İslamTarihi

Samarra'nın Abbasi başkenti olmasının birkaç nedeni vardır: Askeri ve stratejik önem: Halife Mu'tasım, Abbasi ordusundaki Türk memlûk birliklerine konut sağlamak amacıyla Samarra'yı kurdu. Yerli halkla karışma endişesi: Türklerin yerli halkla karışarak savaşçı özelliklerini kaybetmelerini önlemek istedi. Halife desteği: Halife Mu'tasım'ın annesinin Türk olması ve Türklerin askeri başarılarından dolayı halifenin onlara güvenmesi. Yönetim merkezi: Samarra, 892 yılına kadar İslam dünyasının merkezi olarak kaldı. Samarra, aynı zamanda bir ordugah şehri olarak da işlev gördü.

Mervânîler (Mervânîler), 990 yılında Bâd b. Dûstek tarafından kurulmuştur. Ancak, devletin resmi kuruluşu genellikle 373/983 yılı olarak kabul edilmektedir.

Selçuklu devri tarih yazıcılığı, Selçuklu dönemi tarihini ele alan yazıların ve eserlerin oluşturulma biçimidir. Selçuklu devri tarih yazıcılığının bazı özellikleri: Bağdat tarih yazıcılığı: Tuğrul Bey, Alp Arslan ve Melikşah dönemi tarihi için esas teşkil eden kaynaklar, Bağdat'ta devam eden genel karakterdeki tarih yazıcılığında yer alır. Önemli tarihçiler: Ebü’l-Ferec İbnü’l-Cevzî gibi önemli tarihçiler, bu dönemde tarih yazıcılığına önemli katkılarda bulunmuştur. Tarih yazıcılığının durumu: Özellikle Tuğrul Bey dönemi için tarih yazıcılığı oldukça zayıftır. Selçuklu devri tarih yazıcılığı hakkında detaylı bilgi, Claude Cahen ve Nejat Kaymaz'ın "Selçuklu Devri Tarih Yazıcılığı" adlı eserinde bulunabilir.

Râşid-Billâh Abbâsî Halifesi, 6 Haziran 1138 tarihinde İsfahan'da yatağında, sonradan bâtınî oldukları anlaşılan Horasanlı hizmetkârları tarafından öldürüldü.

"Ağla Rugeyye" şiiri, Hz. Rugeyye'nin Kerbela'daki acısını ve şehadetini anlatmak amacıyla yazılmıştır. Hz. Rugeyye, İmam Hüseyin'in küçük kızıdır.

Anadolu Selçuklu Devleti'nin Rum Selçukluları olarak anılmasının birkaç nedeni vardır: Tarihsel ve kültürel arka plan: Selçuklu Türkleri, Anadolu'ya geldikten sonra bölgedeki Rum (Yunan) nüfusuyla etkileşimde bulunmuşlardır. Bizans İmparatorluğu'nun etkisi: Bizans İmparatorluğu döneminde, Anadolu halkı genellikle Rum olarak nitelendiriliyordu. Bizans ile ilişkiler: Bizanslılar, Selçuklulara "Rumlar" diyorlardı. Resmi ve edebi dil: Anadolu Selçuklu Devleti'nin resmi ve edebi dili Farsça, ilim dili ise Arapçaydı.

İslam tarihindeki ilk muhacirler arasında şunlar yer alır: Ebû Seleme. Mus’ab bin Umeyr ve Abdullah bin Ümmi Mektûm. Bilâl bin Rebâh, Sa’d bin Ebî Vakkâs ve Ammâr bin Yâsir. Hz. Ömer. Mekke’den Medine’ye hicret kafilesinin başını çeken ilk muhacir olarak genellikle Ebû Seleme kabul edilir.

İbn-i Cevzi'nin en önemli eseri, tarih alanında yazdığı "el-Muntazam" adlı eserdir.

İbn Sa'd'ın "Tabakat" adlı eserinin 3. cildi, Bedir'e katılan sahabelerle başlayarak altıncı cilde kadar devam eden en hayırlı ilk nesil olan sahabe neslinin biyografilerini anlatır. Bu ciltte, beş ana tabakaya ayrılan 1412 sahabinin biyografisi yer almaktadır. Eserin tamamı şu konuları içerir: Birinci cilt: Hz. Adem'den başlayarak Hz. Muhammed'in nesebi, doğumu, çocukluk ve gençlik yılları, evlilik ve nübüvvet öncesi hayatı. İkinci cilt: Hz. Muhammed'in gazve ve seriyyeleri. Yedinci cilt ve sonrası: İkinci hayırlı nesil olan Tabiîn neslinin biyografileri. Sekizinci cilt: Hz. Muhammed'in vefatının ardından çeşitli bölgelere yerleşen sahabelerin biyografileri. Dokuzuncu cilt: Arap Yarımadası dışında yerleşen sahabeler ve tabiinlerin biyografileri. Onuncu cilt: Hanım sahabelerin biyografileri. On birinci cilt: Dizin.

İlk dinar parayı Emeviler Devleti bastırmıştır. 685-705 yılları arasında hüküm süren Emevi halifesi Abdülmelik bin Mervan, 696 yılında ilk İslam dinarını bastırmıştır.

