Radyasyon

Stronsiyumun zararları şunlardır: 1. Radyoaktif İzotoplar: Stronsiyumun radyoaktif izotopları (örneğin, stronsiyum-90), kemik iliğine yerleşerek uzun süre vücutta kalabilir ve kanser riskini artırabilir. 2. Kemik Sağlığı: Stronsiyum, kalsiyum ile benzer özellikler taşıdığından, kemik yapısında kalsiyumun yerine geçebilir ve bu da kemik yoğunluğunun azalmasına ve osteoporoza yol açabilir. 3. Sinir Sistemi: Yüksek doz stronsiyum maruziyeti, sinir sistemi üzerinde toksik etkilere neden olabilir. 4. Diğer Sağlık Sorunları: Stronsiyumun metabolik bozuklukları tetikleyebileceği ve deri döküntüleri gibi cilt problemlerine yol açabileceği düşünülmektedir. Stronsiyumun sağlık üzerindeki olumsuz etkilerini azaltmak için, maruziyetin önlenmesi ve koruyucu önlemlerin alınması önemlidir.

İyonlaştırıcı ve iyonlaştırıcı olmayan radyasyon, enerji taşıma şekillerine göre iki ana kategoriye ayrılır. İyonlaştırıcı radyasyon, atomlardan veya moleküllerden elektron koparmak için yeterli enerjiye sahip elektromanyetik radyasyon türüdür. İyonlaştırıcı olmayan radyasyon ise daha az enerjiye sahip olup, atomlarda iyonlaşmaya sebep olmaz.

X-ışını (X-ray) ışınları, bir X-ışını tüpü kullanılarak oluşturulur. Oluşum süreci şu şekilde gerçekleşir: 1. Elektronların hızlandırılması: Sıcak katod ile hızlandırılan elektronlar, metal bir hedefe (anot) çarpar. 2. X-ışını emisyonu: Bu çarpışma sonucunda X-ışınları oluşur. Ayrıca, doğal X-ışını kaynakları arasında radon gazı, diğer radyoizotoplar, yıldırım ve kozmik ışınlar bulunur.

Atom tedavisinden (radyoaktif iyot tedavisi) sonra temas yasağı genellikle 7-8 gün sürer. Ancak, tam süre hastanın durumuna ve uygulanan tedaviye bağlı olarak değişebilir. Atom tedavisi sonrası temas yasağı, hastanın radyasyon yaymasını önlemek ve çevresindeki kişilerin gereksiz yere radyasyon almasını engellemek amacıyla uygulanır.

Nötrino dedektörü, evrenin "hayalet" parçacıkları olan nötrinoları tespit etmek için tasarlanmış bir cihazdır. Çalışma prensibi şu şekilde özetlenebilir: 1. Koruma ve İzolasyon: Dedektör, radyasyon ve kozmik ışınlardan izole edilmiş, yerin derinliklerinde bir alanda bulunur. 2. Dolum: Dedektör, nötrinolar geçtiğinde ışık yayacak özel bir sıvı ile doldurulur. 3. Işık Tespiti: Dedektör, nükleer santrallerden yayılan antinötrinoların çarpışmaları sırasında oluşan ışık parlamalarını algılar. Bu teknoloji, nötrinoların uzayda ilerlerken neden üç farklı tür arasında geçiş yaptığını ve bu geçişlerin kütle sıralamasını anlamaya yardımcı olur.

Radyasyon alanları, radyasyon düzeylerine göre iki ana kategoriye ayrılır: 1. Denetimli Alanlar: Radyasyon görevlilerinin giriş ve çıkışlarının özel denetime tabi olduğu, çalışmalarının radyasyondan korunma bakımından özel kurallara bağlı olduğu alanlardır. 2. Gözetimli Alanlar: Radyasyon görevlileri için yıllık doz sınırlarının 1/20'sinin aşılma olasılığının bulunduğu, kişisel doz ölçümünü gerektirmeyen fakat çevresel radyasyonun izlenmesini gerektiren alanlardır.

Non-iyonize radyasyon, atomlarda iyonlaşmaya sebep olmayan ve dolayısıyla elektron koparmak için yeterli enerjiye sahip olmayan radyasyon türüdür. Bu tür radyasyona örnekler: - radyo dalgaları; - mikrodalgalar; - kızılötesi radyasyon; - görünür ışık; - ultraviyole radyasyon (düşük enerjili UV ışınları).

Geiger-Müller tüpü (G-M tüpü), iyonlaştırıcı radyasyonu tespit etmek ve ölçmek için kullanılır. Çalışma prensibi şu şekildedir: 1. Radyasyon Girişi: Tüpün ince bir mika penceresinden iyonlaştırıcı radyasyon girer. 2. İyonlaşma: Radyasyon, tüp içindeki argon gazı ile etkileşime girerek onu iyonize eder ve elektron koparır. 3. Elektrik Akımı: Yeterli iyonlaşma gerçekleştiğinde, tüpün pozitif çubuğu ile duvarları arasında elektrik akımı oluşur. 4. Akımın Ölçülmesi: Oluşan akım, sayaç veya okuyucu tarafından ölçülerek mevcut radyasyon miktarı belirlenir. Bu süreç, her 60 saniyede bir tekrarlanır ve akım oluşumu sırasında sayacın hoparlöründen çıtırdama sesleri çıkar.

