Lenfoma

Lenfoma kanseri tedavisi sonrası ikincil kanserler olarak adlandırılan bazı kanser türleri görülebilir. Bu kanserler arasında en sık karşılaşılanlar şunlardır: Akciğer kanseri. Meme kanseri. Çeşitli yumuşak doku sarkomları. Pankreas kanseri. Tiroid kanseri. Ayrıca, lenfoma tedavisi sonrası kemik iliği kanseri de ortaya çıkabilir. Lenfoma tedavisi sonrası görülebilecek kanser türleri ve riskleri, hastanın genel sağlık durumu ve tedavi yöntemine göre değişiklik gösterebilir. Kesin tanı ve tedavi için bir doktora başvurulması önerilir.

Sıvı kanser çeşitleri genellikle kan ve lenf sistemi kanserlerini ifade eder. İşte bazıları: 1. Lösemi: Kemik iliğinin kan oluşturan dokusunda başlar, katı tümörler oluşturmaz, kanda ve kemik iliğinde anormal beyaz kan hücreleri birikir. 2. Lenfoma: Lenfositlerde (T hücreleri veya B hücreleri) başlar, lenf düğümlerinde ve lenf damarlarında anormal lenfositler birikir. 3. Multipl Miyelom: Plazma hücrelerinde başlar, anormal plazma hücreleri kemik iliğinde birikir ve tüm vücutta tümörler oluşturur.

KLL (Kronik Lenfositik Lösemi) ve SLL (Küçük Lenfositik Lenfoma) aynı hastalığın farklı klinik davranışlı şekilleridir. Bu nedenle, KLL ve SLL aynı hastalık olarak kabul edilir.

Nonhodgkin lenfomanın belirtileri şunlardır: 1. Şişmiş lenf bezleri: Boyunda, koltuk altlarında, kasıklarda veya karın bölgesinde ağrısız şişlikler. 2. Aşırı terleme: Özellikle gece terlemeleri. 3. Ateş ve enfeksiyonlar: Sık sık ateşlenme ve nedeni belli olmayan tekrarlayan enfeksiyonlar. 4. Yorgunluk: Halsizlik ve enerji kaybı. 5. Cilt değişiklikleri: Kaşıntı, döküntü veya ciltte kızarıklık. 6. Nefes darlığı ve göğüs ağrısı: Göğüs bölgesinde büyümüş lenf bezleri nedeniyle. 7. Karın şişliği ve ağrısı: Karın bölgesindeki organların etkilenmesi sonucu. 8. Kilo kaybı: Nedeni açık olmayan kilo kaybı. Bu belirtiler, hastalığın erken teşhisi için önemlidir ve bir doktora başvurmayı gerektirir.

Diffüz Büyük B Hücreli Lenfoma (DBBHL) tedavisinde kemoterapi süresi, hastalığın evresine ve tedavi planına bağlı olarak değişir. Genellikle 6-8 kür R-CHOP (rituksimab, siklofosfamid, doksorubisin, vinkristin ve prednizon) kemoterapisi önerilir. Tedavinin toplam süresi, hastalığın nüks etmesi veya hastanın genel sağlık durumu gibi faktörlere göre uzayabilir veya kısalabilir. Kesin tedavi planı için bir onkologla görüşmek önemlidir.

Hematolojik kanserler, kan hücrelerinden kaynaklanan ve genellikle kan, kemik iliği veya lenf sistemini etkileyen kanser türleridir. Başlıca hematolojik kanser türleri şunlardır: - Lösemi: Beyaz kan hücrelerinin anormal aşırı üretimi ile bağlantılı olarak kemik iliğinde ve kanda lokalizedir. - Lenfoma: Lenfatik sistemi ilgilendirir ve tümörler düğümlerde lokalizedir. - Multipl Miyelom (Kahler Hastalığı): Kemik iliğinde habis plazma hücreleri tarafından oluşturulur. Bu kanserler, genetik mutasyonlar, çevresel faktörler ve bağışıklık sistemi bozuklukları gibi çeşitli faktörlerin etkisiyle gelişebilir. Belirtileri arasında ateş, kilo kaybı, yorgunluk, kanama ve morarmalar, lenf bezlerinde şişlik ve kemik ağrıları yer alabilir. Doğru tanı ve tedavi için bir sağlık profesyoneline başvurmak önemlidir.

Soğuk terleme, bazı kanser türlerinde bir belirti olarak görülebilir. Bu kanser türleri arasında lenfoma ve lösemi bulunmaktadır.

En tehlikeli non-Hodgkin lenfoma türü, yüksek dereceli (agresif) lenfomalar olarak kabul edilir. Bu tür lenfomalar hızla büyür ve yayılır, bu nedenle hemen tedavi edilmesi gereklidir. Bazı yüksek dereceli non-Hodgkin lenfoma alt tipleri: - Diffüz büyük B hücreli lenfoma; - Burkitt lenfoması; - Anaplastik büyük hücreli lenfoma.

