Giorgio Agamben'de dispozitif kavramı, "şu ya da bu şekilde; yaşayan varlıkları yakalama, yönlendirme, belirleme, önleme, modelleme, denetleme; bu varlıkların vücut diline, davranışlarına, fikir ve söylemlerine dayanak teşkil etme yetisi olan her şey" olarak tanımlanır 1.

Agamben'e göre dispozitif, söylemler, kurumlar, mimari yapılar, tüzel kararlar, yasalar, idari önlemler, bilimsel önermeler; felsefe, ahlak ve insani düsturlar gibi heterojen unsurlardan oluşan bir ilişkiler ağıdır 3.

Agamben, insanın zoe'den (yaşam) bios'a (varlık) yolculuğunda dispozitifler ürettiğini belirtir 1. Bu süreçte insan, dispozitifler aracılığıyla kendisine ait bir dünya kurma potansiyeline ulaşır 1.

Agamben, ayrıca oikonomia kavramının iktidar ilişkileri kapsamında değerlendirilebileceğini ve dispozitif kavramının soykütüksel analizinin yapılabileceğini öne sürer 5.