Mekânsal tasarım onayı, aşağıdaki durumlarda verilir: 1. Gama ışınlama tesisleri için, tesisin kurulacağı yer ve bu yere ilişkin bilgi ve belgelerin uygunluk ve yeterliliklerinin değerlendirildiği saha onayı alındıktan sonra. 2. Radyasyon tesislerinin ve radyasyon uygulamalarının yürütüleceği alanların tasarımına ilişkin mimari proje ile sunulan diğer bilgi ve belgelerin uygunluk ve yeterliliklerinin değerlendirildiği mekânsal tasarım onayı aşamasında. Onay süreci, sunulan belgelerin kurum tarafından uygun bulunması ve gerekli eksikliklerin tamamlanması durumunda başlatılır.

Işınlamada kullanılan ışınlar şunlardır: 1. Gama ışınları: Radyoaktif izotoplar olan cobalt-60 (60Co) veya cesium-137 (137Cs) maddelerinden elde edilir. 2. X-ışınları: Elektrikle çalışan makinelerle elde edilir. 3. Hızlandırılmış elektron demeti: Elektron hızlandırıcı makineler kullanılarak oluşturulur. Ayrıca, iyonlaştırıcı olmayan radyasyon kaynakları olarak mikrodalga, kızılötesi ve görünür ışık da ışınlamada kullanılabilir.

Apartmana fiber kablo çekilmesi radyasyon yaymaz. Fiber optik kablolar, elektrik iletmedikleri için elektromanyetik dalgalar, radyo dalgaları, elektriksel alanlar ve manyetik alanlardan etkilenmez ve radyasyon yaymazlar.

Radyoterapide kullanılan dozlar Gy (Gray) olarak verilir çünkü Gy, 1 kg dokuda absorblanan 1 joule'lük enerji miktarını ifade eder. Bu birim, radyasyonun biyolojik etkilerini ve doz ölçümünü standartlaştırmak için kullanılır.

Anatoli Dyatlov'un ölüm sebebi, radyasyon hastalığının neden olduğu kalp yetmezliğidir.

Radyolojide SV, sievert anlamına gelir ve uluslararası radyasyon dozu birimi olarak kullanılır.

Telefonlar en çok açık ve kullanılırken radyasyon yayar. Özellikle aşağıdaki durumlar radyasyon yayılımını artırır: Düşük sinyal gücü: Telefon, iyi bir bağlantı kurabilmek için daha fazla güç harcadığında radyasyon daha da artar. Telefon görüşmeleri: Telefonla konuşurken, telefonun yaydığı radyasyon en yüksek seviyededir. Bildirimler: Telefona gelen bildirimler bile bir miktar radyasyon yayılmasına sebep olur. Ayrıca, kapalı olsa bile bazı arka planda çalışan özellikler nedeniyle telefonlar radyasyon yaymaya devam edebilir.

X ışınının dalga boyu 10 ile 0,01 nm arasında değişir.

PET taraması (Pozitron Emisyon Tomografisi), vücuttaki metabolik aktiviteyi ve anatomik yapıları aynı anda görüntülemek için kullanılan bir tıbbi görüntüleme yöntemidir. PET taraması şu adımlarla gerçekleştirilir: 1. Radyoaktif Madde Enjeksiyonu: Hastaya damar yoluyla florodeoksiglukoz (FDG) gibi radyoaktif bir madde enjekte edilir. 2. Bekleme Süresi: Radyoaktif maddenin vücutta dağılması için yaklaşık 45-60 dakika beklenir. 3. Tarama: Hasta, PET-CT cihazına yatırılır ve önce CT taraması, ardından PET taraması yapılır. 4. Görüntülerin İncelenmesi: Elde edilen görüntüler, radyolog ve nükleer tıp uzmanları tarafından detaylı şekilde değerlendirilir. İşlem sırasında hastanın hareketsiz kalması ve doktorun talimatlarına uyması önemlidir.

Çernobil'e 10 km yaklaşmak, yasak bölge sınırları içinde olduğu için yasaktır.

Kara cisimler, fizikte üzerine düşen tüm radyan enerjiyi emen yüzeyler olarak tanımlanır. Bazı kara cisim örnekleri: - Karartılmış bir kutudaki küçük bir delik: Bu, içine giren radyasyonun neredeyse hiçbirinin tekrar kaçamayacağı ve içeride emileceği bir kara cisim modelidir. - Lamba siyahıyla kaplı bir yüzey: Gelen ışığın yaklaşık %97'sini emer ve çoğu amaç için bir kara cisim olarak kabul edilebilir. - Cilalı metal yüzeyler: Gelen radyasyonun yalnızca %6'sını emer, geri kalanını yansıtır.

Ön korumalı kurşun önlük, radyasyondan korunmak için kullanılan, önden gelen ışınlara karşı koruma sağlayan bir koruyucu giysidir. Bu tür önlükler, tıbbi görüntüleme işlemleri sırasında doktorlar ve radyoloji teknisyenleri tarafından tercih edilir. Kurşun önlükler, kurşun ve vinil malzemeden üretilir ve farklı koruma seviyelerine sahip olabilir.