Kurbağalar

Kurbağaların yaşam döngüsünün son aşaması, ergin kurbağa haline gelmeleridir. Bu süreçte kurbağalar şu aşamalardan geçer: Yumurta. Larva (iribaş). Yavru kurbağa. Ergin kurbağa, karada yaşamaya uygun hale gelir; kuyruğu tamamen kaybolur ve böceklerle beslenmeye başlar.

Evet, kara kurbağa evde beslenebilir. Evde kara kurbağa beslemek için dikkat edilmesi gereken bazı noktalar şunlardır: Yaşam alanı: Kurbağanın türüne göre yarı kara yarı su veya sadece kara ortamı hazırlanmalıdır. Beslenme: Etobur olan kurbağalar, cırcır böceği, solucan, tırtıl, güve ve çekirge gibi böceklerle beslenmelidir. Su: Kurbağanın her zaman temiz ve taze suya erişimi olmalıdır. Elle temas: Kurbağalar hassas cilde sahip oldukları için sık sık ele alınmamalıdır. Kurbağa beslemeye karar vermeden önce, türlerin özellikleri ve bakım gereksinimleri hakkında detaylı araştırma yapılması önerilir.

Kurbağa Kermit'in gerçek adı yoktur, o bir Muppet kuklasıdır. Karakter, 1955 yılında Jim Henson tarafından yaratılmıştır.

Küçük kurbağaların kuyruğu yoktur çünkü bu kurbağalar, başkalaşım (metamorfoz) süreci nedeniyle kuyruklarını kaybeder. Kurbağa yavruları (iribaşlar) ilk safhada dış solungaçlara sahiptir ve kuyruk, onların tek hareket araçlarıdır.

Siğilli kurbağa (Bufo bufo) doğrudan zararsızdır. Diğer bazı Bufo türleri, örneğin Colorado Nehri kurbağası (Bufo alvarius), benzer etkilere sebep olan toksinler üretir. Bu nedenle, Bufo kurbağalarıyla etkileşime girerken dikkatli olunmalı ve toksinlerin cilt, göz veya ağız yoluyla temasından kaçınılmalıdır.

Kızılca kurbağa (Bombina bombina), Doğu Avrupa ve Türkiye'de (özellikle Marmara Bölgesi) su kenarları ve çayırlarda yaşar. Ayrıca, Türkiye’nin bazı bölgelerinde, özellikle Karadeniz bölgesinde ve Doğu Anadolu’da bulunabilirler. Kızılca kurbağanın yaşam alanı, temiz ve akarsu kaynaklarına sahip bölgelerdir.

Kurbağaların yaşam süresi, türden türe ve aynı tür içindeki bireyler arasında önemli değişiklikler gösterir. Bazı kurbağaların ortalama yaşam süreleri: Boğa kurbağası: Doğal ortamda 8-10 yıl, esaret altında 15 yıla kadar. Yeşil kurbağa: Doğal ortamda 5-7 yıl, esaret altında biraz daha uzun. Zehirli ok kurbağaları: Doğal ortamda 5-8 yıl, esaret altında 10-15 yıl, bazı türler 20 yıla kadar yaşayabilir. Ağaç kurbağaları: Doğal ortamda 3-6 yıl, esaret altında 10 yıla kadar. Cüce kurbağalar: Genellikle 1-3 yıl. Doğada kurbağalar, habitat kaybı, kirlilik, yırtıcılar ve iklim koşulları gibi nedenlerle daha kısa yaşayabilir.

Batrachotoxin (batrakotoksin) aşağıdaki canlılarda bulunur: Kurbağalar. Kuşlar. Böcekler. Batrachotoxin, bu canlılarda genellikle deri bezlerinde bulunur ve avlanma veya savunma amacıyla salgılanır.

Türkiye'de 17 çeşit kurbağa bulunmaktadır. Bu kurbağa türlerinden bazıları şunlardır: Kızılca kurbağa (Bombina bombina); Toprak kurbağası (Pelobates syriacus); Kafkas kurbağası (Pelodytes caucasicus); Siğilli kurbağa (Bufo bufo); Kafkas siğilli kurbağası (Bufo verrucosissimus); Gece kurbağası (Pseudepidalea viridis); Değişken desenli gece kurbağası (Pseudepidalea variabilis); Yeşil kurbağa (Hyla savignyi); Ağaç kurbağası (Hyla arborea); Çevik kurbağa (Rana dalmatina); Toros kurbağası (Rana holtzi); Uludağ kurbağası (Rana macrocnemis); Şeritli kurbağa (Rana camerani); Tavas kurbağası (Rana tavasensis); Ova kurbağası (Pelophylax ridibundus); Anadolu kurbağası (Pelophylax caralitanus); Levanten ova kurbağası (Pelophylax bedriagae).

Hayır, cam kurbağası Türkiye'de bulunmamaktadır. Cam kurbağaları, tropik ve subtropik bölgelerde, özellikle Meksika, Güney Amerika ormanlarında yaşar.

Kurbağaların dört adet ayağı vardır.

