Zamanlar

Evet, "yet" ve "already" aynı cümlede kullanılabilir, ancak farklı bağlamlarda ve anlamlarda. "Already", genellikle olumlu ve soru cümlelerinde kullanılır ve bir eylemin beklenenden önce tamamlandığını belirtir. "Yet" ise, olumsuz ve soru cümlelerinde kullanılır ve bir eylemin henüz gerçekleşmediğini ifade eder. Örnek cümleler: Already: "I have already finished my homework" (Ödevimi çoktan bitirdim). Yet: "Have you finished your homework yet?" (Ödevini bitirdin mi?). Bu iki kelime, aynı cümlede kullanıldığında, "henüz bitip bitmediğini" soran bir sözde soru cümlesi oluşturabilir.

"I'm" ve "I'd" arasındaki temel fark, kullanım bağlamlarına göre değişir: - I'm: "I have" anlamına gelir ve genellikle bir eylem veya durumu ifade eder. - I'd: "I would" veya "I had" anlamına gelebilir. - "I would" örneği: "I'd write" (yazardım). - "I had" örneği: "I'd written" (yazmıştım). Bağlama göre, "I'd" ifadesi bir şeyin olacağını veya daha önce olduğunu belirtir.

Simple present tense (geniş zaman), aşağıdaki durumlarda kullanılır: Sürekli tekrarlanan eylemler. Alışkanlıklar ve rutinler. Değişmeyen durum ve duygular. Herkes tarafından bilinen gerçekler. Planlanmış gelecek olaylar. Hikaye anlatımı. Talimat verme.

Almanca'da geçmiş zaman, Präteritum ve Perfekt olmak üzere iki şekilde oluşturulur. Präteritum: Genellikle yazılı dilde ve resmi konuşmalarda kullanılır. Fiilin infinitif halinden "-en" eki çıkarılır ve fiilin köküne "-te" eki eklenir. Kişi zamirlerine göre uygun çekim eki eklenir. Örnek: "spielen" (oynamak) fiilinin Präteritum çekimi: Ich spielte (ben oynadım). Du spieltest (sen oynadın). Er/sie/es spielte (o oynadı). Wir spielten (biz oynadık). Ihr spieltet (siz oynadınız). Sie/Sie spielten (onlar oynadılar). Perfekt: Günlük konuşmalarda sıkça kullanılır. Yardımcı fiil ("haben" veya "sein") ile birlikte fiilin "Partizip II" hali kullanılır. Örnek: "machen" (yapmak) fiilinin Perfekt çekimi: Ich habe gemacht (ben yaptım). Du hast gemacht (sen yaptın). Er/sie/es hat gemacht (o yaptı). Wir haben gemacht (biz yaptık). Ihr habt gemacht (siz yaptınız). Sie haben gemacht (onlar yaptılar).

"Do" yardımcı fiili, İngilizce'de geniş zaman (simple present) kipinde kullanılır. Kullanım alanları: Olumlu soru cümleleri: "Do you like ice cream?" (Dondurma sever misin?). Olumsuz cümleler: "I do not (don't) like broccoli" (Brokoliyi sevmem). Alışkanlıklar ve rutinler: "I do yoga everyday" (Her gün yoga yaparım). Bilimsel gerçekler: "Sun doesn't revolve around the Earth" (Güneş, Dünya'nın etrafında dönmez). "Does" ise "he", "she" ve "it" özneleriyle kullanılır. Örnekler: "He does his homework" (O (erkek) ödevini yapar). "She does her homework" (O (kız) ödevini yapar). "It does its job" (O (cansız varlık/hayvan) işini yapar).

"Makes", İngilizce'de "make" fiilinin üçüncü hali olup, past perfect tense veya present perfect tense için kullanılır. Past perfect tense için kullanım: Özne her ne olursa olsun, kullanım "had + made" şeklindedir. Present perfect tense için kullanım: Özne "I, you, we, they" ise "have + made", özne "he, she, it" ise "has + made" şeklinde kullanılır. Örnekler: "I know I have made a mistake but I want to cover it" (Bir hata yaptığımı biliyorum ama bunu örtmek istiyorum). "She made a beautiful painting for the art exhibition" (Sanat sergisi için güzel bir tablo yaptı).

Simple present (geniş zaman) ve general present (genel zaman) aynı anlama gelir. Simple present, İngilizce'de en sık kullanılan zamanlardan biridir. General present ile ilgili bilgi bulunamamıştır.

Give ve gave arasındaki fark şu şekilde anlaşılabilir: Give, İngilizcede "vermek" anlamına gelen fiilin temel halidir ve şu anda veya gelecekte gerçekleşen eylemleri ifade eder. Gave, "give" fiilinin geçmiş zaman halidir ve geçmişte tamamlanmış eylemleri ifade eder. Give fiilinin üçüncü hali "given"dir ve genellikle perfect zaman kiplerinde veya pasif cümle yapılarında kullanılır.

Farsça'da tek bir gelecek zaman vardır. Gelecek zaman, "khah" (خواه) yardımıyla yapılır; mastar ekin önüne "khah" getirilir. Olumsuzluk eki olan "-ne" ise "khah" kelimesinin önüne getirilir.

"Won't" ve "wouldn't" arasındaki fark şu şekildedir: - Won't, "will not" ifadesinin kısaltmasıdır ve genellikle gelecekte gerçekleşmeyecek bir durumu kesin bir şekilde ifade etmek için kullanılır. - Wouldn't, "would not" ifadesinin kısaltmasıdır ve geçmişte gerçekleşmeyen bir durumu veya gelecekte istenilmeyen bir durumu nazik bir şekilde ifade etmek için kullanılır. Özetle, "won't" daha çok kesinlik ve plansızlık ifade ederken, "wouldn't" daha çok nezaket ve olasılık ifade eder.

