Oftalmoloji

Makula dejenerasyonu tedavi edilebilir, ancak tedavi yöntemleri hastalığın türüne ve aşamasına bağlı olarak değişir. Kuru makula dejenerasyonu için kesin bir tedavi bulunmamakla birlikte, bazı vitamin ve mineral takviyeleri hastalığın ilerlemesini yavaşlatabilir. Yaş makula dejenerasyonu tedavisinde ise şu yöntemler kullanılabilir: - Anti-VEGF tedavisi: Göz içi enjeksiyonlarla anormal kan damarı büyümesi engellenir. - Lazer terapi: Anormal kan damarlarını yok etmek için kullanılır. - Fotodinamik terapi: Özel bir ışık kaynağı ile aktive edilen ilaç kullanımı. Ayrıca, yaşam tarzı değişiklikleri de makula sağlığını korumak için önemlidir: sağlıklı beslenme, sigara içmemek, düzenli egzersiz yapmak ve düzenli göz kontrolleri yaptırmak. Tedavi için bir göz doktoruna başvurmak gereklidir.

Glokom, gelişim mekanizmasına bağlı olarak farklı türlerde sınıflandırılır: 1. Açık Açılı Glokom: En yaygın türdür. 2. Kapalı Açılı Glokom: Göz içi sıvısının akışı aniden bloke olur, göz içi basınç hızla yükselir. 3. Konjenital Glokom: Bebeklerde doğuştan göz drenaj kanallarının anormal gelişimi sonucu ortaya çıkar. 4. Sekonder Glokom: Başka hastalıklar (diyabet, üveit, tümör) veya ilaç kullanımı nedeniyle gelişir. 5. Normal Basınçlı Glokom: Göz içi basıncı normal sınırlarda olsa da optik sinir hasarı meydana gelir.

Keratokonus ameliyatının kalıcılığı, hastalığın ilerlemesine ve ameliyatın türüne bağlı olarak değişir. Çapraz bağlama (Cross-Linking) ameliyatı, keratokonusun ilerlemesini durdurmak için yapıldığında, hastalığın kalıcı olarak kontrol altına alınmasını sağlar. Kornea içi halka (Intacs) tedavisi gibi diğer cerrahi yöntemler ise hastalığın ilerlemesini durdurmaz, ancak görsel iyileşmeyi sağlayabilir. Ameliyat sonrası dönemde, düzenli kontroller ve doktorun önerdiği tedavi yöntemlerine uyum, kalıcılığın sürdürülmesinde önemlidir.

Retina distrofileri her yaşta ortaya çıkabilir. Örneğin, Best hastalığı olarak bilinen maküler retinal distrofi türü genellikle çocukluk çağında fark edilir.

Katarat ve katarakt aynı hastalığı ifade eder.

Akıllı lensler (multifokal ve trifokal lensler), yüksek derece miyoplara uygun değildir. Ancak, göz yapıları nedeniyle lazer tedavisine uygun olmayan miyop hastaları için akıllı lens uygulaması bir tedavi seçeneği olarak değerlendirilebilir.

Santral seröz retinopati (SSR) genellikle kendiliğinden birkaç ay içinde iyileşir. Ancak, bazı hastalarda durum kronikleşebilir ve kalıcı görme kaybına yol açabilir. Bu nedenle, erken tanı ve tedavi önemlidir. SSR tedavisinde kullanılan yöntemler arasında: - İlaç tedavisi: Kortizon kullanımı varsa, azaltılması veya kesilmesi önerilir. - Lazer tedavisi: Sıvı sızdıran alanın lazerle kapatılması. - Fotodinamik tedavi: Hastanın koluna özel bir ilaç verilip, göze ulaştıktan sonra sızdıran damarlara soğuk lazer uygulanması. Tedavi yöntemi, hastalığın süresine, sızdıran alanın yerine ve büyüklüğüne göre doktor tarafından belirlenir.