Abbasî İhtilâli, erken İslam tarihindeki dört büyük halifelikten ikincisi olan Emevî Halifeliği'nin (661-750), üçüncüsü olan Abbâsî Halifeliği (750-1517) tarafından devrilmesidir. İhtilalin bazı özellikleri: Amaç: Emevî Devleti’ni yıkmak. Başlangıç: Horasan’da Ebû Müslim önderliğinde başladı. Sonuç: 750’de Şam’ın ele geçirilmesiyle başarı sağlandı. Etnik yapı: Hareketin elebaşları Araplar olsa da İranlılar ve Türkler de etkili oldu. Slogan: "Ehl-i Beyt'e halifelik tahtını verme". Abbasî İhtilâli, İslam dünyasında daha kapsayıcı ve çok ırklı bir devletin başlangıcını işaret etti.

İbn Fadlan, 10. yüzyılda yaşamış bir Arap din bilgini ve gezginidir. İbn Fadlan, bu yolculuğu sırasında gördüğü yerler ve halklarla ilgili önemli gözlemler yapmış ve bunları "Rihla" (Seyahatname) adlı eserinde kaleme almıştır. İbn Fadlan, elçiliği sırasında Oğuzlar, Bulgarlar ve Ruslar hakkında da bilgiler vermiştir.

Seniyyetü’l-Veda Tepesi, Medine’nin dışında bulunan bir tepedir. Bu tepenin iki farklı konumu bulunmaktadır: Medine’nin güneybatısında. Medine’nin kuzeyinde. Ayrıca, Seniyyetü’l-Veda Tepesi, İslam tarihinin önemli olaylarına tanıklık etmiş ve manevi değeri yüksek bir yerdir.

Şam'ın fatihi, farklı dönemlerde farklı kişiler olmuştur: İslam orduları: Şam, 635-636 yıllarında İslam orduları tarafından fethedilmiştir. Osmanlı Devleti: 1516 yılında Yavuz Sultan Selim, Mercidâbık Savaşı'nda Memlük kuvvetlerini yenerek Şam'a hâkim olmuştur. Selahaddin Eyyubi: 4 Mart 1193'te Şam'da vefat etmiştir.

Hendek Savaşı, Miladi 1/4 Mart 627 - 24 Mart 627 tarihleri arasında gerçekleşmiştir.

Ebu Ali el-Enbari, 25 Mart 2016 tarihinde Suriye'nin doğusunda ABD'nin hava operasyonunda hayatını kaybetmiştir.

İcazet kelimesinin tarihi kökeni Ortaçağ Arapça'sına dayanır. Arapça "icazah" kelimesinden türetilmiştir ve "izin verme" veya "yetki verme" anlamına gelir. İcazet, ilk defa 9. yüzyılda kullanılmış olup, medrese, cami ve bimaristan (tıp okulu) gibi yükseköğretim kurumlarının diploması olarak kullanılmıştır. Ayrıca, devlet bünyesinde olmamakla beraber, devletin çalışmalarına izin verdiği yöresel medreselerde ders veren müderrislerin talebelerine verdikleri bir başarı ve artık ders verebilecek seviyeye geldiğini gösterir belge olarak da kullanılmıştır.

Xiyan aşiretinin kökeni hakkında farklı görüşler bulunmaktadır. Emevi Kökenli Olma İhtimali: Aşiretin, M.S. 750 yılında Abbasilerin Emevilere karşı kışkırtması sonucu Kulp ilçesine dönen Emevi Kürtlerinden geldiği düşünülmektedir. Abbasi Kökenli Olma İddiası: Aşiretin, Hz. Muhammed'in amcası Hz. Abbas'ın oğlu Hz. Fadl'a bin Abbas'a dayandığı, aşiret ileri gelenleri tarafından ifade edilmektedir. Osmanlı kayıtlarında Xiyan aşireti, Ekrad Taifesi (Kürt taifesi) olarak zikredilmektedir.

Şuubiye hareketi, Emeviler ve Abbasiler döneminde, Arap olmayan Müslümanların (Fars, Türk, Berberî vb.) Araplar ile eşit haklara sahip olma amacıyla ortaya çıkardıkları bir harekettir. Hareketin bazı özellikleri: Köken: Arap kabileleri arasındaki "asabiye" anlayışından doğmuştur. Amaç: Müslümanlar arasında tam bir eşitliği savunmuştur. Temsilciler: Beşşâr b. Burd, Ebû Firâs ve İbn Garsiya gibi önemli temsilcileri vardır. Zirve noktası: Hareket, Abbasiler döneminde, özellikle Memun ve Mutasım dönemlerinde en zirve noktasına ulaşmıştır. Sonuçlar: Emevilerin yıkılmasında etkili olmuş, mevalilerin Arap kültürü altında ezilip asimile olmalarını engellemiştir. Edebî katkı: Pek çok özgün edebi ve sanat eserinin ortaya çıkmasına neden olmuştur.

Emir Sultan'ın soyu, Muhammed Peygamber'in torunu Hüseyin'e dayanır. Tam adı Muhammed bin Ali Şemseddin el-Buhari olan Emir Sultan'a, Buhara'da doğduğu için "Muhammed Buhari", Seyyid olduğu için "Emir Buhari", I. Bayezid Han'ın damadı olduktan sonra da "Emir Sultan" denilmiştir.