Dead kelimesinin ikinci hali died'dir. Gelecek zaman hali hakkında bilgi bulunamadı.

İngilizce günlük rutinler (daily routines) Simple Present Tense (Geniş Zaman) ile anlatılır. Bunun nedeni, günlük rutinlerin her gün ya da düzenli aralıklarla yapılan işler olmasıdır.

Tense, bir eylemin ne zaman gerçekleştiğini, gerçekleştiğini veya gerçekleşeceğini belirten İngilizce zaman kipidir. Tense'in nasıl bulunacağına dair bazı ipuçları: Zaman belirteçleri: "Yesterday" (dün), "ago" (önce), "last" (geçen), "in" (yıl) gibi kelimeler, cümledeki tenseyi belirlemeye yardımcı olur. Cümle yapısı: Tense, cümledeki özne, yardımcı fiil ve fiilin haliyle de anlaşılabilir. Bazı temel tenseler: Simple Present (Geniş Zaman): Günlük olaylar veya alışkanlıklar için kullanılır. Simple Past (Geçmiş Zaman): Geçmişte tamamlanmış eylemler için kullanılır. Present Continuous (Şimdiki Zaman): Şu anda gerçekleşen eylemler için kullanılır. Future Simple (Gelecek Zaman): Gelecekte gerçekleşecek eylemler için kullanılır.

Present Perfect Continuous Tense (Yakın Geçmiş Zamanda Süreklilik) aşağıdaki durumlarda kullanılır: Eylemin başlangıç tarihi belirtilerek süresi ifade edilir. Eylemin süresi belirtilerek başlangıç tarihi ifade edilir. Devam eden bir eylem sonucunda meydana gelen durum ifade edilir. Bir eylemin ne kadar zamandır devam ettiği belirtilir. Geçmişte başlayıp, hâlâ devam eden bir alışkanlık ifade edilir. Öfke ya da sıkıntı gibi durumlar ifade edilir. Belirli zaman zarfları ile kullanılır. Basının yaptığı duyurularda kullanılır.

Will, İngilizcede gelecek zaman kiplerinden biri olup, "-ecek / -acak" anlamına gelir. Kullanım alanları: Anlık kararlar: Konuşma esnasında kısa süreli geleceğe yönelik alınan kararlar. Teklif ve istekler: Kibarca yapılan teklif ve istekler. Tahminler: Gelecekte yaşanacak bir olayla ilgili tahminler. Emirler: Emir cümlelerinde kullanılır, ancak işin ne zaman yapılacağı belirtilmelidir. Örnek cümleler: "I will call you when I’m available" (Müsait olduğumda seni arayacağım). "Would you like some coffee?" (Biraz kahve ister misiniz?). "You will go to bed late tonight, won’t you?" (Bugün geç uyuyacaksın, değil mi?).

Şimdiki zaman, Türkçe dilbilgisinde şu an yaşanan veya süreklilik arz eden bir olayı veya durumu anlatan zaman yapısıdır. Şimdiki zaman kipi, -yor ya da -mekte eki ile oluşturulur. Ayrıca, İngilizcede de şimdiki zaman (simple present continuous tense) vardır ve bu zaman, yapılan işin ya da oluşan durumun şu an gerçekleştiğini anlatmak için kullanılır.

"Understand" ve "understood" kelimeleri arasındaki temel fark, zaman ve kullanım bağlamıdır: - Understand: Şimdiki zaman veya gelecek için kullanılan temel formdur. - Understood: Geçmiş zaman için kullanılır. Ayrıca, "understood" kelimesi, sıfat tamlamalarında ve pasif cümlelerde de kullanılabilir.

İngilizce tenseleri ezberlemek için aşağıdaki yöntemler kullanılabilir: Tablo kullanımı: İngilizce tenselerin zaman kelimeleriyle kullanımını gösteren bir tablo hazırlamak ve bu tabloda tenselerin örnek cümlelerini incelemek faydalı olabilir. Sıklık zarfları ve zaman belirteçleri: "Always", "never", "yesterday", "last week" gibi sıklık zarfları ve zaman belirteçleri, farklı tenselerle kullanılabilir. Örnek cümleler: Tenselerin kullanım mantığını anlamak için bol bol örnek cümle okumak ve analiz etmek önemlidir. Pratik yapma: Tenselerin doğru kullanımını pekiştirmek için düzenli olarak pratik yapmak gereklidir. İngilizce tenseler hakkında daha detaylı bilgi ve örnek cümleler için aşağıdaki kaynaklar incelenebilir: openenglish.com.tr; konusarakogren.com; lingusta.com.tr; novakid.com.tr.

Begun kelimesi, İngilizce'de "begin" fiilinin üçüncü hali olarak kullanılır ve şu durumlarda tercih edilir: Present perfect tense kullanımında, özne "I, you, we, they" ise "have + begun", "he, she, it" ise "has + begun" şeklinde kullanılır. Past perfect tense kullanımında, özne fark etmeksizin "had + begun" şeklinde kullanılır. Pasif cümle yapılarında (passive voice) kullanılır.

"Okudum" kelimesi, Türkçede çeşitli zaman dilimlerinde kullanılabilir: Geçmiş Zaman: Geçmişte belirli bir eylemi tamamladığınızı belirtir. Şimdiki Zaman: Şu anda belirli bir eylemi gerçekleştirdiğinizi belirtir. Gelecek Zaman: Gelecekte belirli bir eylemi gerçekleştireceğinizi belirtir. Duyulan Geçmiş Zaman: Eylemi başkasından duyduğunuzu, başkasının bir eylemi tamamladığını belirtir. Geniş Zaman: Sürekli veya tekrar eden bir eylemi belirler, genellikle genel geçer bir durum belirtir.