Osmanlı Devleti'nde köyler, muhtar ve ağa gibi yerel liderler tarafından yönetilirdi. Muhtar, köyün seçimle gelen yöneticisi olup, daha yerel bir otoriteye sahipti. Görevleri arasında: - Köylülerin günlük sorunlarını çözmek; - Devletle iletişimi sağlamak ve yerel yönetimle ilişkileri düzenlemek; - Kamu düzenini sağlamak, ihtiyacı olanlara yardım etmek ve köylülerin haklarını korumak; - Köydeki tarım faaliyetlerini ve vergi toplama işlemlerini denetlemek yer alıyordu. Ağa ise genellikle köyün en zengin veya etkili kişisiydi ve mülk sahibi olarak arazi üzerinde önemli bir otoriteye sahipti. Ayrıca, köylerde cemaat meclisleri de yerel meselelerde karar alma süreçlerinde önemli bir rol oynardı.