Doğrusal programlama yaklaşımı, belirli doğrusal eşitlik ve/veya doğrusal eşitsizlik kısıtları altında, doğrusal bir amaç fonksiyonunun en iyi (optimal) değerinin elde edilmesine yönelik bir programlama türüdür. Doğrusal programlamanın ana unsurları: Karar değişkenleri. Kısıt fonksiyonları. Amaç fonksiyonu. Doğrusal programlamanın bazı uygulama alanları: ulaştırma problemleri; portföy yönetimi problemleri; makine-işgücü atama problemleri; beslenme problemleri; ürün karışım problemleri; pazarlama problemleri; tarımsal planlama problemleri; üretim stok kontrol problemleri; işletmelerde görev planlaması problemleri. Doğrusal programlama, 1947 yılında George Dantzig tarafından geliştirilen Simplex yöntemi ile etkili bir çözüm tekniği olarak geliştirilmiştir.