Evet, Non-Hodgkin küçük ve büyük hücreli lenfoma kanserdir. Non-Hodgkin lenfoma, lenfatik sistemdeki farklı hücrelerde başlayabilen ve B hücreleri veya T hücrelerinden gelişen bir kanser türüdür.

İlaçlı tomografide mediastenin büyümesi, çeşitli nedenlerden kaynaklanabilir ve bu nedenler iyi huylu (benign) veya kötü huylu (malign) olabilir: İyi huylu nedenler: - Enfeksiyonlar: Tüberküloz ve histoplazmoz gibi enfeksiyonlar lenf düğümlerini büyüterek mediasten genişlemesine yol açabilir. - Sarkoidoz: Lenf düğümlerinin kontrolsüz büyümesine neden olan bir hastalıktır. - Timus bezi büyümesi (timoma veya timik hiperplazi): Timus bezi, bağışıklık sistemiyle ilgili bir organdır ve bazı hastalıklarda anormal büyüyebilir. - Tiroid bezi büyümesi (guatr): Büyük bir guatr, mediastene doğru büyüyerek genişlemeye neden olabilir. Kötü huylu nedenler: - Lenfoma (Hodgkin ve Non-Hodgkin): Lenf düğümlerinde anormal büyüme ve kontrolsüz hücre çoğalması mediastende genişlemeye neden olabilir. - Akciğer kanseri: Özellikle küçük hücreli akciğer kanseri, mediastene yayılma eğilimindedir. - Metastatik kanserler: Başka bir organdan akciğere veya lenf düğümlerine sıçrayan kanserler mediasteni genişletebilir. Mediasten genişlemesinin teşhisi için bilgisayarlı tomografi (BT) ve diğer görüntüleme yöntemleri kullanılır.

Hodgkin lenfoma teşhisi için bir dizi tahlil ve test gereklidir: 1. Anamnez ve Fizik Muayene: Hastanın hastalık öyküsü ve mevcut bulguları incelenir. 2. Tam Kan Sayımı ve Biyokimyasal Tetkikler: Beyaz kan hücreleri, kırmızı kan hücreleri ve trombositlerin sayısı ölçülür, kan LDH seviyesi kontrol edilir. 3. Periferik Kan Yayması: Kan hücrelerinin çeşitleri ve şekilleri incelenir. 4. Akciğer Filmi: Büyümüş lenf bezleri ve diğer bulgular için çekilir. 5. Biyopsi: Kesin tanı için lenf bezi veya doku biyopsisi yapılır. 6. İmmunhistokimyasal ve İmmunfenotipleme Testleri: Kanserli dokunun içerdiği belirleyici maddeler ve lenfoma hücrelerinin yüzeyindeki belirteçler incelenir. Bu testler, hastalığın evresini ve türünü belirlemek için de kullanılır.

Çocuklarda en sık görülen Hodgkin lenfoma tipi, nodüler skleroz alt tipidir.

Lenfomada tanı koymak için çeşitli tahliller yapılır: 1. Tam Kan Sayımı (TKS): Kanın temel bileşenlerini değerlendirerek anemi ve lenfosit sayısındaki değişiklikleri tespit eder. 2. Biyokimyasal Kan Testleri: Karaciğer enzimleri, böbrek fonksiyon testleri ve laktat dehidrogenaz (LDH) gibi parametreler incelenir. 3. Serolojik Testler: HIV, hepatit B ve C testleri gibi enfeksiyonların varlığını tespit eder. 4. Genetik Testler: Lenfoma hücrelerinde meydana gelen genetik değişiklikleri inceler. 5. İmmünofenotipleme: Lenfoma hücrelerinin yüzey özelliklerini belirleyerek hangi tür lenfoma olduğunu belirler. Ayrıca, biyopsi ve görüntüleme testleri (PET, BT, MRG) de tanı sürecinde önemli rol oynar.

Mide psödolenfoma — ilk kez 1958'de Smith ve Helwing tarafından tanımlanan, midede oluşan atipik lenfoproliferatif bir süreçtir. Özellikleri: - Genellikle kronik ülser ile ilişkilidir. - Mikroskop altında, nispeten monoton küçük lenfositlerin geniş alanları bazen plazma hücreleriyle karışmış olarak görülür. Tedavi: - Malignite potansiyeli olduğu için, radikal cerrahi müdahale önerilir. Not: Kesin tanı ve tedavi için bir doktora başvurulması gerekmektedir.

Hiperplazi lenfoid ve neoplastik terimleri birlikte değerlendirildiğinde, lenfoid dokunun anormal şekilde büyümesi (hiperplazi) ve bu büyümenin neoplastik (tümöral) olması durumu ifade eder. Bu durum, lenf düğümlerinin (lenf bezleri) enfeksiyon, bağışıklık hastalıkları veya kanser gibi çeşitli nedenlerle büyümesi anlamına gelir.

