Fenomen ve görüngü kavramları genellikle aynı anlamı taşır ve duyularla algılanabilen şey anlamına gelir. Ancak, bazı filozoflar bu terimleri farklı şekillerde kullanmışlardır: Platon için fenomen, mükemmel ve ebedi olan formların (idea) geçici ve bozuk kopyalarıdır, gerçekte "hakikat" olmayandır. Kant'a göre fenomen, duyularla algılanabilen ve nedenselliğe tabi olan şeyleri ifade ederken, numen (kendinde şey) terimi, duyularla algılanamayan ve insanın bilme yetisi dışında olan şeyleri tanımlar. Husserl'in fenomenolojisinde ise fenomen, geri dönülmesi gereken özdür ve algısal ve deneysel nesneler dünyasının değil, nesnelerin özünün incelenmesini içerir. Bu nedenle, fenomen ve görüngü arasındaki fark, felsefi bağlamlara göre değişebilir. Genel kullanımda ise bu terimler eş anlamlı olarak kabul edilir.