SözcükTürleri

Soru eki ve yapım eki arasındaki fark şu şekilde ayırt edilebilir: 1. Soru Eki: Cümleye soru anlamı katar ve kendinden önceki sözcükten ayrı, kişi eklerine bitişik yazılır. 2. Yapım Eki: Eklendiği kelimenin anlamını değiştirerek yeni kelimeler türeten eklerdir.

"Farketmek" kelimesi fiil olarak kullanılır.

"Baba yadigârı" bir deyim değil, sıfat olarak kullanılan bir ifadedir.

"Coşan" kelimesi türemiş bir kelimedir.

Niteleme ve derecelendirme sıfatların farklı işlevlerini ifade eder: 1. Niteleme: Varlıkların yapısal özelliklerini ortaya koyar ve isme "nasıl" sorusuna cevap verir. 2. Derecelendirme: Sıfatların anlamını artırarak veya azaltarak karşılaştırma yapar.

Kiler kelimesi tekil isimdir.

"Durum" kelimesi isim olarak kabul edilir.

Bileşik sözcükler iki ana kategoriye ayrılır: birleşik isim ve birleşik fiil.

Yansıma ve mecaz yansıma kavramları şu şekilde açıklanabilir: 1. Yansıma: Doğadaki canlı veya cansız varlıkların, hayvanların, makinelerin çıkardığı seslerin taklit edilmesiyle ortaya çıkan sözcüklere yansıma sözcükler denir. 2. Mecaz Yansıma: Yansıma sözcükler, mecaz anlam kazandığında yansıma özelliğini kaybeder.

Evet, azlık çokluk zarfı ve miktar zarfı aynı anlama gelir. Miktar (azlık-çokluk) zarfları, fiillerin, fiilimsilerin, sıfatların ya da kendi türünden olan kelimelerin anlamlarını ölçü yönünden tamamlayan, artıran, azaltan zarflardır. Bazı miktar zarfı örnekleri: "en, daha, pek, çok, az, biraz, kadar, denli, gibi, fazla"; "çokça, çok, pek çok, çok az, gayet, fazla, fazlaca, epey"; "eksik, seyrek, sık"; "aşağı yukarı, şöyle böyle".

Fiilimsi (eylemsi), fiillerden türetilen ancak tam anlamıyla bir eylem belirtmeyen sözcüklerdir. Fiilimsiler üç ana başlıkta incelenir: 1. İsim-Fiil: Fiillere "-ma, -ış, -mak" eklerinin getirilmesiyle oluşur ve bir eylemin veya oluşun adı olarak kullanılır. 2. Sıfat-Fiil: Fiil köklerine "-an, -ası, -mez, -ar, -dik, -ecek, -miş" eklerinin getirilmesiyle yapılır ve sıfat görevinde kullanılır. 3. Zarf-Fiil: Fiil kök ve gövdelerine "-ken, -alı, -madan, -ince, -ip, -arak, -dıkça" gibi eklerin getirilmesiyle oluşturulur ve zarf görevinde kullanılır.

"Bakmak" kelimesi, isim-fiil ekini (-ma, -mek) aldığı için fiilimsi olarak kabul edilir.

"Çokça" kelimesi zarf olarak kullanılır.

"Halinde" kelimesi zarf olarak kullanılmaz, çünkü zarflar genellikle fiillerin, sıfatların veya diğer zarfların anlamını belirler.

"Suskun" kelimesi iki farklı anlamda kullanılabilir: 1. Sıfat olarak: Çok az konuşan, sessiz ve sakin olan kişiyi tanımlar. 2. Zarf olarak: Sessiz ve sakin bir biçimde yapılan eylemi ifade eder.

Sıfat tamlaması bulmak için şu adımları izlemek gerekir: 1. İsim ve sıfatın bir arada olması: En az bir isim ve bir sıfatın bir araya gelmesi gereklidir. 2. Tamlayana sorular sormak: Sıfat tamlamasında tamlayanı (sıfatı) bulmak için tamlanana ("isim") "nasıl, hangi, kaç, kaçıncı" gibi sorular sorulur. Örnek: "kırmızı elbise" cümlesinde "kırmızı" sıfatı, "elbise" ismini nitelediği için bir sıfat tamlaması oluşmuştur.

"Türk" kelimesi ön ad (sıfat) olarak kullanılabilir.

Bağlantı çekim eki, kelimelerin cümle içinde dolaylı tümleç, belirtili nesne ya da zarf tümleci olarak kullanılmasını sağlayan eklerdir. Bu ekler, isim ve fiil soylu kelimelerin sonuna ya da gövdesine getirilir ve kelimenin anlamını değiştirmeden diğer kelimelerle bağlantı kurmasını sağlar.

"Kadar" kelimesi, ölçü bildiren zarf olarak kullanılır.

Zincirleme ve sıfat tamlamaları farklı kavramlardır. Zincirleme isim tamlaması, en az üç ismin bir araya gelerek oluşturduğu tamlamadır. Sıfat tamlaması ise bir ismin önüne gelerek onu niteleyen veya belirten tamlamadır.