Feodalite, özellikle 10. ve 13. yüzyıllar arasında Avrupa'da yaygın olan, toplumsal, siyasal ve ekonomik bir örgütleniş biçimidir. Feodalitenin temel özellikleri: Hiyerarşik yapı: En üstte kral veya imparator, altında soylular, daha sonra askerler ve en altta köylüler bulunur. Toprak temelli ekonomi: Zenginlik, sahip olunan toprak miktarıyla ölçülür ve üretim tarıma dayalıdır. Yerellik: Merkezî otorite zayıftır ve yönetim yerel düzeyde gerçekleşir. Sosyal yapı: Köylüler, toprak sahiplerine bağlı olarak çalışır ve herhangi bir hakka sahip değildir. Feodalite, Sanayi Devrimi ile birlikte ortadan kalkmıştır.