Osmanlı'da saltanat, mutlak yetkiye sahip bir hükümdarın yönetimi anlamına geliyordu. Temel özellikleri: - Sultan, devletin başı, ordunun başkomutanı ve adaletin nihai kaynağıydı. - Saltanatın meşruiyeti, İslam hukukuna (Şeriat) uyma, imparatorluğun sınırlarını genişletme ve adalet ile düzen sağlama yeteneklerine dayanıyordu. - Merkeziyetçi yapı, padişahın ve onun adına hareket eden Divan'ın elinde toplanmıştı. - Kardeş katli uygulaması, tahta çıkacak şehzadenin belirlenmesinde kullanılıyordu. Osmanlı saltanatı, 1 Kasım 1922 tarihinde kaldırılmıştır.