Yöresel

"Fındık toplarken güzel kız" ifadesi, Giresun yöresine aittir.

"Şu Dağların Yükseğine Erseler" türküsü, Mersin (İçel) yöresine aittir ve Mut ilçesinden derlenmiştir.

"Güz Ayları Geldi Bozuldu Bağlar" dizesi, Amasya yöresine ait "Bugün Benim Efkârım Var Zârım Var" adlı türküye aittir. Türkü, kaynak kişi Âşık Özlemi tarafından yazılmış, derleyen ise Sabahat Akkiraz olmuştur.

"Mektebin Bacaları" türküsü, Muş yöresine ait olarak kabul edilir. Ancak, yapılan araştırmalara göre bu türkünün aslında Diyarbakır'daki Ziya Gökalp Lisesi'ne hitaben yazıldığı belirtilmektedir.

Taş sac, Bartın'ın Kurucaşile ilçesine aittir. Bu geleneksel el sanatı, Karaman köyünde yapılmakta olup, taşın çıkarıldığı maden de aynı bölgede bulunmaktadır.

Manisa yöresi türkülerinde genellikle yöresel yaşam, doğa ve aşk konuları işlenir. Bazı örnekler: Doğa: Bağcılık, tütüncülük ve zeytincilik gibi yöreye özgü tarım faaliyetleri türkülerde yer alır. Aşk: Birçok türkü aşk, hasret ve ayrılık temalarını işler. Hikayeler: Bazı türkülerin arkasında, örneğin "Söğüdün Yaprağı" türküsünde olduğu gibi, rivayetlere dayanan hikayeler bulunur. Ayrıca, Rumeli göçmenlerinin etkisi bazı ezgilerde görülebilir.

Balkan kınası, Balkan göçmenlerine aittir. Balkan göçmenlerinin kına gecesinde, gelin özel kırmızı bir elbise giyer ve kınayı kızın yengeleri yakar.

Tülay Maciran'ın "Dibivelo" adlı parçası, belirli bir yöreye ait olarak tanımlanmamıştır. Maciran, Türk halk müziği türünde eserler seslendirmekte olup, repertuarında Anadolu'nun çeşitli yörelerinden ezgiler bulunmaktadır. Tülay Maciran aslen Sivas İmranlılıdır ve Sivas yöresine ait türküleri sıkça seslendirmektedir. Ancak, "Dibivelo" adlı parçanın hangi yöreye ait olduğuna dair spesifik bir bilgi mevcut değildir.

Bartın yöresine ait halk oyunlarından bazıları şunlardır: Mavili; Dıv Dıv; Kavşak Suyuna Giderken; Haydah Nirinay; Bahçelerde Patlıcan; Gide Gide; Elma Aldım Bartın’dan; Bartın Çiftetellisi.

Tokat yöresi düğünlerinde oynanan bazı oyunlar şunlardır: Ellik Halayı. Simsim. Tokat Ağırlaması. Omuz Halayı. Çekirge Oyunu. Geyik Oyunu. Ayrıca, Sınır Taşı, Deve, Kartal gibi oyunlar da düğünlerde oynanabilir.

Gelin Kau ifadesi, iki farklı hikayede yer almaktadır: 1. Sarı Gelin Hikayesi: Bu hikaye, Kars, Ermenistan ve Azerbaycan yöresine aittir. 2. Gelin Kayası Efsanesi: Bu efsane ise Giresun yöresine aittir.

"Gerdanlı gecesi" ifadesi, Mardin şehrine aittir.

