Osmanlı padişahlarının babadan oğula geçmesinin nedeni, imparatorluk yönetiminin bir aile içinde sürdürülmesidir. Osmanlı İmparatorluğu'nda veraset sistemi şu şekilde uygulanmıştır: Osmanlı’nın ilk kuruluşunda padişahın amcası, erkek kardeşi veya oğullarından birisi tahta geçerdi. I. Murad, "ülke sadece padişahın ve erkek çocuklarınındır" anlayışını getirdi. Fatih Sultan Mehmet, çıkardığı "Kanunname-i Ali Osman" ile kardeşlerin birbirlerini öldürmesine izin verdi. I. Ahmed, ailenin aklı başındaki en büyük üyesinin padişah olmasına karar verdi. Bu sistem, demokrasi fikrinin yerleşmediği dönemlerde, imparatorlukların yönetiminde istikrar sağlamak amacıyla kullanılmıştır.