TıbbiTestler

Cinsiyet değişikliği ameliyatı öncesinde yapılan testler şunlardır: 1. Jinekolojik ve Ürolojik Testler: Üreme sisteminin sağlıklı olmadığını doğrulamak için yapılır. 2. Psikolojik Testler: Kişinin bu ameliyat için kesin kararlı olduğunu ve bir kez daha başvurmayacağını belirlemek amacıyla yapılır. 3. Hormon Düzeyleri Testi: Endokrinolog tarafından hormonal tedavinin değerlendirilmesi için yapılır. 4. Görüntüleme Testleri: Ameliyat öncesi planlama ve risklerin değerlendirilmesi için röntgen, ultrason veya BT taraması gibi testler yapılabilir. Bu testler, ameliyat sürecinin güvenli ve etkili bir şekilde ilerlemesi için gereklidir.

İşitme cihazları için rapor almak aşağıdaki adımları izlemek gerekmektedir: 1. KBB Doktoruna Başvuru: İlk olarak bir Kulak, Burun, Boğaz (KBB) uzmanına başvurulmalıdır. 2. İşitme Testlerinin Yapılması: Odyometri, timpanometri ve BERA (ABR) gibi testler yapılarak işitme seviyesi ölçülür. 3. Sağlık Kurulu Onayı: Test sonuçları incelendikten sonra bir sağlık kurulu tarafından değerlendirilecektir. 4. Raporun Çıkartılması: Sağlık kurulunun kararı olumlu olduğunda, işitme kaybı raporu hazırlanır ve kişiye teslim edilir. Gerekli belgeler arasında kimlik fotokopisi ve eski test sonuçları yer almaktadır.

Videolu EEG (Video-EEG Monitorizasyon), saatler veya günler boyunca kesintisiz olarak yapılır.

Polikistik Over Sendromu (PCO) tanısı için yapılan testler şunlardır: 1. Tıbbi Öykü Değerlendirmesi: Hastanın adet düzeni, tüylenme artışı, kilo değişimleri ve akne gibi belirtileri içeren geçmişi dinlenir. 2. Fiziksel Muayene: Vücut kitle indeksi, bel/kalça oranı, ciltteki koyu lekeler (akantozis nigrikans) ve aşırı tüylenme (hirsutizm) belirtileri kontrol edilir. 3. Hormon Testleri: Total ve serbest testosteron, LH ve FSH oranı, prolaktin, tiroid hormonları ve gerekirse kortizol veya 17-hidroksiprogesteron düzeyleri incelenir. 4. Ultrason: Yumurtalıklarda çok sayıda küçük ve sıvı dolu kesecik (folikül) varlığının tespiti için transvajinal veya karın ultrasonu uygulanır. 5. İnsülin Direnci Testleri: Açlık kan şekeri, insülin düzeyleri ve HOMA-IR (insülin direnci) hesaplaması yapılır. 6. Metabolik Testler: Kan lipid profili, kolesterol ve trigliserit seviyeleri incelenir. Bu testler, PCO tanısının kesinleştirilmesine yardımcı olur ve benzer belirtilere yol açabilecek diğer hormonal bozuklukların ekarte edilmesini sağlar.

FDT testi iki farklı anlama gelebilir: 1. Frequency Doubling Technology (FDT) Perimetri: Bu test, görme alanında erken dönem kayıpları tespit etmek için göz bakımında kullanılır. 2. T-Testi: İstatistiksel analizlerde kullanılan bir test türüdür.

Beta HCG 0.6 mIU/mL değeri, gebeliğin olmadığını gösterir.

Organik üfürüm tespit edildiğinde yapılan testler şunlardır: 1. Elektrokardiyogram (EKG): Kalbin elektriksel aktivitesini ölçer. 2. Göğüs Filmi: Kalp ve akciğerlerin röntgenini çeker. 3. Ekokardiyogram (EKO): Ultrason kullanarak kalbin yapı ve fonksiyonlarını inceler, üfürümün nedenini belirlemede altın standarttır. 4. Kardiyak Kateterizasyon: Kalp odacıklarındaki basınçları ölçmek için kasıktan bir kateter sokulur. Bu testler, altta yatan kalp hastalığının doğru teşhisini ve uygun tedaviyi sağlamak için gereklidir.

