Kuşlar

Bayağı Kuzgun (Corvus corax), kargaların en büyük türüdür. Özellikleri: Uzunluk: 54-67 cm. Ağırlık: 1200 grama kadar. Kanat açıklığı: 1,2 metreye kadar. Renk: Simsiyah parlak tüyler, morumsu yansımalar.

Kuşun yıkandıktan sonra uçamamasının birkaç nedeni olabilir: Islak tüyler. Kas ağrıları. Nefes alma zorlukları. Bu sorunları önlemek için kuşu ılık bir odada yıkamak, kısa süre yıkamak, iyice durulamak ve yıkandıktan sonra tüylerini iyice kurulamak önerilir.

Hayır, kel kartal Norveç'e özgü değildir. Kel kartal, Kuzey Amerika'ya özgü bir yırtıcı kuştur.

Quetzalların bazı özellikleri: Görünüm: Işıldayan yeşil tüyleri, kırmızı karınları ve erkeklerde 90 cm'ye kadar uzun olabilen son derece uzun kuyruk tüyleri ile dikkat çekerler. Yaşam Alanı: Orta ve Güney Amerika'nın neotropikal yağmur ormanlarında yaşarlar. Beslenme: Böcek ve kurbağa ile beslenirler. Üreme: Yuvalarını yerden 1 m ila 100 m arasındaki yüksekliklerde ölü ağaçların herhangi bir yerine yapabilirler. Kültürel Önemi: Aztekler ve Mayalar için özgürlük, zenginlik ve asaletin sembolü olarak kabul edilmişlerdir. Koruma Durumu: Parlak quetzal tehlike altında kabul edilirken, diğer türler en az endişe kategorisinde yer almaktadır.

Karada yaşayan hayvanlardan bazıları şunlardır: Kediler ve köpekler. Sincaplar ve tavşanlar. Eşek ve atlar. İnek ve koyunlar. Tilki ve fareler. Aslan ve kaplan. Keçi ve dana. Ayı ve yılan. Timsah. Panda. Ayrıca, örümcek türleri ve sürüngen türleri de karada yaşayan hayvanlar arasında yer alır.

Ardıç kuşunun tehlikeli olduğuna dair bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak, ardıç kuşları hakkında bazı bilgiler şu şekildedir: Beslenme: Omnivor olan ardıç kuşları, solucanlar, salyangozlar, böcekler ve yumuşak meyveler ile beslenir. Yaşam Alanı: Çoğunlukla ormanlık alanlarda, ağaçların gövdeleri ve çalılıkların arasında yaşarlar. Üreme: Genellikle ilkbaharda üreme dönemi yaşarlar ve dört ila beş adet koyu benekli mavi yumurta yumurtlarlar. Korunma Durumu: Dünya popülasyonu genel bir tehdit altında değil ise de, Avrupa'nın bazı bölgelerinde tarım uygulamalarının değişmesi sebebiyle popülasyon düşüşü yaşanmaktadır.

Amerikan robinleri, diyetlerini mevsime göre değiştiren çok yönlü kuşlardır. Yaz aylarında böcekler, özellikle toprak solucanları, böcek larvaları ve tırtıllarla beslenirler. Kış aylarında ise meyve ve çilek ağırlıklı bir beslenme şekilleri vardır; yaban mersini, ardıç ve holly gibi meyveleri tüketirler. Amerikan robinleri, kuş yemi de yiyebilir, ancak bu onların tercih ettiği bir besin değildir; sadece diğer gıda kaynaklarının sınırlı olduğu durumlarda tüketirler.

Çıkrıkçın ördeği (Spatula querquedula), göç dönemlerinde Türkiye'nin tüm bölgelerinde görülebilir. Yaşam alanları: bitki örtüsüyle kaplı, sığ tatlı sular; bataklıklar; lagünler; göller; koylar; taşkın sahaları. Üreme alanları: Marmara Bölgesi; Ege kıyıları; İç Anadolu Bölgesi; Göller Yöresi; Orta Karadeniz; Güneydoğu ve Doğu Anadolu bölgeleri. Çıkrıkçın ördeği, kışı Türkiye'de geçirmeyen iki ördek türünden biridir ve Hersek Lagünü'nde yaz konağı olarak bulunur.

Kuş taşıma kafesinde beslenme kapları, suluklar, tünekler ve bazen salıncaklar kullanılabilir. Beslenme kapları ve suluklar, kuşların yiyecek ve su ihtiyaçlarını karşılamak için tasarlanmıştır. Tünekler, kuşların rahatça dinlenebilmesi ve kanatlarının sıkışmaması için önemlidir. Salıncaklar, bazı kuş taşıma kafeslerinde kuşların eğlenmesi ve rahatlaması için eklenebilir. Ayrıca, kafesin güvenliğini artırmak için çeşitli kilitleme mekanizmaları da kullanılabilir. Kuş taşıma kafesi seçerken, kuşun türü ve büyüklüğü ile seyahat süresi gibi faktörler göz önünde bulundurulmalıdır.

Bayağı şahin kuşu, Avrupa, Orta ve Batı Asya ile Afrika'da yaşar. Yaşam alanları: Ormanlık alanlar. Açık araziler ve tarım alanları. Şehirler. Genellikle insanların yaşadığı yerleşim yerlerine çıkmaz.

