HastaneBakımı

Hasta pozisyonlama cihazları, hastaların doğru ve konforlu bir şekilde konumlandırılmasını sağlayan çeşitli medikal ürünlerdir. Bu cihazlar arasında şunlar bulunur: 1. Silindir Yastıklar: Hastanın yan yatmasını desteklemek veya bacaklarını yükseltmek için kullanılır. 2. Kama Yastıklar: Sırt veya bacakların altına yerleştirilerek belirli bir açıda destek sağlar. 3. Hasta Çevirme Minderleri: Hastanın kolayca yan yatırılmasına yardımcı olur. 4. Üçgen Sırt Pozisyon Yastıkları: Hastanın doğru pozisyonda ve açı derecesinde kalması için kullanılır. 5. Bacak Arası Pozisyon Yastıkları: Yan yatış pozisyonunda iken bacakların arasına konularak rahatlama sağlar. 6. Hasta Transfer Levhaları ve Kaydırma Çarşafları: Yatak içi hareket ettirme ve transfer işlemlerini kolaylaştırır. 7. Hasta Kaldırma Aparatları: Mekanik veya elektrikli sistemlerle çalışan kaldırma cihazları, güvenli taşıma sağlar.

NSD sonrası (nöroşirürji) taburculuk eğitimi aşağıdaki konuları içerir: 1. Hastalık Bilgisi: Hastaların nörolojik durumları ve tedavi süreçleri hakkında bilgilendirilmesi. 2. İlaç Yönetimi: Verilen ilaçların kullanımı, yan etkileri ve olası etkileşimler hakkında ayrıntılı bilgi verilmesi. 3. Kriz Yönetimi: Kriz anında ne yapmaları gerektiğine dair stratejilerin öğretilmesi. 4. Sosyal Destek Ağı: Hastanın ailesi, arkadaşları ve sosyal çevresiyle ilişkilerinin güçlendirilmesi. 5. Psiko-eğitim: Hastaların öğrenme süreçlerine destek olacak eğitim materyallerinin sağlanması. 6. Takip ve İzleme: Taburculuk sonrası destek, izleme programları ile hastaların durumunun takip edilmesi. Bu eğitim, hastaların tedaviye bağlılıklarını artırmak ve olası komplikasyonların önüne geçmek için önemlidir.

ECMO (Ekstrakorporeal Membran Oksijenasyonu) tedavisinden iyileşen bir hastanın taburcu edilmesi, genellikle dolaşım ve solunum fonksiyonlarının düzelmesi ve ECMO desteğinden ayrılabilmesi için gereken süre olan 3-5 gün ile 1-2 hafta arasında gerçekleşir. Ancak, bazı özel durumlarda bu süre daha uzun olabilir.

Oksijen tedavisinden sonra kovaların açılma zamanı, tedavinin etkinliğine ve hastanın durumuna bağlı olarak değişir. Genellikle, oksijen tedavisinin başlamasından 30-40 dakika sonra arter kan gazı ölçümü ve oksimetre ile kontrol yapılır. Ayrıca, tedavinin ilk 30-60 dakikasında hastalar hipoventilasyon nedeniyle komplikasyon gelişimi açısından izlenir.

Yatak bariyerini aşağıdaki kişiler kullanmalıdır: 1. Hareket kabiliyeti kısıtlı olan hastalar: Felçli, yaşlı veya yatağa bağımlı hastalar. 2. Uyku sırasında çok dönen veya düşme riski taşıyan kişiler: Özellikle gece uyku sırasında güvenlik sağlamak için. 3. Çocuklar: Bebeklerin ve çocukların yataktan düşmelerini önlemek amacıyla. Yatak bariyerleri, güvenli bir uyku ve dinlenme ortamı sunarak hem hastanın hem de bakım verenin işini kolaylaştırır.

Yaşlı bir hastanın merdivenlerden taşınması için sedye veya özel taşıma teknikleri kullanılması önerilir. Sedye ile taşıma yönteminde genel kurallar şunlardır: 1. Hasta battaniye veya çarşaf gibi bir malzeme ile sarılmalıdır. 2. Düşmesini önlemek için sedyeye bağlanmalıdır. 3. Başı gidiş yönünde olmalıdır. 4. Sedye daima yatay konumda tutulmalıdır. 5. Öndeki ilkyardımcı sağ, arkadaki ilkyardımcı sol ayağı ile yürümeye başlamalıdır. 6. Daima sedye hareketlerini yönlendiren bir sorumlu olmalı ve komut vermelidir. 7. Güçlü olan ilkyardımcı, hasta veya yaralının baş kısmında olmalıdır. Ayrıca, tekerlekli sandalye veya sandalye gibi özel ekipmanlar da kullanılabilir.

Paroksimal nokturnal dispnesi olan hastanın yatırılması için oturur veya hafif öne eğik pozisyon tercih edilmelidir.

Evet, trakeostomili hasta ağızdan yemek yiyebilir.

Lacivert hasta bilekliği, bilinen zor hava yolu hastalarına risk açısından tanımlama amacıyla takılır.