Keratokonusta göz nakli (kornea nakli) şart değildir, ancak hastalığın ilerlemesi durumunda bir tedavi seçeneği olarak değerlendirilebilir. Başlangıç aşamalarında, hastalığın ilerlemesini durdurmak için özel kontakt lenslerin kullanımı ve kollajen çapraz bağlama tedavisi gibi yöntemler uygulanır. Kornea nakline, korneası çok incelmiş, görme yetisi ciddi şekilde azalmış ve diğer yöntemlerle görme keskinliği artırılamayan hastalarda başvurulur.

Oftalmo parezi ve oftalmoplejinin ayırıcı tanısı, bu durumların farklı nedenlerini ve semptomlarını dikkate alarak yapılır. Oftalmopleji, göz kaslarının felci veya zayıflığıdır ve çeşitli nedenlerden kaynaklanabilir: - Vasküler nedenler: Anevrizma, karotis arter diseksiyonu, karotiko-kavernöz fistül. - Neoplastik nedenler: Primer intrakranyal tümörler, metastazlar. - İnflamatuvar tablolar: Orbital psödotümör, Tolosa-Hunt sendromu. - Enfeksiyonlar: Fungal, mikobakteri, bakteriyel enfeksiyonlar. - Diğer nadir nedenler: Diabetes mellitusa bağlı mikrovasküler infarktlar, oftalmoplejik migren, dev hücreli arterit. Oftalmo parezi ise göz kapaklarının sarkması ve göz hareketlerini kontrol eden kasların zayıflığı ile karakterizedir. Teşhis için genellikle fiziksel muayene, MR veya CT taraması ve kan testleri kullanılır.

Türk Oftalmoloji Derneği, göz hastalıkları uzmanlarının ve göz hastalıkları uzmanlık eğitimi almakta olan hekimlerin mesleki ve bilimsel gelişimlerini sağlamak amacıyla çeşitli faaliyetler yürütür. Başlıca görevleri şunlardır: - Eğitim: Göz hastalıklarının tüm alanlarında en yüksek mesleki ve bilimsel standartların yerleşmesi ve sürdürülmesini sağlamak. - Araştırma: Göz hastalıklarından korunma, tanı ve tedavi alanlarında klinik, epidemiyolojik ve bilimsel çalışmaları teşvik etmek. - Halk Sağlığı: Göz sağlığının korunması ve halk bilinçlendirmesi için çalışmalar yapmak, ulusal politikalar oluşturmak. - Uluslararası İlişkiler: Uluslararası ve diğer ülkelerin benzer nitelikteki mesleki ve eğitsel kuruluşlarıyla işbirliği yapmak. - Danışmanlık: Diğer kurum ve kuruluşlara göz hastalıkları alanında bilgi ve uzmanlık desteği sağlamak.

Band keratopati kendi başına tehlikeli değildir, ancak tedavi edilmezse görme sorunlarına yol açabilir. Tehlike arz eden durumlar arasında: - Göz tahrişi ve ağrı: Kalkerli birikintilerin bir kısmı koparak göze zarar verebilir. - Düşük görme: Kalkerli birikintilerin görsel eksene yayılması, görme keskinliğini azaltır. Tedavi, kalsiyum birikintilerinin uzaklaştırılmasını ve altta yatan hastalığın yönetilmesini içerir.

OKN testi (Optokinetik Nistagmus Testi), hareketli bir görsel uyarana yanıt olarak ortaya çıkan göz hareketlerini değerlendirmek için yapılan bir testtir. Bu test, görsel sistemin işlevselliği hakkında bilgi sağlar ve oftalmolojide tanı ve araştırma amacıyla yaygın olarak kullanılır. OKN testinde kullanılan bazı yöntemler: - ışık çubuğu şerit projektörü; - LCD projektör veya geniş ekran dizisi; - fiziksel tambur. Test genellikle göz bebeği damla ile genişletilerek yapılır ve birkaç dakika sürer.

