Nodül

Nodül ameliyatı genellikle 1-2 saat sürer.

Sağ lobda daha belirgin olmak üzere karaciğer her iki lobda, büyüğü segment 7'de ~2,2 cm boyutunda, T1A hipo, T2A hiperintens, postkontrast çalışmada periferik kesintili nodüler kontrast tutulumu ve sentripedal doluş gösteren lezyon, displastik nodül veya hemanjiom gibi durumları işaret edebilir. Displastik nodüller, premalign lezyonlardır ve genellikle T1A'da hiperintens, T2A'da izointens veya hipointens olarak izlenir. Hemanjiomlar ise T2A görüntülerde yüksek sinyal intensitesinde olup, postkontrast serilerde karaciğer parankimi ile izointens/izodens hale geçer. Kesin tanı için biyopsi gerekebilir.

Evet, boğazdaki nodül nefes darlığı yapabilir. Büyük tiroid nodülleri, nefes borusuna baskı yaparak solunum problemlerine yol açabilir.

Akciğerde nodül şüphesi durumunda kalp damar doktoruna değil, göğüs hastalıkları uzmanına başvurulması önerilir.

Akciğer nodülleri kanser belirtisi olabilir, ancak çoğu akciğer nodülü iyi huyludur. Kanser riski taşıyan nodüllerin özellikleri şunlardır: - Boyut: 8-20 mm arasındaki nodüllerde kanser riski %18, 20 mm'den fazla olanlarda ise %64'den fazladır. - Cidar Düzeni: Cidarı düzensiz olan nodüllerin kanser riski 5 kat fazladır. - Büyüme Hızı: Tomografi tetkikinde saptanan bir nodülün eski tomografilerdeki boyutuna göre %25'ten fazla artış göstermesi kanser riskinin yüksek olduğuna işaret eder. Kesin tanı için biyopsi yapılması gereklidir.

Biyopsiye gönderilecek nodüller, genellikle şüpheli veya anormal olarak değerlendirilen nodüllerdir. Bu nodüller arasında en sık biyopsi yapılanlar şunlardır: Tiroid nodülleri: Ultrasonda saptanan ve kanser şüphesi taşıyan nodüller. Meme kitleleri: Kontrol sırasında anormal bir durumdan şüphelenildiğinde biyopsi istenir. Lenf nodları: Şişlik, ağrı veya ses kısıklığı gibi belirtilerle fark edilen nodüller. Karaciğer, böbrek, akciğer ve prostat gibi organlardaki kitleler. Biyopsi kararı, nodülün boyutuna, yapısına ve büyüme hızına göre de verilebilir.

Akciğer nodülünün ameliyat edilmesi gerekliliği, nodülün özelliklerine ve risk durumuna göre belirlenir. Genel olarak, aşağıdaki durumlarda akciğer nodülünün ameliyatla çıkarılması önerilir: - Boyutun büyümesi: Nodülün eski tomografilerdeki boyutuna göre %25 den fazla artış göstermesi. - Cidarının düzensiz olması: Cidarı düzensiz olan nodüllerin kanser riski 5 kat fazladır. - Kalsifikasyon (kireçlenme): Nodülün yapısında kalsifikasyon olması, genellikle iyi huylu olduğunu gösterir, ancak büyüme eğilimi varsa ameliyat gerekebilir. - Şüpheli görünüm: PET-CT ve biyopsi gibi detaylı incelemelerde nodülün kötü huylu olma ihtimali yüksek çıkarsa. Düşük riskli hasta grubunda, nodülün takip edilmesi ve belirli aralıklarla kontrol edilmesi de yeterli olabilir.

Nodüllerin silik olması, genellikle görüntülemelerde nodüllerin sınırlarının net bir şekilde belirlenememesi anlamına gelir. Nodüllerin değerlendirilmesinde kullanılan bazı yöntemler şunlardır: - Bilgisayarlı Tomografi (BT): Nodülün büyüklüğü, konumu ve görünümünü belirlemek için kullanılır. - Pozitron Emisyon Tomografisi (PET): Nodülün kötü huylu olup olmadığını ve vücudun diğer bölgelerine yayılıp yayılmadığını tespit etmek için kullanılır. - Biyopsi: Nodülün içinden alınan küçük bir doku örneğinin patolog tarafından incelenmesiyle hücrelerin kötü huylu olup olmadığına karar verilir.

Akciğer nodülleri, akciğer grafisinde şu özelliklerle anlaşılır: 1. Görünüm: Genellikle yuvarlak, düzgün sınırlı ve düzgün şekilli olarak görülürler. 2. Boyut: Boyutları genellikle 3 cm'den küçük olup, 1 mm kadar küçük nodüller bile bilgisayarlı tomografi (BT) ile tespit edilebilir. 3. Kireçlenme: Nodüllerin içinde kireçlenme olması, daha az kanser riski taşıdıklarını gösterir. Teşhis için kesin değerlendirme, radyolojik görüntüleme yöntemlerinin yanı sıra biyopsi ile yapılır.