75'lik glikoz suyu, gebeliğin 24. veya 26. haftasında, riski olan gebelerde, gestasyonel diyabeti (hamilelikte meydana gelen şeker hastalığı) saptamak için içilir.

Agre yüksekliği, genellikle eGFR (tahmini glomerüler filtrasyon hızı) testinde ortaya çıkan bir durumdur. Normal eGFR aralığı yaşa, cinsiyete ve vücut yapısına göre değişiklik gösterse de, anormal derecede yüksek eGFR seviyeleri çeşitli sağlık sorunlarına işaret edebilir. eGFR yüksekliğinin kesin teşhisi ve yorumu için bir doktora başvurulması önerilir.

Anne karnında bebeğin hareket etmemesi durumunda NST (Non Stres Test) yapılır. NST testinde, bebeğin kalp atışları ve annenin rahmindeki kasılmalar izlenerek, bebeğin sağlık durumu değerlendirilir.

Hamilelikte baş dönmesi durumunda yapılan testler, altta yatan nedeni belirlemek için aşağıdaki gibi olabilir: 1. Tıbbi Geçmiş ve Fizik Muayene: Doktor, hastanın tıbbi geçmişini ve semptomlarını değerlendirir. 2. İşitme ve Denge Testleri: İç kulak sorunlarını tespit etmek için işitme testleri ve denge testleri yapılır. 3. Kan Testleri: Anemi gibi kanla ilgili sorunları kontrol etmek için kan testleri istenir. 4. Görüntüleme Yöntemleri: MRI veya CT taramaları gibi görüntüleme yöntemleri, beyin ve iç kulakla ilgili sorunları değerlendirmek için kullanılabilir. 5. Nörolojik Değerlendirme: Nörolojik hastalıkların varlığını belirlemek için nörolojik değerlendirmeler yapılır. Bu testler, hamilelikte baş dönmesinin nedenini doğru bir şekilde teşhis etmeye yardımcı olur ve uygun tedavi planının oluşturulmasını sağlar.

Kardiyovasküler (KV) risk skoru, iki ana yöntem kullanılarak hesaplanabilir: Framingham Risk Skoru ve SCORE Risk Sistemi. Framingham Risk Skoru hesaplaması için gerekli bilgiler şunlardır: - Yaş ve cinsiyet. - Sigara kullanımı. - Total kolesterol değeri. - Büyük tansiyon (sistolik) değeri. Bu veriler girildiğinde sistem, otomatik olarak KV risk değerini hesaplar ve risk durumunu belirler. SCORE Risk Sistemi ise Avrupa Kardiyoloji Cemiyeti tarafından geliştirilmiş olup, aşağıdaki ek faktörleri de dikkate alır: - Diyabet varlığı. - Obezite (vücut kitle indeksinin 30'un üzerinde olması). - Fiziksel aktivite düzeyi. Hesaplama sonucunda, 40-65 yaş arası bireylerde 10 yıllık kardiyovasküler mortalite riski belirlenir.

Prematüre bebeklerde yapılan testler şunlardır: 1. Solunum ve Kalp Hızı Monitorizasyonu: Bebeğin solunum ve kalp hızı sürekli olarak izlenir. 2. Kan Testleri: Bebeğin kanındaki glukoz, bilirubin, kalsiyum gibi kritik maddelerin ölçümü yapılır. 3. Ekokardiyografi: Bebeğin kalp fonksiyonlarını takip etmek için yapılan bir ultrasondur. 4. Alınan ve Çıkarılan Sıvı Takibi: Bebeğin beslenme ve terleme/idrar yoluyla sıvı alımı ve kaybı takip edilir. 5. Ultrason Taraması: Karaciğer veya böbreklerde olabilecek problemler, beyinde kanama veya sıvı birikmesi gibi sorunlar için yapılır. 6. Göz Muayenesi: Göz doktoru, retinada olabilecek sorunları kontrol eder. Bu testler, komplikasyon riskini azaltmak ve bebeğin gelişimini izlemek için önemlidir.

