İnfeksiyonlar

Strongyloides biyolojisi, Strongyloides stercoralis adlı nematod (solucan) türünün yaşam döngüsü ve özellikleri ile ilgilidir. Yaşam döngüsü: 1. Bulaşma: Larvalar, çıplak cildin kontamine toprakla teması sonucu insan vücuduna girer. 2. Göç ve olgunlaşma: Larvalar kan dolaşımı yoluyla akciğerlere ulaşır, alveolleri deler, solunum yolunu tırmanır ve yutulduktan sonra ince bağırsakta olgunlaşır. 3. Üreme: Yetişkin solucanlar, yumurtalarını bağırsakta bırakır ve bu yumurtalardan çıkan larvalar dışkıyla dışarı çıkar. 4. Autoinfeksiyon: Bazı larvalar dışkıyla atılmaz, bağırsak duvarına veya anüs çevresine yeniden girerek enfeksiyonu sürdürür. Özellikler: - Toprakta gelişim: S. stercoralis, hem toprakta hem de insan bağırsağında yetişkinliğe ulaşabilir. - HTLV-1 ve bağışıklık sistemi: Bağışıklık sistemi zayıf olan kişilerde, özellikle HTLV-1 ile enfekte olanlarda, hiperinfeksiyon sendromu ve yaygın strongyloidiasis gibi ciddi hastalıklara yol açabilir. - Teşhis ve tedavi: Dışkı veya bağırsak içeriğinde larva tespiti veya kan testleri ile teşhis edilir; ivermectin veya albendazole gibi ilaçlarla tedavi edilir.

Helikobakter pilori enfeksiyonunun belirtileri genellikle mide ve sindirim sistemiyle ilgilidir ve şunları içerebilir: Mide ağrısı: Açken veya yemeklerden sonra artan yanma hissi ve ağrı. Hazımsızlık: Karında doluluk hissi, mide ekşimesi ve yemek sonrası rahatsızlık. Şişkinlik ve gaz: Sindirim sistemindeki düzensizlikler nedeniyle aşırı gaz birikimi. Mide yanması ve ekşimesi: Mide asidinin yemek borusuna kaçmasına bağlı yanma hissi. Bulantı ve kusma: Özellikle aç karnına hissedilen mide bulantısı ve nadiren kusma. İştahsızlık ve kilo kaybı: Sürekli mide rahatsızlığı nedeniyle iştahsızlık yaşanması. Ağız kokusu (halitoz): Bakterinin mide ortamında oluşturduğu atıklar nedeniyle kötü nefes kokusu. Demir eksikliği anemisi: Kronik mide iltihaplanmasına bağlı olarak gelişen kansızlık. Dışkıda kan veya koyu renkli dışkı: Mide ülseri veya mide kanaması gelişmesi halinde görülebilir. Bu belirtiler, herkeste görülmeyebilir ve diğer sindirim sistemi problemlerinde de ortaya çıkabilir. Kesin tanı ve tedavi için bir doktora başvurulması önerilir.

Babesiosisde oksidatif stres, hastalığın seyrinde ortaya çıkan hücresel hasar ve yaşlanma sürecinin bir parçasıdır. Oksidatif stres, vücuttaki serbest radikaller ile antioksidanlar arasındaki dengenin bozulması sonucu oluşur. Oksidatif stresin belirtileri arasında kronik yorgunluk, kas ve eklem ağrıları, hafıza kaybı ve enfeksiyonlara karşı hassasiyet bulunur.

Cinsel yolla bulaşan en tehlikeli hastalıklardan biri AIDS (HIV enfeksiyonu) olarak kabul edilir. HIV virüsü, bağışıklık sistemini zayıflatarak hastalıklara karşı savunmasız bırakır ve erken tanı ve tedavi önemlidir.

Bulaş riski olan hastalıklar, mikroorganizmaların (bakteri, virüs, mantar, parazit) neden olduğu ve bir kişiden diğerine doğrudan veya dolaylı yollarla bulaşabilen hastalıklardır. Bazı yaygın bulaş riski olan hastalıklar: Viral enfeksiyonlar: Grip, COVID-19, HIV/AIDS, hepatit. Bakteriyel enfeksiyonlar: Tüberküloz, zatürre, tetanoz, idrar yolu enfeksiyonları. Mantar enfeksiyonları: Ayak mantarı, pamukçuk, saçkıran. Paraziter enfeksiyonlar: Sıtma, bağırsak parazitleri, uyuz hastalığı. Bulaş yolları ise hava yoluyla, doğrudan temas, kontamine yiyecek ve su tüketimi, vektörler (sivrisinek, kene gibi) aracılığıyla olabilir. Korunma yöntemleri arasında aşı olmak, hijyen kurallarına uymak, kişisel eşyaları paylaşmamak ve hasta kişilerle teması sınırlamak yer alır.

