Heykelde soyutlama, gerçek dünyadaki nesneleri ve figürleri doğrudan tasvir etmek yerine, onların özünü ve kavramsal anlamlarını vurgulamaya yönelik bir anlatım biçimidir. Bu yaklaşım, aşağıdaki yöntemlerle gerçekleştirilebilir: Geometrik soyutlama: Heykelde geometrik şekillerin, çizgilerin ve formların kullanılması, temiz çizgilere, dengeli kompozisyonlara, simetri ve orantı keşfine odaklanma. Biyomorfik formlar: Canlı organizmaları ve doğal unsurları anımsatan organik ve akışkan şekillerin kullanılması. Resim ile kesişme: Boya ve rengin heykelsi yüzeylere dahil edilmesi, form ile renk tonu arasında simbiyotik bir ilişki yaratılması. Soyut heykel, izleyicinin kişisel deneyimine ve algısına göre farklı anlamlar kazanabilir, bu nedenle tek bir doğru yorumu reddeder ve çoklu bakış açılarına olanak tanır.