T-hücreli lenfomalar, bağışıklık sisteminin önemli bir parçası olan T hücrelerinden kaynaklanan malignitelerdir. Bazı T-hücreli lenfoma türleri: Periferik T Hücreli Lenfoma (PTCL): T hücrelerinin anormal büyümesi ile karakterize edilen bir grup lenfoma türüdür. Akut Lenfoblastik Lösemi (ALL): Hem T hücrelerinden hem de B hücrelerinden kaynaklanabilen bir kan kanseridir. Adult T Hücreli Lenfoma (ATLL): HTLV-1 virüsü tarafından tetiklenen bir lenfomadır. Mycosis Fungoides: Ciltte lezyonlar oluşturan ve ilerleyici bir seyir izleyen bir T hücreli lenfomadır. Sézary Sendromu: Mycosis fungoides'in ilerlemiş bir formudur. Anaplastic Large Cell Lymphoma (ALCL): Anaplastik büyük hücrelerin anormal çoğalması ile karakterize bir lenfoma türüdür. Extranodal Natural Killer/T Cell Lymphoma (ENKTL): Genellikle burun ve üst solunum yollarında ortaya çıkan, NK hücrelerinden kaynaklanan bir lenfoma türüdür. Cutaneous T Cell Lymphoma (CTCL): Ciltte T hücrelerinin anormal çoğalması ile karakterize edilen bir grup lenfomadır.

Lenfoma kanseri, erken tanı ve uygun tedaviyle yüksek oranda kontrol altına alınabilen bir hastalıktır. Ancak, ileri evrelerde ve agresif türlerde tedaviye rağmen yaşam süresini kısaltabilir ve tehlikeli hale gelebilir. Lenfoma kanserinin risklerini ve tedavi seçeneklerini değerlendirmek için bir doktora başvurulması önerilir.

Lum tedavisi ifadesi, iki farklı hastalık olan lösemi ve lenfoma tedavilerini kapsıyor olabilir. Lösemi tedavisi, lösemi türüne, hastanın yaşına ve genel sağlık durumuna göre değişir. Tedavi yöntemleri şunlardır: - Kemoterapi: Kanser hücrelerini öldürmek ve büyümelerini engellemek için güçlü ilaçlar kullanılır. - Radyasyon tedavisi: X ışınları kullanılarak kanser hücrelerinin DNA'sı hasara uğratılır. - İmmünoterapi: Bağışıklık sistemini güçlendirmek için ilaçlar kullanılır. - Kök hücre nakli: Kemik iliğindeki lösemi hücrelerinin sağlıklı hücrelerle değiştirilmesi. - Hedefli tedavi: Kanser hücrelerinin çoğalmasını engelleyen ilaçlar kullanılır. Lenfoma tedavisi ise şu yöntemleri içerir: - Kemoterapi: Tek başına veya radyoterapi ile birlikte uygulanır. - Cerrahi müdahale: Küçük bir doku veya organda meydana gelen lenf kanserinde tümörü çıkarmak için yapılır. - İmmünoterapi: Bağışıklık sistemini güçlendirerek kanser hücreleriyle savaşmasını sağlar. Her iki tedavi yöntemi de, hastalığın erken teşhisi ve uygun tedavi planının oluşturulması için bir uzmana danışmayı gerektirir.

MIPI (Mantle Cell Lymphoma International Prognostic Index) skoru, mantle hücreli lenfoma (MCL) hastalarında prognozu değerlendirmek için kullanılan bir indeksdir. Bu skor, dört bağımsız risk faktörüne dayanır: yaş, ECOG (Eastern Cooperative Oncology Group Performance Status), serum LDH seviyeleri ve WBC (beyaz kan hücreleri). MIPI skoru, hastaları düşük, orta ve yüksek risk gruplarına ayırır ve bu gruplar, tedavi kararlarının belirlenmesinde ve yaşam beklentisinin tahmininde yardımcı olur.

Diffüz büyük B hücreli (DLBCL) lenfoma, lenfositler (bir tür beyaz kan hücresi) içinde gelişen ve vücuda kan dolaşımı yoluyla yayılan agresif bir kanser türüdür. Özellikleri: - Yaygınlık: Non-Hodgkin lenfomaların en yaygın alt tipidir ve her yıl ABD'de vakaların %25-30'unu oluşturur. - Risk faktörleri: Yaş (genellikle 60 yaş üzeri), erkek cinsiyet, HIV veya Epstein-Barr virüsü enfeksiyonu, bağışıklık sisteminin zayıflaması gibi durumlar riski artırır. - Belirtiler: Lenf düğümlerinde şişme, ateş, gece terlemeleri, kilo kaybı, yorgunluk gibi sistemik semptomlar görülebilir. - Tedavi: Kemoterapi (R-CHOP protokolü), radyasyon terapisi, immünoterapi, kök hücre nakli gibi yöntemler kullanılır.