Kalın bağırsakta nodül bulunması genellikle tehlikeli olarak kabul edilir, çünkü bu nodüller polip veya lezyon şeklinde olabilir ve bazıları kanserli olma riski taşır. Tehlike arz eden durumlar: - Polipler: Çoğu polip iyi huylu olsa da, zamanla kanserleşebilirler. - Enfeksiyonlar ve iltihaplı bağırsak hastalıkları: Bu durumlar da nodül oluşumuna yol açabilir. - Belirtiler: Karın ağrısı, dışkıda kan veya mukus, bağırsak alışkanlıklarında değişiklik gibi belirtiler varsa, bu durum daha da ciddi olabilir. Teşhis ve tedavi için mutlaka bir sağlık profesyoneline başvurulmalıdır. Düzenli kolonoskopi ve tarama testleri, kalın bağırsak sağlığını korumak ve olası sorunları erken teşhis etmek açısından önemlidir.

Sınırlı ve düzenli nodül terimleri, genellikle iyi huylu nodülleri tanımlamak için kullanılır. - Sınırlı nodül, nodülün net sınırlara sahip olduğunu, yani çevresindeki dokulardan belirgin bir şekilde ayrıldığını ifade eder. - Düzenli nodül, nodülün şeklinin ve yapısının düzgün olduğunu, yani düzensiz veya belirsiz sınırlara sahip olmadığını belirtir. Bu özellikler, nodülün kanser riski taşımadığına dair bir işaret olarak kabul edilir.

Tiroid bezi sol lobu multinodüler ifadesi, tiroid bezinin sol lobunda birden fazla nodülün bulunması anlamına gelir. Nodül, tiroid hücrelerinin uyarılmasıyla diğer hücrelere nazaran daha hızlı çoğalması ve büyümesi sonucu tiroid bezi içinde oluşan kitlelerdir.

Bethesda kategori 3 (AUS/FLUS) ve 4 (Foliküler Neoplazi Şüphesi) tiroid nodüllerinde ameliyat kararı, biyopsi sonucuna ve ultrason görüntüsüne göre verilir. - Bethesda kategori 3: Bu kategorideki nodüller %5-15 malignite riski taşır. - Bethesda kategori 4: Nodüller yaklaşık %15-30 malignite riski taşıdığından, tanısal cerrahi ile malignite riskinin dışlanması sıklıkla önerilir. Ameliyat kararı, klinisyenin değerlendirmesine ve hastanın genel sağlık durumuna bağlı olarak değişebilir.

Sintigrafide sıcak nodül, tiroid bezinde aşırı hormon üretimine neden olduğu için tehlikeli olabilir. Sıcak nodüllerin kanser riski çok düşüktür, ancak yine de bu tür nodüllerin takip edilmesi ve gerektiğinde biyopsi yapılması önemlidir.

Nodül ameliyatında ses teli tamamen alınmaz, sadece nodüller ses tellerinden çıkarılır. Bu cerrahi müdahale, endoskopik yöntemler, direkt larengoskopi veya süspansiyon larengoskopi gibi tekniklerle gerçekleştirilir.

Toksik ve toksik olmayan nodüller, tiroid bezinde oluşan nodüllerin hormon üretim özelliklerine göre sınıflandırılmasıdır. 1. Toksik Nodüller: Bu nodüller, tiroid hormonlarını bağımsız olarak aşırı miktarda salgılayarak hipertiroidiye (tiroid bezinin fazla çalışması) neden olur. 2. Toksik Olmayan Nodüller: Bu nodüller, tiroid fonksiyon bozukluğu göstermezler ve genellikle belirgin bir belirti vermezler.

Subdural kist ve nodül farklı tıbbi durumları ifade eder: 1. Subdural Kist: Beynin subdural boşluğunda oluşan, sıvı dolu kapalı bir keseciktir. 2. Nodül: Vücudun çeşitli dokularında veya organlarında ortaya çıkan, anormal doku büyümesidir.

Tiroid kalsifiye nodül, tiroid bezinde kalsiyum birikimlerinin meydana geldiği bir durumu ifade eder. Bu durum, bezdeki hücresel değişikliklerin veya hastalıkların belirtisi olabilir.

Nodül biyopsisinde tercih edilen yöntem, nodülün konumuna ve özelliklerine bağlı olarak değişir. En sık kullanılan nodül biyopsi yöntemleri şunlardır: 1. İnce İğne Aspirasyon Biyopsisi (İİAB): Tiroid nodüllerinde sıkça kullanılır. 2. Kalın İğne Biyopsisi (Tru-cut veya Kor Biyopsi): Daha kalın bir iğne kullanılarak dokudan küçük bir silindir şeklinde parça çıkarılır. 3. Endoskopik Biyopsi: Endoskopik yöntemlerle mide, barsak, mesane veya eklem içinden küçük doku parçalarının alınmasıdır. 4. Açık Cerrahi Biyopsi: Şüphelenilen kitlenin veya organın bir kısmının ameliyathanede genel anestezi altında çıkarılmasıdır. Biyopsi yöntemi, uzman doktorlar tarafından belirlenmeli ve uygulanmalıdır.

Nonspesifik nodül, belirli bir duruma özgü olmayan, genel bir doku büyümesi anlamına gelir. Bu terim, genellikle akciğerle ilgili tetkiklerde ortaya çıkan ancak vücudun herhangi bir yerinde görülebilen nodüller için kullanılır.