Tımar sisteminin bazı özellikleri: Toprak Tahsisi: Devlet, asker ve memurlara hizmetleri karşılığında toprak tahsis ederdi. Askeri Hizmet: Sipahiler, devlete belirli bir askeri güçle hizmet etmek ve savaş durumunda donanımlı bir atlı birlik sağlamak zorundaydı. Vergi Toplama: Köylüler, devlete ödemeleri gereken vergileri tımar sahiplerine öderdi. Üretim ve Gelir: Sipahiler, topraklarından elde ettikleri gelirin bir kısmını kendi geçimlerini sağlamak için kullanır, bir kısmını devlete vergi olarak öderdi. Sosyal Denge: Sipahilerin toprak sahibi olması ve topluma karşı sorumluluklar taşıması, sosyal düzenin korunmasına katkıda bulunurdu. Üretimin Sürekliliği: Devlet, üretimi kontrol altına alır ve üretimde devamlılığı sağlardı. Merkezi Otorite: Tımar sistemi, Osmanlı'nın siyasi otoritesini güçlendirmiş ve merkezi otoritenin taşradaki egemenliğini artırmıştı. Tımar sistemi, 1839'da Tanzimat Fermanı ile kaldırılmıştır.