Eleştirel pedagoji, eğitimin politik bir amaca hizmet ettiğini unutmadan, diyalojik ve sevgiye dayalı bir yöntem ile özgürleşmenin bir aracı olarak kullanılabileceğine inanan bir eğitim felsefesidir. Eleştirel pedagojinin temel özellikleri: Toplumsal adalet ve eşitlik: Toplumsal ve eğitimsel adalet ve eşitlik anlayışına dayanır. Öğrenci aktifliği: Öğrencilerin kendi öğrenme süreçlerinin öznesi olmasını amaçlar. Eleştirel bilinç: Bireylerin eleştirel bilinç geliştirmelerini ve baskıcı toplumsal koşullara meydan okumalarını hedefler. Alternatif eğitim modelleri: Neoliberal ve muhafazakar politikaların etkilerini eleştirerek, özgürlükçü ve alternatif eğitim modelleri geliştirmeyi amaçlar. Bütünsel yaklaşım: Eğitimin sosyal, kültürel, ekonomik gibi geniş bir etkileşim alanı içinde olduğunu savunur.