Eski Türkler ve Osmanlı'da halkla ilişkiler şu şekildeydi: 1. Çok Kültürlü Yapı ve Hoşgörü: Osmanlı İmparatorluğu, farklı etnik gruplar ve dini inançlardan insanları barındırıyordu. 2. Doğrudan İletişim: Osmanlı yöneticileri, halkla doğrudan etkileşim kurma fırsatları yaratıyorlardı. 3. Adalet Anlayışı: Adalet, halkla ilişkilerde önemli bir unsurdu. 4. Danışmanlarla İşbirliği: Osmanlı yönetimi, farklı toplum kesimlerini temsil eden danışmanlarla işbirliği yaparak politikalarını şekillendirirdi. 5. Şikayet Defterleri: Halkın şikayetlerini iletebilmesi için şikayet defterleri kullanılırdı.