Ormanlar

Avrupa'nın farklı bölgelerinde çeşitli bitki örtüleri görülür: Tundra: Kuzey Avrupa kıyılarında, sert ve uzun kışların etkili olduğu bölgelerde görülür. Ormanlar: Batı Avrupa'da kayın, akçaağaç, kızılağaç ve gürgenlerden oluşan geniş yapraklı ormanlar yaygındır. Step ve Çayırlar: Ilıman karasal iklimin doğal bitki örtüsüdür. Akdeniz Bitki Örtüsü: Akdeniz kıyılarında yaz kuraklığına ve sıcaklığına dayanıklı maki bitki örtüsü hakimdir. Avrupa'yı kuzeyden güneye doğru dört ana bitki bölgesine ayırmak mümkündür: tundra kuşağı, orman kuşağı, step kuşağı ve Akdeniz bitki kuşağı.

Kuzeyden güneye doğru gidildikçe görülen bitki toplulukları, sıcaklık ve yağış koşullarına bağlı olarak şu şekilde değişir: Tundra: Kuzey kutup bölgelerinde, düşük sıcaklık ve donmuş toprak koşullarına dayanıklı otsu bitkilerden oluşur. Çöl: Yıllık yağışın 200 mm'nin altında olduğu bölgelerde, kuraklığa dayanıklı seyrek bitkilerden (otlar, çalılar, kaktüsler) oluşur. Bozkır (Step): Yarı kurak iklim bölgelerinde, az yağışa bağlı olarak cılız ve seyrek ot topluluklarından oluşur. Savan: 10°-20° enlemlerinde, yazları yağışlı ve kışları kurak geçen bölgelerde, uzun boylu otlar ve tek tek ağaçlardan oluşur. Orman: Nemli ve sıcak bölgelerde, geniş yapraklı ağaçlardan; soğuk bölgelerde ise iğne yapraklı ağaçlardan oluşur. Bu bitki toplulukları, yükseklik arttıkça da benzer bir şekilde değişir; yükseldikçe geniş yapraklı, karışık ve iğne yapraklı ormanlar ile dağ çayırları görülür.

21-26 Mart tarihleri, ormanların önemini vurgulamak, ağaç sevgisini aşılamak ve gelecek nesillere daha yeşil bir dünya bırakmak amacıyla Orman Haftası olarak kutlanır. Bu hafta boyunca fidan dikimleri yapılır ve ağaçların doğa ile ekonomiye katkıları çeşitli etkinliklerle anlatılır. Orman Haftası, ilk olarak 1971 yılında Birleşmiş Milletler tarafından kutlanmaya başlanmış ve zamanla dünya geneline yayılmıştır.

Gümüşhane'de bulunan bazı ormanlar şunlardır: Örümcek Ormanları: Kürtün ilçesinde yer alır ve Avrupa, Kafkaslar ile Türkiye'deki en yüksek ve çaplı göknar ve ladin ağaçlarını barındırır. Kent Ormanı: Gümüşhane merkezdeki Çamlıca Ormanlık Alanı'nda bulunur. Ayrıca, Gümüşhane'de Sarıçiçek Köy Odaları ve Kov Kalesi gibi tarihi ve turistik yerler de bulunmaktadır.

Almanya'nın en büyük ormanı, 2,6 milyon hektarlık bir alana sahip olan Bavyera Ormanı'dır. Bavyera Ormanı, Bavyera eyaletinde bulunmaktadır.

İzmir'in en güzel ormanı olarak birkaç seçenek öne çıkmaktadır: Kozak Yaylası: Bergama ilçesinde yer alan bu orman, çam ağaçları ile çevrilidir ve film platosu olarak da kullanılmıştır. İnciraltı Kent Ormanı: Deniz kıyısında yer alan bu orman, yürüyüş, bisiklet ve piknik için uygundur. Karagöl Tabiat Parkı: Yamanlar Dağı'nda bulunan bu park, göl manzarası ve doğa yürüyüşleri ile dikkat çeker. Homeros Vadisi: Bornova'da yer alan bu vadi, doğal güzellikleri ve kuş cıvıltıları ile piknik ve doğa severler için idealdir. En güzel orman tercihi kişisel zevklere göre değişebilir.

