Taksonomi

Bir bitkinin hangi familyaya ait olduğunu anlamak için şu yöntemler kullanılabilir: Morfolojik özellikler: Bitkilerin yapısı, yaprak şekli, çiçek yapısı ve meyve tipleri gibi özellikler, familyaların tanımlanmasında önemli bir kriterdir. Anatomik özellikler: Bitki dokuları ve hücre yapıları, familyaların sınıflandırılmasında dikkate alınır. Genetik özellikler: DNA analizi ile bitkilerin genetik yapısı incelenerek familyalar belirlenebilir. Teşhis anahtarları: Bitkilerin belirli karakterlerine uygun semboller içeren teşhis anahtarları kullanılabilir. Bazı familyalar ve özellikleri şu şekildedir: Asteraceae (Papatyagiller): Çiçek başları çok sayıda küçük çiçekten oluşur ve çeşitli renklerde çiçekleri vardır. Fabaceae (Baklagiller): Yaprakları genellikle üçlüdür ve bakla veya bezelye gibi besin açısından zengin bitkileri içerir. Rosaceae (Gülgiller): Gül, elma, armut gibi meyve ve süs bitkilerini içerir, çiçeklerinde beş taç yaprağı bulunur. Poaceae (Tahıllar): Buğday, arpa, mısır gibi tahıl bitkilerini içerir, uzun ve ince yaprakları vardır. Brassicaceae (Turpgiller): Turp, lahana ve hardal gibi sebzeleri içerir, çiçekleri dört taç yaprağından oluşur.

Keşfedilen bitki ile benzetilen bitkinin aynı olan taksonomik kategorileri, genellikle tür, cins, aile, sınıf ve bölüm (phyta) gibi daha alt düzeydeki kategorileri içerir. Tür: Her iki bitki de aynı türe ait olabilir. Cins: Benzer bitkiler aynı cinse ait olabilir. Aile: Aynı aileden olabilirler. Sınıf: Aynı sınıfta yer alabilirler. Bölüm (Phyta): Aynı bölümde (örneğin, bitkiler için "Divisio") sınıflandırılabilirler. Bu kategoriler, bitkilerin benzerliklerine ve evrimsel ilişkilerine göre belirlenir. Daha üst düzeydeki kategoriler, örneğin "alem" veya "şube" gibi, her iki bitki için de aynı olmayabilir.

Pars (leopar), Carnivora (etçiller) takımında, Feliformia (kedigiller) alt takımında, Felidae (kedigiller) familyasında, Pantherinae alt familyasında yer alır. Taksonomik gruplar: Alem: Animalia (hayvanlar); Şube: Chordata (kordalılar); Sınıf: Mammalia (memeliler); Takım: Carnivora (etçiller); Alt takım: Feliformia (kedigiller); Familya: Felidae (kedigiller); Alt familyada: Pantherinae (büyük kediler).

Bloom Taksonomisi ve Yenilenmiş Bloom Taksonomisi arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Yapısal Değişiklikler: - Orijinal Taksonomi: Altı ana basamak (Bilgi, Kavrama, Uygulama, Analiz, Sentez, Değerlendirme) içerir ve bu basamaklar katı bir hiyerarşiye sahiptir. - Yenilenmiş Taksonomi: Bilgi boyutu ve bilişsel süreç boyutu olmak üzere iki boyutlu bir yapı sunar. Bilişsel süreç boyutu, fiil formuna dönüştürülmüş altı basamaktan oluşur: Hatırlama, Anlama, Uygulama, Analiz Etme, Değerlendirme, Yaratma. 2. Basamak İsimleri ve Sıralama: - Orijinal Taksonomi: "Sentez" ve "Değerlendirme" basamakları yer değiştirir. - Yenilenmiş Taksonomi: "Sentez" basamağı "Yaratma" olarak adlandırılır ve en üst basamağa yerleştirilir. "Değerlendirme" basamağı ise bir alt basamağa, "Yaratma"nın yerine alınır. 3. Ölçme ve Değerlendirme: - Orijinal Taksonomi: Ölçme işlemleri genellikle çoktan seçmeli testlere odaklanır. - Yenilenmiş Taksonomi: Değerlendirme basamağı için ölçme araçları içerir, bu da basamağı daha anlaşılır hale getirir. 4. Kullanım Alanı: - Orijinal Taksonomi: Daha çok yükseköğretim seviyesindeki hedeflere örnekler verir. - Yenilenmiş Taksonomi: İlköğretim ve ortaöğretim seviyesindeki hedeflere yönelik hazırlanmıştır.

Türden cins, familya, takım, sınıf, şube ve alem doğru gidildikçe şu değişiklikler olur: Ortak özellikler ve genetik benzerlik artar. Birey sayısı ve çeşitlilik azalır. Akrabalık derecesi artar. Örneğin, aynı sınıfta bulunan iki canlı, mutlaka aynı şube ve alem içinde de yer alır.

