Etnografi

Kazaklara "kazak" denmesinin birkaç farklı açıklaması vardır: Özgürlük ve bağımsızlık: "Kazak" kelimesi, Eski Türkçe'de "hür, serbest, evsiz barksız, bekar, mert, yiğit, cesur" anlamlarına gelir. Göçebe yaşam: "Kazak" kelimesi, "serseri dolaşmak, evsiz yurtsuz gezmek" anlamına gelen "kaz-" fiilinden türemiştir. Tarihsel köken: 15. yüzyılda, Dinyeper ve Don nehirleri civarında, Ukrayna ve Güney Rusya yerli halklarının karışımıyla ortaya çıkmışlardır. Ayrıca, "atlı asker" ve "jokeylerin giydiği, göz alıcı renklerde bir ceket türü" gibi farklı anlamlarda da "kazak" kelimesi kullanılır.

Artvin halkının aslen nereli olduğuna dair farklı görüşler bulunmaktadır. Hurriler. Gürcüler, Hemşinliler, Türkler ve Lazlar. Ayrıca, Osmanlı döneminde Artvin, Livane adıyla anılmaktaydı. Artvin’in etnik yapısı ve tarihi ile ilgili bilgiler, bilimsel araştırmalarla desteklenerek daha kesin bir şekilde ortaya konabilir.

Zazalar, Turani bir kavim olarak kabul edilir ve Oğuz boylarından birine mensupturlar.

Şırın, Arın, Alçın, Katay, Mangıt, Barın ve Yedisan Nogay boylarıdır. Donruca ve Kırım Çöl Tatarcası hakkında bilgi bulunamadı. Nogayca, Türkçenin Kıpçak grubuna giren bir dildir.

Etnografik kavramlar şunlardır: Etnografi: Kültür ve günlük hayatın anlamını çözmeye çalışan bir sosyal bilim araştırma yöntemidir. Etnografik araştırma: Bir topluluğun kültürünü, geleneklerini, inançlarını ve davranışlarını yazılı olarak açıklama, tanımlama sürecidir. Etnografik analiz: Bir kültür ya da sosyal grubu bütünsel olarak derinlemesine betimleme ve yorumlama yöntemidir. Etnografik araştırmanın temel ilkeleri: Doğal ortamda araştırma: Araştırmacının bireyleri doğal ortamlarında gözlemlemesi. Empati: Olayları karşıdakinin gözüyle görebilme. Keşif: Araştırmacının günlük yaşam içinde yer alması ve olayları tecrübe etmesi. Gözlem teknikleri: Katılımcı, katılımsız ve mekanik gözlem. Veri toplama yöntemleri: Gözlem, görüşme, saha notları, günlükler, anket çalışmaları ve doküman inceleme.

Osmanlı dönemindeki Moğollar, günümüzde Moğolistan, Çin ve Rusya'da yaşamaktadırlar. - Moğolistan: Moğolistan'da yaşayan Moğollar, Budizm inancının Lamaizm mezhebine mensuptur. - Çin: Çin'de yaklaşık 6 milyon etnik Moğol yaşamaktadır ve bunların büyük bir kısmı İç Moğolistan'da yer almaktadır. - Rusya: Rusya'ya bağlı Aga Buryat Özerk Bölgesi, Ustorda Özerk Bölgesi ve Buryat Cumhuriyeti'nde de Moğollar yaşamaktadır.

Kahta'nın hangi aşiretten olduğuna dair bir bilgi bulunamamıştır. Ancak, Kahta ile ilgili bazı bilgiler şu şekildedir: Kâhta, Adıyaman’ın il merkezinden sonra en büyük ikinci ilçesidir. Kahta’nın bilinen tarihi M.Ö. 2000’li yıllara kadar uzanır. Bölgede ilk yerleşimin, Hititler döneminde başladığı düşünülmektedir. Kahta, Cumhuriyet’in ilanından sonra 1933 yılında ilçe statüsüne kavuşarak Adıyaman’a bağlı olarak idari yapı içinde yer almıştır.

Ari halk ifadesi farklı bağlamlarda farklı anlamlara gelebilir. Ari ırkı. İran'dan geçip, Kuzey Hindistan bölgesine yerleşmiş halk. Hint-Avrupa toplumu. Ayrıca, "Ari" adıyla bir insan topluluğunun dahil olduğu bir gruptan bahsedilirken de bu kelime kullanılabilir.

Şeker Ağa, Ertuşi aşiretindendir. Ertuşi aşireti, daha çok Hakkâri, Van, Şırnak ve Kuzey Irak’ın güneyinde yerleşiktir.

Turanlıların kökeni, ilk olarak Macarlar, Finler, Estonlar ve Rusya içindeki Fin-Ugor kavimleri ile beraber Tunguzlar, Moğollar ve Türklerin bir araya getirilmesi olarak ortaya çıkan Ural-Altay kavimlerine dayanır. Bu görüş, Finli bilim insanı Prof. Mathias Alexander Castrén tarafından ortaya atılmıştır. Ayrıca, bazı kaynaklarda Turan isminin İranlıların eski dini olan Zerdüştlüğün kitabı Avesta’da ve İran milli destanı Şehname’de geçtiği belirtilmektedir.

Dinarid, uzun, brakisefal ve orta derece pigmentli bir insan tipini ifade eder. Bazı özellikleri: Yüz ve burun yapısı: Çıkıntılı ve köşeli burun, düz yüz. Ten ve saç rengi: Kahverengimsi ten, koyu kahve ile koyu sarı arası saç rengi. Vücut tipi: Uzun, ince vücut tipi, büyük ayaklar. Bu tip, özellikle Balkanlar'daki dağ bölgelerinde yaygındır. "Dinarid" kelimesi ayrıca, "Dinaric" kelimesinin alternatif bir yazımı olarak da kullanılır.

