Tevfik Fikret'in "Han-ı Yağma" şiiri, 1912 yılında kaleme alınmış olup, İttihat ve Terakki iktidarının yolsuzluklarını ve kötü yönetimini eleştirmektedir. Şiirde, ülkenin durumu bir yağma sofrasına benzetilmiş ve yöneticilerin fütursuzca ülke kaynaklarını tükettiği, adam kayırdığı ve çalıp çırptığı ifade edilmiştir. Şiirin bazı dizeleri şu şekildedir: "Bu sofracık, efendiler – ki iltikaama muntazır / Huzurunuzda titriyor – bu milletin hayatıdır; / Bu milletin ki mustarip, bu milletin ki muhtazır!". "Yiyin efendiler yiyin, bu han-ı iştiha sizin, / Doyunca, tıksırınca, çatlayıncaya kadar yiyin!". "Verir zavallı memleket, verir ne varsa, malını / Vücudunu, hayatını, ümidini, hayalini / Bütün ferağ-ı halini, olanca şevk-i balini". Şiir, aynı zamanda eski yönetimle yeni arasındaki benzerlikleri, mülkiyetin paylaşımı konusundaki hareketlerde aramaktadır. Cemil Meriç, bu şiirin Victor Hugo'dan araklama olduğunu iddia etmiştir.