Yaşar Kemal'in "Kuş Uçmaz, Kervan Geçmez" şiiri, şairin yalnızlık ve ıssızlık duygularını anlatır. Şiirin dizeleri şu şekildedir: > Kuş uçmaz, kervan geçmez bir yerdesin. > Su olsan kimse içmez, > Yol olsan kimse geçmez, > Elin adamı ne anlar senden? > Çıkarsın bir dağ başına, > Bir ağaç bulursun tellersin, pullarsın gelin eylersin. > Bir de bulutları görürsün, bir de bulutları görürsün, bir de bulutları görürsün. > Köpürmüş gelen bulutları. > Başka ne gelir elden? > Çın çın ötüyor yüreğimin kökünde şu dünyanın ıssızlığı. > Tanrı kimsenin başına vermesin böyle bir yalnızlığı! Şiirde, insanın doğa ile iç içe geçen yalnızlığı ve insanların varlığına rağmen dünyanın ıssızlığı etkileyici bir şekilde ifade edilmiştir.