönetimi: Bu dönem, tek parti yönetiminin giderek yerleşiklik kazandığı bir dönemdir. - Anayasa ve Kurumlar: 1924 Anayasası'nın idarenin esaslarına ve kuruluşuna ilişkin hükümleri, merkezileşme politikalarını yaşama geçirmek amacıyla çıkarılan yasal düzenlemelerle desteklenmiştir. - Dış Politika: Türkiye, 1929 ekonomik bunalımından II. Dünya Savaşı'na kadar olan dönemde statükocu bir dış politika izlemiştir. Sosyal Yapı: - Ekonomik Gelişmeler: Devletçi iktisat politikalarının benimsenmesiyle iktisadi planlama ve iktisadi devlet teşekkülleri önem kazanmıştır. - Toplumsal Yenilikler: Bu dönemde, kadınlara belediye ve milletvekili seçimlerinde seçme ve seçilme hakkı tanınmış, Halkevleri ve Türk Tarih Kurumu gibi kurumlar açılmıştır. - Sınıflaşma: Sanayinin devlet gözetiminde devam etmesi, sosyal sınıflaşmanın oluşmasını engellemiştir.