Konjenital katarakt, erken teşhis ve uygun tedavi ile iyileşebilir. Tedavi yöntemleri arasında: - Cerrahi müdahale: Bulanık lensin çıkarılıp yerine yapay bir lens yerleştirilmesi. - Gözlük veya kontakt lens kullanımı: Ameliyat sonrası görme desteği için. - Kapama tedavisi: Zayıf gözün güçlenmesi için sağlam göz üzerine yama uygulanması. Erken tanı önemlidir, çünkü tedavi geciktiğinde kalıcı görme kaybı riski artar.

Delik genişlemesi farklı alanlarda ortaya çıkabilir ve nedenleri de bu alanlara göre değişiklik gösterir: 1. Makula Deliği: Retina merkezinde oluşan bir yırtık veya açıklık olup, genellikle yaşlanmaya bağlı vitreus sıvısının çekilmesi nedeniyle gelişir. 2. Vajina Genişlemesi: En sık normal doğuma bağlı olarak ortaya çıkar ve doğum sayısı arttıkça genişleme miktarı artar.

Türk Oftalmoloji Derneği'nin 58. Ulusal Kongresi 20-24 Kasım 2024 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir.

Oftalmik cerrahide kullanılan anestezi türleri şunlardır: 1. Lokal Anestezi: Ameliyatın yapılacağı belirli bölgeyi uyuşturmak için göz damlası, enjeksiyon veya her ikisinin kombinasyonu şeklinde uygulanır. 2. Bölgesel Anestezi: Vücudun daha geniş bir bölgesinde anestezi sağlamak için belirli sinirlerin bloke edilmesini içerir. 3. Genel Anestezi: Tüm vücutta geri dönüşlü bir bilinç ve duyu kaybına neden olur. Anestezi seçimi, hastanın ihtiyaçlarına ve cerrahi işlemin özel gereksinimlerine göre uyarlanır.

Neovasküler glokom, glokomun en tehlikeli türlerinden biri olarak kabul edilir.

Sabah zaferi diski anomalisi (MGDA) — optik sinirin tamamen rahimde oluşmamasından kaynaklanan doğuştan gelen bir deformitedir. Bu sendromun adı, karakteristik bir huni şekline sahip olan sabah zaferi çiçeğine benzetilmesinden dolayı verilmiştir. MGDA'nın belirtileri: etkilenen gözde seröz retina dekolmanı; görme keskinliğinde azalma ve ambliyopi; merkezi sinir sistemi hasarı, endokrin anormallikleri, böbrek veya solunum sistemi bozuklukları. Tedavisi yoktur, ancak sendromla ilişkili bazı anormalliklerin izlenmesi ve tedavi edilmesi mümkündür.

Naif polipoidal koroidal vaskülopati (PKV), retina pigment epitelinin altında yer alan koroidal kapiller proliferasyonu ve polipoidal genişlemelerle karakterize bir retinal hastalıktır. Özellikleri: - Lezyonlar: Dilate damar ağı ve polipoidal yapıda terminal anevrizmal genişlemelerden oluşur. - Semptomlar: Tekrarlayan serosanjinöz pigment epitel dekolmanı, subretinal hemoraji ve retina dekolmanı görülebilir. - Teşhis: Kesin tanı, indosiyanin yeşili anjiografi (İSYA) ile konulur. Tedavi seçenekleri: Termal lazer fotokoagülasyon, fotodinamik tedavi, anti-vasküler endotelyal büyüme faktörü (VEGF) tedavisi ve bunların kombinasyonları olarak sıralanabilir.

Fundusta patolojik bulgu, gözün ağ tabakası (retina) ve çevresindeki yapılarda hastalık veya normalden sapma gösteren durumları ifade eder. Bu tür bulgular, oftalmoskopi gibi yöntemlerle tespit edilebilir ve şunları içerebilir: - Damar bozuklukları: Retina arter veya ven tıkanıklıkları. - Tümörler ve neoplazmalar. - Optik sinir kusurları. - Makulada patolojik değişiklikler. - Retina dekolmanı. Patolojik bulgular, altta yatan nedenin tespit edilmesi ve uygun tedavinin uygulanması için önemlidir.