Kurbağanın yavrusuna iribaş denmesinin nedeni, rudimanter solungaçlara, bir ağıza ve uzun bir kuyruğa sahip olan kurbağa larvaları olmasıdır. Ayrıca, iribaşların ilk safhasında dış solungaçlar gelişir ve solunumu bu solungaçlarla yaparlar. İribaşlar, yumurtadan çıkmalarını takip eden ilk bir ila iki hafta neredeyse hiç hareket etmezler ve yumurtalarından kalan yolku absorbe ederek ihtiyaç duydukları enerjiyi temin ederler.

Kırmızı gözlü ağaç kurbağası (Agalychnis callidryas), Animalia (hayvanlar) aleminde yer alır.

Kurbağanın larva (iribaş) evresinin süresi, türüne bağlı olarak birkaç hafta ile birkaç ay arasında değişebilir. Örneğin, bazı iribaşlar 2-2,5 aylık olduklarında arka bacakları, 4 aylık olduklarında ise ön bacakları gelişir. Larva evresinin tam olarak kaç gün sürdüğü, çevresel koşullara ve kurbağanın türüne göre farklılık gösterebilir.

Gece kurbağaları, genellikle solucanlar, küçük kelebekler, toprak solucanları, bazı böcekler ve omurgasız hayvanlar ile beslenir. Beslenme örnekleri: Bufo viridis (gece kurbağası), böcekler ve yumuşakçalarla beslenir. Pseudepidalea variabilis (değişken desenli gece kurbağası), böcekler, solucanlar ve yumuşakçalarla beslenir. Gece kurbağaları, büyük oranda böceklerle beslendikleri için ekosistemde böceklerin kontrolünde önemli bir rol oynar.

Üç ana amfibi kurbağa türü vardır: 1. Anura (Kuyruksuz Kurbağalar). 2. Urodela (Kuyruklu Kurbağalar). 3. Gymnophiona (Bacaksız Kurbağalar). Toplam amfibi türü sayısı ise yaklaşık 7.000'dir ve bunların yaklaşık %90'ı kurbağadır.

Kurbağaların vıraklamasının bazı nedenleri: İletişim: Kurbağalar, özellikle erkek kurbağalar, dişilere kur yapmak ve kendi bölgelerini savunmak için vıraklar. Çiftleşme: Çiftleşme döneminde vıraklamaları artar; bu, dişilerin doğru eşi bulmasını sağlar ve genetik çeşitliliği artırır. Savunma: Tehlike anında savunma mekanizması olarak vıraklayabilirler; bu sesler, avcıları uzaklaştırmak veya diğer kurbağalara tehlikeyi bildirmek için kullanılır. Çevre koşulları: Geceleri hava sıcaklığının düşmesi ve nemin yükselmesi, kurbağaların daha aktif olmasını sağlar. Yırtıcı hayvanlar: Geceleri, kurbağaları avlayabilecek yırtıcı hayvanların çoğu ya uyur ya da daha az aktiftir, bu da kurbağaların güvenle vıraklamalarına olanak tanır.

Dünyanın en büyük kurbağası olan Goliath kurbağaları (Conraua goliath), 3,250 kilograma ulaşabilir. Ancak, 2023 yılında Avustralya'nın Queensland eyaletindeki Conway Ulusal Parkı'nda bulunan Toadzilla adlı kamış kurbağası (Rhinella marina), 2,7 kilogram ağırlığıyla bir önceki rekor sahibi İsveç'teki 2,65 kilogramlık Prinsen adlı evcil kurbağayı geçerek Guinness Rekorlar Kitabı'na aday olmuştur. Kamış kurbağaları, 1935 yılında Avustralya'ya şeker kamışı tarımını korumak amacıyla haşerelerle mücadele için getirilmiştir.

Hayır, kurbağaların vücutları pullarla kaplı değildir. Fosil türler (Icthyostegaliagrubu) hariç, kurbağaların vücutları tamamen çıplaktır; pul, tüy veya kıl gibi deri türevleri bulunmaz.

Birbirine sarılan kurbağaların ne yaptığına dair bir bilgi bulunamamıştır. Ancak, kurbağaların bazı davranışları hakkında bilgi verilebilir. Üreme döneminde erkek kurbağaların boynunda, bacaklarında ve sırtında çıkıntılar ve renk değişiklikleri olur. İribaşlar, başlangıçta solungaçlarıyla nefes alır ve suda yaşar. Büyüme sürecinde iribaşlar arka ve ön bacaklarını geliştirir, kuyrukları ortadan kaybolur ve kara yaşamına geçmeye başlarlar. Bazı türler, ses telleri ile sesler çıkararak çiftleşme mücadelesi verir. Bazı türler, zehirli derilere sahiptir ve bu özellikleri avcılardan korunmalarını sağlar. Birçok tür, döllenme sürecinde dış döllenme yapar. Bazı türler, kış uykusuna yatar. Doğada kurbağalar, 3 ila 10 yıl, koruma altında ise 20 yıla kadar yaşayabilir.