Sancak

Bursa, Osmanlı dönemine kadar İznik ve Edirne'nin başkentliği dışında doğrudan Osmanlı Devleti'ne başkentlik yapmıştır. İstanbul'un fethinden Cumhuriyetin kuruluşuna kadar ise Hüdavendigar Vilayeti'nin (Livası) bir sancağı olarak idari teşkilatta yer almıştır.

İlk Osmanlı sancağını getiren padişah, Orhan Bey'dir.

Sancak ile ilgili iki şiir örneği: 1. Hayrettin'in "Sancak" Şiiri: > Sancak > Tüm Türklere alayların gururusun sen, > Ordumuzun onurusun sen, > Gönlümüzün sürurusun sen, > Selam, selam size ey yüce sancak. 2. Tahir Tarık Balıkçı'nın "Sancak-ı Şerif" Şiiri: > Sancak-ı Şerif > Şehidlerin kanı ana sütü gibi ak, > Vurul göğsünden yere düşmesin bu bayrak! > Düşmanlar alırsa vatanından tek bir taş, > Öl, öldür, koma omuz üstünde tek bir baş.

Siyah Sancak'ın logosunun kırmızı olmasının nedeni, Osmanlı İmparatorluğu'nda Büyük Selçukluların ve Anadolu Selçuklularının imparatorluk sembolü olarak kırmızı sancağın kullanılmasıdır.

Beyaz sancak, Osmanlı İmparatorluğu'nda bağımsızlığı temsil ederdi. Denizcilikte ise, beyaz sancak gemilerin barışçıl bir niyetle yaklaştığını veya yardım talep ettiğini belirtmek için kullanılır.

Kayılar, iki ok ve bir yay sembolünden oluşan bir sancak kullanmaktadır.

Osmanlı sancakları, Kütahya, Manisa, Eskişehir, Amasya, İzmit, Bursa, Aydın, Balıkesir, Isparta ve Antalya gibi illerde bulunmaktaydı. Bunun yanı sıra, Kırım'da yer alan Kefe de bir Osmanlı sancağıydı.

Seniçe, Sırbistan'ın Sancak bölgesinde yer alan bir eski kasaba ve belediye merkezidir.

Bilecik, Osmanlı idaresinde uzun süre Sultanönü Sancağı'na bağlı bir kaza olarak görülmüştür. Tanzimat'tan sonra ise Hüdavendigar Vilayeti'ne bağlı bir sancak olmuştur.

XVII. yüzyılda Bosna Eyaleti sekiz sancaktan oluşuyordu. Bu sancaklar: 1. Bosna; 2. Hersek; 3. Klis; 4. İzvornik; 5. Kırka (Lika); 6. Zaçasna; 7. Bihke (Bihaç); 8. Yenipazar.

Osmanlı savaşlarında kırmızı sancak açılırdı.