Fenomenoloji

Avrupa İnsanlığının Krizi ve Felsefe, Edmund Husserl'in Avrupa bilimlerinin yaşadığı krizler karşısında felsefenin rolünü ele aldığı eseridir. Kitapta anlatılan ana konular şunlardır: 1. Bilimler Krizi: Husserl, doğa ve insan bilimlerinin, özneyi ve insanı yok sayan, aklın tiranlığına yol açan bir gelişim gösterdiğini savunur. 2. Felsefenin Görevi: Husserl'e göre felsefenin görevi, mantığı bağımsız bir bilim olarak yeniden ortaya çıkarmak ve insanı merkeze alan bir anlayış geliştirmektir. 3. Kültür Krizi: Avrupa kültürünün varoluş anlamını kaybetmesi, Husserl'in kriz analizinin bir diğer boyutudur. Husserl, bu krizleri aşmak için felsefenin revizyonunu ve Avrupa'nın tinsel birliğini yeniden sağlamayı önerir.

Fenomenolojiye göre veri toplama yöntemi, derinlemesine görüşmeler ve yazılı dokümanlar üzerinden gerçekleştirilir. Diğer veri toplama yöntemleri ise şunlardır: - Gözlem: Katılımcıların davranışlarını ve deneyimlerini doğal ortamlarında kaydetmek için kullanılır. - Odak gruplar: Röportaj, anket ve gözlemin bir birleşimi olup, ortak noktaları olan birkaç kişiyle yapılan çalışmaları içerir. - Sözlü tarih: Olaylara dahil olan kişilerin görüşlerine ve kişisel deneyimlerine dayalı veri toplama yöntemidir.

Fenomenoloji ve retansiyon kavramları farklı alanlarda kullanılır: 1. Fenomenoloji: Edmund Husserl tarafından geliştirilen, gündelik yaşamda sorgulamaksızın verili kabul ettiğimiz gerçekliğin bilincimiz tarafından nasıl inşa edildiğini anlamaya çalışan felsefi bir yaklaşımdır. 2. Retansiyon Kisti: Genellikle mukus salgılayan bezlerin tıkanması sonucu oluşan, içi sıvı dolu bir kist türüdür.

Jean-Paul Sartre'ın eserlerini okuma sırası, yazarın düşünsel güzergâhına göre üç ana döneme ayrılabilir: 1. Husserl Fenomenolojisi Dönemi: Bu dönemde Sartre, "Yönelimsellik: Husserl Fenomenolojisinin Temel Bir Fikri" gibi yazılarla fenomenolojik yaklaşımını geliştirir. 2. "Varlık ve Hiçlik" Dönemi: Sartre'ın en kapsamlı eseri olan "Varlık ve Hiçlik", fenomenolojik bir varlıkbilim sunar ve özgürlük ile olgusallık ilişkisini temellendirir. 3. Diyalektik Aklın Eleştirisi Dönemi: Bu dönemde Sartre, fenomenoloji ile Marx'ın sentezini yaparak, özgürlük ve olgusallık sorununu tarihsel ve politik bir yaklaşımla ele alır. Bu sıraya göre, "Varlık ve Hiçlik" eserini okumadan önce Sartre'ın erken dönem yazılarını incelemek faydalı olabilir.

Ludwig Wittgenstein'ın fenomenolojisi, dil ve gerçeklik arasındaki ilişkiye dair görüşleri üzerinden şekillenir. Erken Dönem Wittgenstein için fenomenoloji, "dil-resim kuramı" olarak adlandırılır. Geç Dönem Wittgenstein ise dilin daha geniş işlevlerini ve pratik bağlamını ele alır.

Merleau-Ponty'de yönelimsellik, bilincin daima bir şeyin bilinci olması anlamına gelen Husserl'in fenomenolojisinin temel kavramıdır. Bu kavram, insanın dünya ile ilişkisini algısal ve bedensel bir bakış açısıyla betimlemek için kullanılır. Ayrıca, yönelimsellik, öznenin dış dünyayla etkileşiminde alışkanlık ve deneyim gibi unsurları da içerir ve bilinç-beden bütünlüğünün bir ifadesi olarak kabul edilir.