HIV lezyonları, HIV enfeksiyonunun seyri sırasında ortaya çıkan çeşitli deri tutulumları ve fırsatçı enfeksiyonlar olarak tanımlanabilir. Başlıca HIV lezyonları ve enfeksiyonları şunlardır: Kaposi sarkomu: Ciltte mor menekşe renginde, basmakla solmayan, kabarık lezyonlar şeklinde görülür. Seboreik dermatit: Yağlı, pullu ve kaşıntılı döküntülerle karakterizedir. Eozinofilik püstüler follikülit: Kaşıntılı ve kırmızı şişlikler şeklinde kendini gösterir. Mantar enfeksiyonları: Özellikle ağızda pamukçuk olarak bilinen beyaz plaklar şeklinde ortaya çıkar. Herpes zoster: Suçiçeğine neden olan virüsün ileri evrelerde yol açtığı ağrılı cilt döküntüleri. HIV lezyonlarının teşhisi ve tedavisi için bir enfeksiyon hastalıkları uzmanına başvurulması önerilir.

Cinsel yolla geçen hastalıklar, bakteri, virüs veya parazitlerin neden olduğu enfeksiyonlar olarak ikiye ayrılır. Yaygın cinsel yolla bulaşan hastalıklar şunlardır: 1. Bakteriyel Hastalıklar: Klamidya, bel soğukluğu, sifiliz. 2. Viral Hastalıklar: HIV/AIDS, genital herpes, insan papilloma virüsü (HPV). 3. Parazitik Hastalıklar: Trikomoniyaz.

Herpes virüslerinin en tehlikelisi olarak kabul edilen iki tür vardır: 1. Herpes simpleks virüsü 2 (HSV-2): Genital herpese neden olur ve cinsel yolla bulaşır. 2. Epstein-Barr virüsü (EBV): Bağışıklık sisteminin zayıfladığı durumlarda çeşitli kanser türlerine (örneğin, Burkit lenfoma, burun-geniz kanseri) yol açabilir. Herpes virüsleri, uygun tetikleyici faktörlerle aktive olduklarında semptomlara neden olur ve bu semptomlar da ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir.

Chlamydia trachomatis bakterisi, çeşitli hastalıklara neden olabilir: 1. Genital Enfeksiyonlar: Kadınlarda servisit, üretrit ve pelvik inflamatuar hastalık (PID), erkeklerde ise üretrit ve epididimit. 2. Göz Enfeksiyonları: Konjonktivit (arpacık), özellikle yenidoğanlarda körlüğe yol açabilen trahom. 3. Solunum Yolu Enfeksiyonları: Atipik zatürre (pnömoni). 4. Lenf Düğümü Enfeksiyonları: Lenfogranuloma venereum. 5. Diğer Komplikasyonlar: Prostatit, reaktif artrit ve infertilite. Bu hastalıklar, tedavi edilmediğinde ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir.

HIV için şu anda etkili bir aşı bulunmamaktadır. Ancak, HIV enfeksiyonunu önlemek için önleyici stratejiler mevcuttur: - düzenli HIV testleri; - cinsel yolla bulaşan enfeksiyonlardan korunma; - güvenli cinsel pratikler; - HIV pozitif kişilerle temas riskini azaltma. Ayrıca, HIV pozitif kişiler için antiretroviral tedavi gibi tedaviler mevcuttur.

Dörtlü virüs, aynı anda dört farklı virüsün enfeksiyon oluşturmasına verilen isimdir. Bu virüsler genellikle şunlardır: 1. RSV (Respiratuvar Sinsisyal Virüs): Özellikle bebeklerde ve küçük çocuklarda zatürreye yol açabilir. 2. Rhino Enterovirüs: Nezle ve gribal enfeksiyonlara neden olur. 3. İnfluenza (Grip): Yüksek ateş, kas ve eklem ağrıları ile boğaz ağrısına yol açar. 4. Kovid-19: Solunum yolu enfeksiyonlarıyla karakterizedir ve hızlı bulaşma özelliğine sahiptir. Bu virüsler, hapşırma, öksürme ve yakın temas yoluyla bulaşır ve kapalı kalabalık ortamlarda yayılma riski artar.

Nekrotik granülom, tüberküloz gibi mikobakteri enfeksiyonlarında ve Wegener granülomatozu gibi bazı vaskülit türlerinde görülür.

En tehlikeli mantar hastalığı olarak kabul edilenlerden biri, kara mantar hastalığı veya bilimsel adıyla mukormikoz'dur. Bu hastalık, mukormisit adlı küften kaynaklanır ve genellikle sinüsler, beyin, cilt ve akciğerlerde ciddi etkilere yol açabilir.

HIV enfeksiyonunun ilk aşamasında ortaya çıkan ateş, virüse maruz kaldıktan sonraki ilk 2-4 hafta içinde görülür.