Aves (kuşlar) sınıfı, iki ana alt sınıfa ayrılır: 1. Archaeornithes (Antik Kuşlar). 2. Neornithes (Modern Kuşlar). Ayrıca, Neognathae ve Paleognathae gibi daha spesifik alt sınıflar ve infraklasslar da bulunmaktadır.

Bloom Taksonomisi'nde altı anahtar kavram bulunmaktadır. Bu kavramlar, öğrenme hedeflerinin karmaşıklık ve özgüllük seviyelerine göre sınıflandırılmasını sağlar: 1. Bilgi. 2. Kavrama. 3. Uygulama. 4. Analiz. 5. Sentez (Yaratma). 6. Değerlendirme.

En fazla takson sayısı, omurgasızlar canlı grubunda bulunmaktadır. Özellikle böcekler, 60.000-80.000 tür sayısıyla en çok türe sahip olan canlı grubudur. Diğer yüksek takson sayılarına sahip canlı grupları arasında bitkiler (tohumlu bitkiler, eğreltiler, karayosunlar, likenler) ve omurgalılar (memeliler, kuşlar, sürüngenler) yer almaktadır. En fazla takson sayısına sahip canlı grubu hakkında kesin bir bilgi vermek zordur, çünkü bu sayı sürekli olarak yeni türlerin keşfedilmesiyle değişebilir.

Hayvanlar alemi özeti şu şekilde yapılabilir: Çok Hücrelilik ve Ökaryotluk: Hayvanlar, ökaryotik ve çoğunlukla çok hücreli canlılardır. Heterotrof Beslenme: Kendi besinlerini üretemezler, dış besleyicidirler. Hücre Duvarı ve Kloroplast Yokluğu: Hücre duvarları sert değildir ve kloroplast içermezler. Doku ve Organlar: Epitel, bağ, kas ve sinir gibi dokulara sahiptirler. Hareketlilik: Birçok hayvan türü hareketlidir. Üreme: Genellikle eşeyli ürerler. Örnekler: Süngerler, sölentereler, solucanlar, yumuşakçalar, eklem bacaklılar, balıklar, iki yaşamlılar, sürüngenler, kuşlar ve memeliler.

WordPress'te özel taksonomiyi nasıl linkleyeceğiniz hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, WordPress'te özel taksonomi oluşturmak için aşağıdaki adımlar izlenebilir: 1. Özel Gönderi Türü Oluşturma: ```php function etkinlik_gonderi_turu_olustur() { $etiketler = array( 'name' => __('Etkinlikler'), 'singular_name' => __('Etkinlik') ); $ayarlar = array( 'labels' => $etiketler, 'public' => true, 'has_archive' => true, 'rewrite' => array('slug' => 'etkinlikler'), 'supports' => array('title', 'editor', 'thumbnail', 'excerpt', 'comments') ); register_post_type('etkinlik', $ayarlar); } add_action('init', 'etkinlik_gonderi_turu_olustur'); ``` 2. Özel Taksonomi Oluşturma: ```php function etkinlik_taksonomi_olustur() { $etiketler = array( 'name' => _x('Etkinlik Türleri', 'taxonomy general name'), 'singular_name' => _x('Etkinlik Türü', 'taxonomy singular name') ); $ayarlar = array( 'hierarchical' => true, 'labels' => $etiketler, 'show_ui' => true, 'show_admin_column' => true, 'query_var' => true, 'rewrite' => array('slug' => 'etkinlik-turleri') ); register_taxonomy('etkinlik_turleri', array('etkinlik'), $ayarlar); } add_action('init', 'etkinlik_taksonomi_olustur'); ``` Özel taksonomi oluştururken, bu taksonominin hangi özel gönderi türüyle ilişkilendirileceği de belirlenebilir. Taksonomi ile ilgili verilerin nasıl alınacağına ve WordPress temasında nasıl görüntüleneceğine dair bilgi için wpbeginner.com sitesindeki "Display current taxonomy title, URL, and more in

Linnaeus'un sınıflandırma sistemi, canlıları hiyerarşik bir düzende âlem, sınıf, takım, cins ve tür gibi birimlere ayırmaya dayanır. Bu sistemin temel özellikleri: İki terimli adlandırma: Her canlıya Latince bir cins ve tür adı verilir. Taksonomik hiyerarşi: Genelden özele doğru sekiz sıraya sahiptir: Ökaryotlar, krallık, filum, sınıf, takım, aile, cins ve tür. Bitki ve hayvan sınıfları: Bitkiler için çiçeklerin aranjmanına, hayvanlar için ise dış görünüşe dayalı bir sınıflandırma yapılmıştır. Linnaeus'un sistemi, günümüzde de temel alınarak kullanılmaktadır.