Kemik ölçümü, herhangi bir sağlık problemi olmayan bireylerde 65 yaş ve üstü kadınlarda, 70 yaş ve üstü erkeklerde yapılmalıdır. Ancak, klinik olarak kırık riski olabilecek bir gruptaysa, 50 yaşından sonra da kemik ölçümü önerilir.

Kırılabilen yaşlıları belirlemek için aşağıdaki testler kullanılabilir: 1. Berg Denge Ölçeği (BDÖ): Yaşlılarda denge bozukluklarını değerlendirmek ve düşme riskini belirlemek için sıkça kullanılan bir testtir. 2. Tinetti Denge ve Yürüme Testi: Günlük aktiviteler sırasında kullanılan pozisyon değişikliklerini ve yürüyüş manevralarını değerlendirerek denge yeteneğini ölçer. 3. Dört Adım Kare Testi (DAKT): Adım alma ve yön değiştirmeyi süre tutarak değerlendiren, denge bozukluğu ve düşme riski olan yaşlılar için tasarlanmış bir testtir. 4. Klinik Kırılganlık Ölçeği (KKÖ): Yaşlı hastaların kırılganlık düzeyini belirlemek için kullanılan, kısa sürede uygulanabilen bir tarama yöntemidir.

7.4 kPa FibroScan sonucu, karaciğerdeki fibrozis (skarlaşma) seviyesini ifade eder.

Hamilelik testi pozitif çıktığında, Beta-HCG hormonu seviyesi yükselir. Kan testinde, gebeliğin kesin tanısı için hCG değerinin en az 5 mlU/ml ve üzerinde olması gerekir.

Pink test olarak belirtilen gebelik testinin sonucu, genellikle 5-10 dakika içinde belli olur.

Evlilik raporu için yapılan testler şunlardır: 1. Kan Grubu ve Kan Uyuşmazlığı Testi: Çiftlerin kan grupları tespit edilir ve Rh uygunsuzluğu olup olmadığı belirlenir. 2. Akdeniz Anemisi (Talasemi) Testi: Akdeniz bölgesinde yaygın olan talasemi taşıyıcılığı bu testle belirlenir. 3. Hepatit B ve C Testleri: Hepatit B ve C'nin varlığı bu testlerle tespit edilir. 4. HIV Testi (AIDS Tarama Testi): HIV varlığının tespiti için yapılır. 5. Frengi (Sifiliz) Testi: Cinsel yolla bulaşan bir hastalık olan frengiye karşı yapılan tarama testidir. Ayrıca, göğüs röntgeni ve idrar tahlili gibi diğer tetkikler de gerekebilir. Bu testler, devlet hastanelerinin evlilik polikliniklerinde veya aile sağlığı merkezlerinde ücretsiz olarak yapılmaktadır.

Kulak hastalıklarında yapılan bazı testler şunlardır: 1. İşitme Testleri: İşitme kaybının derecesini belirlemek için yapılır. 2. Denge Bozukluğu Testi: Göz hareketleri, ayak dengesi ve sese verilen tepkiler incelenir. 3. Görüntüleme: BT ve MRG ile kulak içindeki yapılar detaylı olarak incelenir. 4. Endoskopi: Kulak içine kamera ile ulaşılarak detaylı teşhis sağlanır. 5. Otoskop ile Kulak Zarının İncelenmesi: Kulak zarının kızarıklık, şişme veya sıvı birikimi gibi iltihap belirtileri aranır. 6. Timpanometri: Kulak zarının hareketini ölçerek orta kulakta sıvı olup olmadığını belirler. Bu testler, uzman doktor tarafından hastanın şikayetlerine ve durumuna göre belirlenir.