En tehlikeli paraziter hastalıklardan bazıları şunlardır: 1. Sıtma: P. falciparum adlı protozoanın neden olduğu ve her yıl milyonlarca ölüme yol açan bir hastalıktır. 2. Leishmaniasis: Leishmania organizmalarının kum sinekleri aracılığıyla bulaşmasıyla oluşan, cilt hastalıklarından iç organ hasarına kadar değişen ciddi sonuçlara yol açabilen bir hastalıktır. 3. Afrika Uyku Hastalığı: Çeçe sineklerinin ısırığıyla bulaşan Trypanosoma brucei parazitinin neden olduğu, kalp ve beyin iltihaplanmasına yol açabilen bir hastalıktır. 4. Şistozomiazis: Schistosoma solucanlarının su yoluyla bulaşmasıyla oluşan, 200 milyondan fazla insanı etkileyen ve ciddi iltihaplanmaya neden olan bir hastalıktır. 5. Fil Hastalığı (Filariyazis): Sivrisinekler aracılığıyla bulaşan Wuchereria bancrofti yuvarlak solucanının neden olduğu, uzuvlarda büyük şişlikler ve doku deformitelerine yol açan bir hastalıktır.

HPV (Human Papilloma Virüsü) ve HPI (Human Immunodeficiency Virus) farklı virüslerdir. HPV, cilt ve mukozada enfeksiyonlara neden olan, 100'den fazla türü bulunan bir virüstür. HPI (HIV) ise, bağışıklık sistemini hedef alan ve en sık cinsel ilişki yoluyla bulaşan bir virüstür.

Polisakkarit ve konjuge aşılar çeşitli hastalıklara karşı koruma sağlar: 1. Polisakkarit Aşılar: 2 yaşın altındaki çocuklarda tam olarak yanıt oluşturamadığı için önerilmez. 2. Konjuge Aşılar: Haemophilus influenzae tip b (Hib), difteri ve tetanoz gibi hastalıklara karşı etkilidir. Bu aşılar, bağışıklık sistemini güçlendirerek hastalıkların yayılmasını ve komplikasyonlarını önler.

Bebeklerde su çiçeği (varisella) tehlikeli olabilir, özellikle yaşamın ilk bir ayındaki bebekler için. Su çiçeğinin bebeklerde yol açabileceği riskler: - Deri enfeksiyonları: Kaşınma sonucu derideki lezyonların mikrop kapması ve apse gibi ciddi cilt problemlerine yol açması. - Zatürre: Özellikle yetişkinlerde daha yaygın olsa da, bebeklerde de görülebilir. - Beyin iltihabı (ensefalit): Nadir görülse de, yaşamı tehdit eden bir komplikasyondur. Hamileliğin ilk 20 haftasında su çiçeği geçirmek, düşük riskini artırabilir ve bebekte doğumsal anomalilere neden olabilir. Bu nedenle, su çiçeği geçiren bebeklerin yakından izlenmesi ve gerekirse tıbbi müdahale alınması önemlidir.

Topraktan bulaşan bazı hastalıklar şunlardır: 1. Larva göçü (kutanöz larva migrans): Ancylostoma cinsindeki parazitlerin toprağa temas etmesiyle ortaya çıkar, ciltte kızarık lezyonlara neden olur. 2. Kancalı kurt (Ancylostomiasis): Ancylostoma duodenale ve Necator americanus parazitlerinin toprakta gelişip cilde nüfuz etmesiyle oluşan bir verminozdur, anemiye yol açabilir. 3. Ascariasis (yuvarlak solucan): Ascaris lumbricoides parazitlerinin su ve kontamine gıdalar yoluyla bulaşmasıyla oluşur, yumurtaları toprakta uzun yıllar yaşayabilir. 4. Tetanoz: Clostridium tetani bakterisinin yaralanma, kesikler veya deri yanıkları yoluyla vücuda girmesiyle oluşur, kas gerginliğine ve ciddi kontraktürlere yol açar. 5. Sporotrikoz: Toprakta yaşayan Sporotrhix spp. mantarının neden olduğu bir hastalıktır, genellikle deri ve deri altı dokusunu etkiler. 6. Paraokoksidioyomikoz: Paracoccidioides brasiliensis mantarının solunmasıyla oluşan bir enfeksiyondur, genellikle çiftçiler ve kırsal alanda yaşayanları etkiler. Korunma yöntemleri arasında aşı olmak, kişisel hijyene dikkat etmek ve toprakla temas ederken koruyucu ekipman kullanmak yer alır.

Genital siğil ve et parçası (et beni) aynı şeyler değildir. Et beni, cildin sürtünme veya tahriş nedeniyle anormal büyümesinden kaynaklanan, genellikle zararsız ve deri renginde yumuşak çıkıntılardır. Genital siğil ise, cinsel yolla bulaşan HPV (Human Papilloma Virüsü) enfeksiyonu sonucu ortaya çıkan, genital bölge ve çevresinde görülen, sert, pütürlü ve genellikle küçük çıkıntılar şeklinde görünen bulaşıcı bir lezyondur.