Kızılçamın genel özellikleri: Familya: Çamgiller (Pinaceae). Yayılış alanı: Doğu Akdeniz Havzası, özellikle Türkiye, ayrıca Yunanistan, Kırım Yarımadası ve İtalya'nın Kalabriya Yarımadası. Boy ve çap: 20-25 m boy ve 60 cm'ye kadar çap yapabilir. Görünüm: Önceleri piramit görünüşlü, yaşlandıkça geniş tepelidir. Kabuk: Genç bireylerde düzgün boz renkte, yaşlanınca esmer kırmızımsı renkte ve kalın kabuk durumunda. Yapraklar: 10-16 cm uzunluğunda, kalın, sert ve koyu yeşil. Kozalak: 6-11 cm boyunda, parlak açık kahverengi, topaç biçiminde. İklim ve toprak: Kurak koşullara dayanıklıdır, çeşitli toprak koşullarında başarıyla yetişir. Yaşam süresi: Ortalama 80-90 yıl, bazı örneklerde 300 yıla kadar çıkabilir. Kullanım alanları: Yapı malzemesi, mobilya ve ambalaj sanayisinde kullanılır.

Cantharellus cibarius, yani kazayağı mantarı, genellikle nemli, ağaçlık ve gölgeli ormanlık alanlarda bulunur. Türkiye'de Karadeniz, Marmara ve Ege bölgelerindeki ormanlık alanlar bu mantarın doğal yaşam alanlarını oluşturur. Dünya genelinde ise Avrupa, Asya ve Kuzey Amerika'nın çeşitli ormanlık alanlarında görülebilir. Bu mantar türü, özellikle çam, kayın, meşe ve huş ağaçlarının olduğu bölgelerde yaygındır. Yetişme dönemi, ilkbahar sonlarından başlayarak sonbahar aylarına kadar devam eder.

Orta Kuşak'ta bulunan bazı orman türleri şunlardır: Ekvatoral Yağmur Ormanları. Muson Ormanları. Orta Kuşak Karışık Ormanları. Tayga Ormanları. Orta Kuşak'ta ayrıca galeri ormanları, bataklık ormanları ve çalı formasyonları (maki, garig) da bulunur.

Soğuksu Milli Parkı, doğal ve kültürel kaynak değerlerinin korunması, halkın eğlenme, dinlenme ve kısa süreli tatil yapma ihtiyaçlarının karşılanması, ayrıca bilimsel ve eğitsel amaçlı çalışmalara olanak sağlanması amacıyla 19 Şubat 1959 tarihinde açılmıştır. Ayrıca, parkın bulunduğu bölgenin, İç Anadolu stepinden Kuzey Anadolu'nun ormanlık bölgelerine geçiş kuşağında yer alması da açılış nedenlerinden biridir.

Ormanların yok edilmemesi için bazı nedenler: Oksijen kaynağı: Ormanlar, fotosentez yoluyla karbon dioksiti emip oksijen üretir. İklim düzenleyici: Atmosferdeki karbonu depolayarak küresel ısınmayı yavaşlatır ve yağış döngülerini düzenler. Biyolojik çeşitliliğin korunması: Milyonlarca bitki, hayvan ve mikroorganizmaya ev sahipliği yapar. Toprak erozyonunu önleme: Ağaç kökleri, toprağı bir arada tutarak erozyonu önler. Ekonomik ve sosyal katkılar: Reçine, kauçuk, ilaç yapımında kullanılan bitkiler gibi birçok ürün ormanlardan elde edilir. Su döngüsünün desteklenmesi: Yeraltı su kaynaklarını besler, buharlaşma ve terleme yoluyla bulutların oluşumuna katkıda bulunur.

Yaşlı ormanlar, ekosistem için büyük önem taşır: Biyolojik çeşitlilik: Yaşlı ormanlar, gencinden yaşlısına farklı yaşlardaki ağaçları barındırarak biyolojik çeşitliliğin üst noktaya ulaştığı doğal yaşam alanlarıdır. Ekolojik miras: Binlerce yıllık doğal süreçlerle oluşmuş genetik mirası taşır ve henüz keşfedilmemiş ekolojik bilgiler içerir. Karbon emilimi: Yaşlı ağaçlar, genç ağaçlara göre daha fazla karbondioksit emerek küresel ısınma ile mücadelede önemli bir rol oynar. Habitat: Ayılar, karacalar ve vaşaklar gibi birçok hayvan türü için yaşam alanı sağlar. Doğal laboratuvar: Doğal yaşlı ormanlar, sürdürülebilir ormancılık için referans noktalarıdır ve ekolojik ilişkilerin korunması açısından büyük önem taşır.