Pinus nigra (karaçam), Plantae (bitkiler) aleminde yer alır. Ayrıca, bu türün ait olduğu bazı diğer sınıflandırmalar şu şekildedir: Tracheophyta (damarlı bitkiler) bölümü; Pinopsida sınıfı; Pinales takımı; Pinaceae (çamgiller) familyası.

Monera, çekirdeği olmayan tek hücreli organizmalardan oluşan biyolojik bir âlemdir. Bu âlem, prokaryotlardan oluşur ve ilk kez 1866'da Ernst Haeckel tarafından bir şube olarak önerilmiştir. 1969'da Robert Whittaker tarafından kurulan beş âlem sınıflandırma sisteminde yaygın olarak kabul görmüştür. 1977'de Carl Woese tarafından tanıtılan ve yaşamın evrimsel tarihini yansıtan üç âlemli taksonomi sistemi altında, Monera âleminde bulunan organizmalar Arkeler ve Bakteriler (üçüncü üst âlem olarak Ökaryotlar ile) olmak üzere iki üst âleme ayrılmıştır. "Moneran" terimi, bu grubun üyelerinin gayri resmi adıdır ve bazen her iki üst âlemin bir üyesini belirtmek için kullanılır. Çoğu bakteri Monera altında sınıflandırılmıştır.

Evet, Thuja orientalis ve Platycladus orientalis aynı bitkidir. Platycladus orientalis, 1949 yılında Franco tarafından önerilen ve günümüzde yaygın olarak kullanılan adıdır.

Keseli antilop ve keseli ceylan aynı değildir. Keseli antilop, Namibya'da en sık görülen hayvan türü olup en çok Namib Çölü, Windhoek çevresi ve Etosha Ulusal Parkı'nda diğer zebralarla birlikte yaşar. Keseli antilop ve keseli ceylan arasındaki bazı farklar: Yaşam alanı: Keseli antilop, Namib Çölü ve Etosha Ulusal Parkı'nda bulunurken, keseli ceylan Kalahari Çölü'nde yaşar. Boy: Keseli antilopun boyu ortalama 75 cm iken, keseli ceylanın boyu 75 cm'dir. Hız: Keseli antilopun hızı saatte 88 km'ye kadar çıkabilirken, keseli ceylanın hızı saatte 94-96 km'dir. Sıçrama: Keseli antilop 2-3 metre yüksekliğe sıçrayabilirken, keseli ceylan 3 metre yüksekliğe ve 9 metre uzağa sıçrayabilir.

Tallophyta, bitki krallığının bir bölümüdür ve thallus benzeri farklılaşmamış bir vücuda sahip olan bir grup mobil olmayan organizmayı içerir. Tallophyta bölümüne dahil olan bazı organizma örnekleri: algler; mantarlar; likenler. Tallophytaların vasküler sistemi yoktur, gerçek yaprakları, sapları ve kökleri bulunmaz.

İkili adlandırma (binomial nomenclature) kuralları: Her canlının bilimsel bir ismi vardır ve bu isimler Latince veya Latinceleştirilmiş kelimelerden oluşur. Bilimsel bir ismin en az iki harflik bir kelimeden oluşması gerekir. Cins adı büyük harfle, tür adı ise küçük harfle başlar. Tür adı, daima önce cins ismi belirtilerek yazılır, hiçbir zaman tek kelime olarak yazılmaz. Cins ve tür isimleri italik veya altı çizili olarak yazılır. Örnek: Felis silvestris (cins: Felis, tür: silvestris).

Alt taksonlara indikçe, organizmaların daha spesifik gruplara ayrıldığı ve evrimsel benzerliklerin arttığı gözlemlenir. Bazı alt takson örnekleri: Alt tür (subspecies). Varyete (varietas). Alt taksonlar, organizmaların evrimsel tarihini anlamada ve koruma çabalarında önemli ipuçları sağlar.

Familya isimleri, kendisine dahil olan bir cins adından yola çıkılarak belirlenir. Bu belirleme şu şekilde yapılır: Cins adının sonuna -aceae, -ae veya -idae ekleri eklenir. Türkçe isimlendirme için, Türkçe cins adı ve "gil" eki birleştirilir. Örneğin, Pinus cinsine "çam" adı verildiğinde, familya adı "Pina-ceae" veya "çam+giller" olur. Ayrıca, sınıflandırmayı kolaylaştırmak amacıyla üst familya ve alt familya gibi taksonomik basamaklar da kullanılabilir.

Bloom'un bilişsel alan taksonomisinin en üst basamağı "değerlendirme" basamağıdır.