Adıyaman yöresi halk oyunları şunlardır: Sal Oyunu: Fırat Nehrinde salla geçen düğün alayını konu alır. Düz Oyun: Fırat kenarındaki bir köyde yaşayan adamın kızına aşık olup, kızı alamayınca hastalanan genci anlatır. Oyuna Davet: Düğünlerde gençlerin birbirlerini oyuna davet etmelerini konu alır. Hasat Oyunu: Ailece ekin biçen ve hasattan sonra yakınlarını ziyaret edip şölen düzenleyen çiftçi ailesini canlandırır. Kımıl Oyunu: Kımıl (Süne) haşeresinin ekinlere zarar vermesi sonucu oluşan kıtlığı ve halkın mücadelesini gösterir. Göçer Oyunu: Hayvancılıkla uğraşan köylülerin yaz aylarında yaylalara göç etmelerini ve burada başlarından geçenleri anlatır. Helli Can: Helli adlı bir bey kızı ile rüyasında gördüğü Can adlı gencin evlenerek mutlu olmalarını konu alır. Ağırlama: Düğünlerde yaşlı ve hatırı sayılır kişilerin ağır ve gösterişli bir tempoyla oynadığı oyunu içerir. Hallaç Oyunu: Pamuk atmaya gittiği evin kızına aşık olan hallacın hikayesini anlatır. Türkan: Sevdiği gencin dışında birine verilen Türkan adlı kızın yolda namaz kılıp ölmesini canlandırır. Dingi: Güzel ve güçlü bir kızın bulgur dövmesi sırasında aşık olan gencin hikayesini işler. Barış: Birbirlerine düşman aile veya aşiretlerin barışmasını anlatır. Kaynana Oyunu: Düğünde kaynananın gelinin önünde çömçe (kepçe) ve ayna alarak oynamasını gösterir.

Arguvan türkülerinin meşhur olmasının bazı nedenleri: Söyleyiş tarzı: Türkülerin sözleri anlaşılır ve basittir, güncel konuları işler ve duygusal ifadeler güçlüdür. Kültürel zenginlik: İnançsal ve dünyevi temaları işler, kendine özgü bir dil ve söyleniş tekniği vardır. Yaygın repertuar: TRT repertuarında birçok Arguvan türküsü bulunur. Uluslararası festival: Her yıl Temmuz ayında düzenlenen Uluslararası Arguvan Türkü Festivali, türküleri ve kültürel zenginlikleri tanıtarak popülerliğini artırır. Tarihî ve coğrafi köken: Arguvan, Orta Asya'daki Türk kavimlerine dayanan bir geçmişe sahiptir ve türküleri, Sivas'tan başlayıp Malatya ve Harput'u içine alan "Altın Hilal" bölgesinin kalbinde yer alır.

"Hakkı Reis Türküsü" Sinop yöresine aittir.

Kars'ın en ünlü aşıkları şunlardır: 1. Kağızmanlı Hıfzı. 2. Toruni. 3. Dede Kasım. 4. Aşık Avasi. 5. Murat Çobanoğlu. 6. Şeref Taşlıova. Ayrıca, Aşık Rüstem Alyansoğlu da Kars yöresinin önemli aşıklarından biridir.

"Bajare Amede" ifadesi, Diyarbakır yöresine aittir.

"Tatlı Dile Güler Yüze Doyulur Mu" türküsü, Kırşehir yöresine aittir.

Gaziantep yöresine ait bazı atasözleri şunlardır: 1. "Öl, ikrar verme, öl, ikrardan dönme". Sırlarını kolay kolay kimseye verme, bir defa verdin mi ölsen bile geri adım atma. 2. "Elin iyisi olmaz, köpeğin dayısı olmaz". İşinde çalıştırdığın kimse sana yürekten bağlı değilse ondan hayır umma. 3. "Kişi adamı sağ sever; komşu adamı var sever". Koca, karısını hasta olmadığı zaman sever; etrafındakiler de seni zengin olduğun zaman sever. 4. "Güzelden yar eksik değil, çirkinden çor". Allah bir defa yüzüne baktı mı, artık iyi haller birbiri arkasından gelir. 5. "Su akarken bardağı doldurmalı". Bolluk zamanlarında birikim yapmanın önemini vurgularken, ileride bu fırsatın kaybolabileceğini anlatır. 6. "Emek yerde kalmaz". Elinden gelen gayreti gösteren kimse er ya da geç gayretlerinin karşılığını alır.

İkbebet, Mardin yöresine aittir.