Bal kovanını insanlara gösteren kuşun adı, "bal kılavuzu" veya "bal göstericisi" olarak da bilinen Indicator indicator türüdür. Bu kuş, arıların hareketlerini takip ederek bir kovan bulduğunda, belirli bir şarkı ile potansiyel bir partnere kovanın yerini gösterir. Bal kılavuzu adı, (Latince Indicatoridae, İngilizce honeyguide), bal arayan insana veya bal porsuğuna belirli bir şarkı ile kovanların yerini gösterdiği davranıştan gelir.

Kumru kuşunun yağmurda banyo yapmasının özel bir anlamı bulunmamaktadır. Bu, kuşların doğal davranışlarından biridir ve yağmurdan ıslanıp tüylerini temizlemeleri, derilerindeki parazitleri uzaklaştırmaları için yaygın bir yöntemdir. Kumruların balkon veya pencereye yuva yapması ise genellikle huzur, barış ve sevgi ile ilişkilendirilir. İnanışlar ve sembolizm kültürel farklılıklara göre değişebilir.

Şahin, iniş takımlarını en iyi kullanan kuş olarak kabul edilir. Gökdoğan ise dalış sırasında en yüksek hıza ulaşabilen kuştur; saatte 320 kilometreye kadar çıkabilen avlanma dalışları yapabilir ve 2005 yılında yapılan bir ölçümde 389 km/s hızla dalış yaptığı kaydedilmiştir. En yüksekten uçan kuş ise benekli akbabadır (Gyps rueppellii), 11.300 metre yüksekliğe ulaşabilir.

Kuşlar karda, besleyiciler ve doğal besin kaynakları sayesinde beslenirler. Besleyiciler: Karlı havalarda, balkon veya bahçeye asılan kuş yemleri, kuşların beslenmesine yardımcı olur. Doğal besin kaynakları: Böcekler ve larvalar: Yabani kuşlar, karda da böcek ve larvalarla beslenir. Tohumlar: Ayçiçeği tohumu, kenevir tohumu ve keten tohumu gibi tohumlar, kuşlara enerji sağlar. Meyve ve sebzeler: Havuç, ıspanak gibi sebzeler ve bazı meyveler de kuşların beslenmesinde önemli rol oynar. Ayrıca, kuşlar kış aylarında genellikle sıcak bölgelere göç eder, ancak tüm türler göç etmez.

Örümcek yiyen kuşun adı, büyük örümcek kuşu (Lanius excubitor) veya örümcek kuşugiller (Laniidae) familyasına ait kuşlardır. Büyük örümcek kuşu dışında, örümceklerle beslenen kuş türlerinden bazıları şunlardır: Goliath birdeater. Dokumacı kuşlar. Ardıç kuşu ve çalıkuşu. Kızıl başlı örümcek kuşu. Büyük başlı örümcek kuşu. Bozkır örümcek kuşu. Çin boz örümcek kuşu. Boz sırtlı hazine örümcek kuşu. Uzun kuyruklu hazine örümcek kuşu. Taita örümcek kuşu. Ayrıca, büyük örümcek kuşu (Arachnothera crassirostris) da özellikle Güneydoğu Asya'nın tropik ormanlarında yaşayan ve adını beslenme alışkanlıklarından alan bir kuş türüdür.

Hint bülbülleri, çiftleşmeden birkaç gün sonra yumurtlamaya başlar ve genellikle 1-2 gün arayla yeni bir yumurta bırakır. Hint bülbüllerinin yumurtlama dönemi, ilkbahar ve yaz aylarında daha yoğundur. Yumurtlama dönemi ve sıklığı, kuşun sağlığı, beslenmesi ve çevresel koşullar gibi faktörlere bağlı olarak değişebilir.

Jako papağanları tahılları çiğ olarak tüketebilir, ancak bazı tahılların belirli şekillerde hazırlanması gerekebilir. Buğday kuru, biraz nemli veya çimlendirilmiş olarak verilebilir. Mısır pişirildikten sonra küçük parçalar halinde sunulmalıdır. Mercimek ve diğer tahıllar ıslatılmış veya filizlenmiş olarak verilmelidir, ancak yemlikte 3 saatten fazla kalmamalıdır. Tahılların taze ve sağlam olmasına dikkat edilmelidir, çünkü eskimiş veya küflenmiş tahıllar papağanlar için tehlikeli olabilir.

Ötücü kuşlardan bazıları şunlardır: kanarya; bülbül; saka kuşu; serçe; ardıç kuşu; bayağı ispinoz; dağ ispinozu; floryalı; kara başlı iskete; keten kuşu. Ötücü kuşlar, Passeriformes takımındandır ve 6.500'den fazla türü içerir.

Boynuzgagalar, Türkiye'de doğal olarak yaşamamaktadır. Bu kuşlar, Afrika, Asya ve Endonezya'nın bazı bölgelerinde tropikal ve subtropikal ormanlarda bulunurlar.

Sun conure papağanları, ortalama olarak 30 cm uzunluğa ve 100-120 gram ağırlığa ulaşır. Büyüme aşamaları: Yavrular (0-2 hafta). Yavru aşaması (2-12 hafta). Genç yetişkinler (3-6 ay). Yetişkinler (1 yaş ve üzeri). Boyut, genetik, diyet ve genel sağlık gibi faktörlere bağlı olarak biraz değişebilir.