Karakalpaklar, başlarına siyah kalpak giydikleri için bu ismi almışlardır. Karakalpak terimi, onları diğer topluluklardan ayırmak amacıyla kullanılmıştır.

Yörük ve Türkmen arasındaki temel fark, yaşam tarzları ve yerleşiklik durumlarıdır. Türkmen, genellikle yerleşik hayata geçmiş Oğuz boylarını ifade ederken, Yörük konar-göçer yaşam süren Türkmen topluluklarını tanımlar. Özetle: - Türkmen: Yerleşik, genellikle tarımla uğraşan. - Yörük: Konar-göçer, hayvancılıkla geçinen. Osmanlı döneminde, Şah İsmail'e bağlı Kızılbaş Türkmenlere "Türkmen", diğer Türkmenlere ise "Yörük" denilmiştir.

Mehmet Eröz'ün bazı kitapları: Doğu Anadolu Hakkında Sosyo-Kültürel Bir Araştırma. İktisat Sosyolojisine Başlangıç. Doğu Anadolu’nun Türklüğü. Marxizm-Leninizm ve Tenkidi. Türk Kültürü Araştırmaları. Türk Ailesi. Türkiye’de Alevîlik ve Bektaşîlik. Millî Kültürümüz ve Meselelerimiz. Hıristiyanlaşan Türkler. Türk Milleti ve Türk Milliyetçiliği. Ayrıca, Mehmet Eröz'ün 1961 yılından itibaren çeşitli dergilerde makaleleri de yayımlanmıştır.

Dirmil, Kayı Türk boyundandır. Kayı boyu, Anadolu'da çeşitli bölgelerde yerleşimler kurmuştur, bunlar arasında Burdur'un Çeltikçi ilçesi ve Ağlasun ilçesi de bulunmaktadır.

Çerkeslerin en büyük sülalesi hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, Çerkesler soy toplulukları olarak yaşarlar ve ortak bir atadan geldiğine inanan ve aynı soyadını taşıyan aileler "tlepk" adı verilen soy topluluklarını, yani sülaleleri oluşturur. Günümüzde Çerkesler; Abdzah, Besleney, Bjeduğ, Ç’emguy, Hatıkuay, Kabartay, Şapsığ, Wubıx boylarından oluşur.

Denizli'nin Çal ilçesi halkı, tarih boyunca çeşitli medeniyetlerin ve toplulukların etkisiyle bölgeye yerleşmiştir. Selçuklu Türkleri: 1071 Malazgirt Zaferi'nden sonra Çal, Selçuklu Türklerinin egemenliği altına girmiştir. Germiyanoğulları Beyliği: 1261 yılından itibaren Çal, Germiyanoğulları Beyliği'nin egemenliği altında kalmıştır. Osmanlı Devleti: 1391 yılında Yıldırım Bayezid tarafından Osmanlı topraklarına katılmıştır. Göçmenler: 1176 Kumdanlı (Miryakefalon) Savaşı'ndan sonra yöreye, Oğuz'un çeşitli boylarına bağlı birçok topluluk yerleşmiştir. Ayrıca, bölgenin adının "Çal" olarak 19. yüzyılın ortalarından itibaren kullanılmaya başlandığı ve bu ismin Çağatay Türkçesinde "yüksek yer" anlamına geldiği düşünülmektedir.

Sırpların kökeni, Slavların Balkanlar'a göçüne dayanmaktadır. Bazı bilim insanlarına göre, Sırpların ataları, bugünün kuzeybatı Ukrayna topraklarında, Bojka olarak bilinen bölgede yaşamaktaydı. Ayrıca, 10. yüzyılın ilk yarısında, İmparator Konstantin Porphyrogenitus'un "İmparatorluğun Yönetimi Üzerine" adlı eserinde, Sırpların kökeninin vaftiz olmamış Slavlardan geldiği ve Türkiye'nin (o tarihlerde Macaristan) karşı tarafındaki Bojki bölgesinde yaşadıkları belirtilmektedir. Sırplar, 6. ve 7. yüzyılda Balkanlar'a yerleşmiş ve ardından buradaki yerleşik halklara karşı üstünlük sağlamaya başlamışlardır.

Kayı Türkmenleri, tarih boyunca farklı bölgelerde yaşamıştır: Anadolu: Kayılar, önce Ahlat bölgesine yerleşmiş, ardından Anadolu Selçuklu Sultanı I. Alaeddin Keykubad tarafından Viranşehir, Halep ve Karacadağ'a yerleştirilmiştir. Balkanlar: Osman Gazi'nin ağabeyi Gündüz Alp'in soyundan gelen Amuca Kabilesi, Güneydoğu Bulgaristan, Kırklareli ve Tekirdağ'ın çeşitli köylerinde varlığını sürdürmektedir. Türkmenistan: Kayı boyu, Göklen Türkmenlerinin bir parçası olarak Balkan velayati'nde yaşamaktadır. Ayrıca, Kayı ismini taşıyan yerleşim yerleri, özellikle Orta ve Batı Anadolu'da bulunmaktadır.

Kumukların Türkiye'de yaşadığı yerler şunlardır: Tokat: Üçgözen ve Kuşoturağı köyleri; Sivas: Yavu köyü. Ayrıca, Kumuklar Türkiye'de başka yerlerde de bulunabilir, ancak bu yerler hakkında spesifik bilgi mevcut değildir.