Tavşanlar, Marmara Bölgesi'nde ormanlık alanlarda, çalılıklarda ve nehir kenarlarında yaşayabilirler. Tavşanların Marmara'da yaşadığı bazı yerler: Karadeniz ormanları. Marmara Bölgesi'nin genel bitki örtüsü. Türkiye'deki tavşanlar genellikle açık alanları tercih ederler; ancak ormanların kenarları, çalılık alanlar ve nehir kenarları da tavşanların sıkça bulunduğu yerlerdir. Tavşanlar hakkında daha fazla bilgi için şu kaynaklar kullanılabilir: karar.com; bilimgenc.tubitak.gov.tr; sabah.com.tr.

Ormanların yok olması, hayvanları çeşitli şekillerde etkiler: Yaşam alanı kaybı: Ormanların yok olması, hayvanların yaşam alanlarının daralmasına ve parçalanmasına yol açar. Besin kaynaklarının azalması: Ormanlar, hayvanlar için doğal beslenme alanlarıdır. Ormanların yok olması, hayvanların gıda kaynaklarının azalmasına yol açar. Ekosistem dengesinin bozulması: Hayvanlar, ekosistemlerin önemli bir parçasıdır ve doğal sistemlerdeki döngüleri sürdürürler. Ormanların yok olması, bu döngülerin bozulmasına ve ekosistem dengesinin tehdit edilmesine neden olur. Hastalık riskinin artması: Ormanların yok olması, hayvanların insanlarla daha fazla temas etmesine ve hastalıkların hayvanlardan insanlara bulaşma riskinin artmasına yol açar. Ayrıca, ormanların yok olması iklim değişikliğine katkıda bulunur ve bu durum da hayvanların yaşam koşullarını olumsuz etkiler.

Karışık ormanlarda bulunan ağaç türlerinden bazıları şunlardır: Geniş yapraklı ağaçlar: Meşe, huş, kayın, titrek kavak, karaağaç, akçaağaç. İğne yapraklı ağaçlar: Karaçam, sarıçam, ladin, sedir, göknar. Ayrıca, karışık ormanlarda hem geniş yapraklı hem de iğne yapraklı ağaçlar bir arada bulunabilir.

En sık ve gür ormanlar, genellikle tropikal, subtropikal, ılıman ve muson iklim bölgelerinde görülür. Tropikal iklim: Yıl boyunca yüksek sıcaklık ve bol yağış alan ekvatoral bölgelerde yaygındır. Subtropikal iklim: Yazlar genellikle sıcak ve kuru, kışlar ılımandır. Ilıman iklim: Kışlar soğuk ve yağışlı, yazlar sıcak ve kuru geçer. Muson iklimi: Yaz aylarında yoğun yağışlar, kış aylarında ise kuraklık görülür.

Kırmızı orman karıncalarının neden yok edilmesi gerektiğine dair bir bilgi bulunamamıştır. Ancak, kırmızı orman karıncaları hakkında bazı bilgiler şu şekildedir: Kırmızı orman karıncaları, ormandaki zararlı böceklerle mücadele eder. Her yuvada ortalama 300 bin karınca bulunur. Bir koloni, bir hektar orman alanda zararlı böcekleri etkisiz hale getirebilir. Türkiye'de sadece Trakya'da yaşayan ve sayıları hızla azalan Avrupa kırmızı orman karıncaları, Dünya Doğa ve Doğal Kaynakları Koruma Birliği'nin "Nesli Tükenme Tehlikesi Altında Olan Türlerin Kırmızı Listesi"ne alınması önerilmektedir. Kırmızı orman karıncaları ile ilgili daha fazla bilgi için aşağıdaki kaynaklar incelenebilir: evrimagaci.org; aa.com.tr; haberler.com.

Podzol topraklar, iğne yapraklı ormanların altında oluşur. Bu ormanlar, özellikle Sibirya, Kuzey Avrupa ve Amerika'da yaygındır. Ayrıca, geniş yapraklı ormanlarda da podzol topraklar bulunabilir, ancak bu durum daha nadirdir.

Mihalıççık ilçesinde bulunan bazı ormanlar şunlardır: Çatacık Ormanları. Kalburcu Mesire Alanı. Ayrıca, Mihalıççık yakınlarında kaolin madeni de çıkarılmaktadır.

Beynam Ormanları, Ankara'nın Balâ ilçesine bağlıdır.