Deliryum önleme programı, deliryum riskini azaltmak için çeşitli önlemler ve müdahaleleri içerir. Bu program kapsamında uygulanabilecek bazı yöntemler şunlardır: 1. Hasta ve bakım verenlerin eğitimi: Deliryumun belirtileri ve risk faktörleri hakkında bilgi sahibi olmak, erken müdahalede bulunmaya yardımcı olur. 2. Hasta odasının düzenlenmesi: Hastanın odasının sakin ve rahat bir ortamda olması, deliryum riskini azaltabilir. 3. Sıvı ve beslenme dengesinin sağlanması: Hasta yeterli sıvı ve besin almalı, elektrolit dengesini korumak için gerekli önlemler alınmalıdır. 4. Ağrı ve stresin yönetimi: Ağrı ve stres, deliryum riskini artırabilir; bu nedenle hastaların ağrılarını ve streslerini yönetmelerine yardımcı olmak önemlidir. 5. İlaçların dikkatli kullanımı: Bazı ilaçlar deliryum riskini artırabilir, bu nedenle ilaçların dikkatli bir şekilde kullanılması ve doktorlara danışılması gereklidir. Deliryum önleme programı, nöroloji ve dahiliye uzmanları tarafından geliştirilir ve uygulanır.

Evde yatalak hastaya profesyonel hasta bakıcıları veya aile bireyleri banyo yaptırabilir. Banyo yaptırma işlemi sırasında dikkat edilmesi gerekenler: 1. Güvenlik önlemleri: Banyo zemininde kaymayı önleyici malzemeler kullanılmalı, acil durumlarda çağrı zili olmalı ve banyo iyi aydınlatılmalıdır. 2. Hasta mahremiyeti: Hastanın kültürel farklılıklarına ve inançlarına saygı gösterilmelidir. 3. Hasta konforu: Hastanın banyo ile ilgili istekleri dikkate alınmalı ve gerekirse banyo sandalyesi kullanılmalıdır. 4. Sağlık önlemleri: Tek kullanımlık eldiven ve diğer koruyucu ekipmanlar kullanılmalı, temizlik için alkali olmayan sabunlar tercih edilmelidir.

Fowler pozisyonu, hastanın yarı oturur pozisyonda (45-60 derece açı ile) yatırılması durumudur. Bu pozisyon, solunumu ve kalbin çalışmasını rahatlatmak amacıyla kullanılır ve aşağıdaki durumlarda tercih edilir: - solunum güçlüğü ve kalp yetmezliği; - hastanın yemek yemesi, televizyon izlemesi, kitap okuması ve çevresi ile iletişim kurması gerektiğinde. Fowler pozisyonunun üç ana çeşidi vardır: 1. Yarı Fowler pozisyonu. 2. Yüksek Fowler pozisyonu. 3. Düşük Fowler pozisyonu.

İnfüzyon pompaları çeşitli durumlarda kullanılır: 1. İlaç Uygulaması: Kemoterapi ajanları ve insülin gibi kritik ilaçların çok hassas oranlarda verilmesi için. 2. Sıvı Yönetimi: Şiddetli dehidrasyon veya sıvı dengelemesi gerektiren sağlık durumlarında hidrasyon solüsyonları ve elektrolitlerin sağlanması için. 3. Parenteral Beslenme: Sindirim sistemleri yoluyla besin alamayan hastalar için toplam parenteral beslenme (TPN) sağlanması. 4. Yoğun Bakım ve Ameliyathaneler: Sürekli, bolus ve aralıklı intravenöz (IV) tedavi uygulamalarında. 5. Evde Bakım: Hastaneden taburcu edilen hastaların tedavisinde.

Aldığı çıkardığı takibi, aşağıdaki durumlarda yapılır: Hastada yüksek ateş veya ödem varlığı; İntravenöz veya diüretik tedavi alması; Sıvı kısıtlaması olması; Elektrolit kaybı yüksek olabilen durumlar (kusma, diyare, yanık gibi); Oral alımın zayıf olması ve idrar çıkışının azalmış olması (0,5 ml/ kg/ saat); Stoma veya drenlerden çıkan sıvının 24 saatte 1000 ml'den fazla olması. Ayrıca, cerrahi operasyon geçiren ve hormonal nedenleri olan hastalarda da bu takip yapılır.

Yatak kısıtlaması, genellikle ciddi ajitasyon ve tehlikeli davranışları olan hastalar için uygulanır. Ayrıca, aşağıdaki durumlarda da yatak kısıtlaması yapılabilir: - Hastanın tıbbi ekipmanı (drenler, kanüller) çekmesi; - Düşme riski taşıyan, yataktan kalkmaya eğilimli hastalar; - Uyku sırasında çok sık dönen ve bu nedenle yanlışlıkla düşebilecek çocuklar. Yatak kısıtlaması kararı, hekim istemi doğrultusunda ve acil durumlar dışında alınır.

Ördek hasta bezi, yatağa bağımlı hastaların idrarını yapması için kullanılan bir medikal üründür. İşe yaradığı durumlar: - Hareket yeteneği kısıtlı olan hastalar: Tuvalete gidemeyen hastaların boşaltım ihtiyacını karşılamak için kullanılır. - Düzenli dışkılama ve idrara çıkma alışkanlığı kazandırmak: Hastanın fizyolojik olarak rahatlamasına yardımcı olur. - Enfeksiyon ve cilt tahrişini önlemek: Uzun süreli ıslaklığın neden olabileceği sorunları engeller.