Deve

"Kaynan" kelimesi, at ve deve ayaklarının ip bağlanacak ve bukağı vuracak yeri anlamına gelir.

"Deveyi boynuzundan tutmak" ifadesi, elindekiyle yetinmeyip daha fazlasını istemek anlamında kullanılan bir atasözüdür.

Develerin hörgüçlü olmasının nedeni, çöl koşullarında uzun süre yiyecek ve içecek olmadan hayatta kalmalarını sağlamaktır. Hörgüçler, develerin yağ deposu olarak işlev görür ve bu yağ, enerji kaynağı olarak kullanılır. Resimde develerin hörgüçlerinin bu işlevleri vurgulanarak, onların çöl yaşamına adaptasyon yetenekleri gösterilmektedir.

"Deveyi yardan atan, bir tutam ottur" atasözü, açgözlülüğün kişiyi tehlikelere ittiğini ve büyük zararlara yol açabileceğini ifade eder. Bu bağlamda, "deveyi yardan atlama" ifadesi, küçük çıkarlar peşinde koşarken yapılan aceleci ve düşüncesiz hareketleri simgeler.

Develer boynunu eğerek içmezler, çünkü boyunlarının eğri olması gibi bir durumları yoktur. Develerin hörgüçlerinde su değil, yağ depolanır ve bu yağ enerji kaynağı olarak kullanılır.

En güçlü melez deve, Tulu olarak bilinir. Tulu develeri, tek bir büyük hörgüç ve her iki ebeveynden daha büyük boyutlarıyla dikkat çeker.

Develer genellikle tek yavru doğurur.

Çökmüş devenin malı, devenin çöktüğü yerde veya hörgüçte olabilir.

En iyi yük taşıyan katır olarak, deve kabul edilir.

Develerin su ihtiyacı, hörgüçlerinde depoladıkları yağ ve su tasarrufu sağlayan vücut mekanizmaları sayesinde karşılanır. Başlıca su tasarrufu yöntemleri: - Vücut sıcaklığı düzenlemesi: Develer, vücut sıcaklıklarını 42°C'ye kadar çıkararak terlemeyi minimize ederler. - Kan hücrelerinin yapısı: Develerin alyuvarları, esneklikleri sayesinde daha fazla su taşıyabilir. - İdrar ve dışkı: Develerin idrarları düşük su içeriğiyle kıvamlıdır ve kalın bağırsaktaki suyun yüksek geri emilimi sağlanır. Ayrıca, uzun süre susuz kaldıktan sonra develer, bir oturuşta 110 litreye kadar su içebilirler.

Üç hörgüçlü deveye "hamile" denir.

Develer güreş için 5-6 yaşından itibaren eğitilmeye başlanır.

“Cahile laf anlatmak, deveye hendek atlatmaktan zordur” atasözü, cahil bir kişiye bir şeyi anlatmanın çok zor olduğunu, anlamasının neredeyse imkansız olduğunu ifade eder.

Develerin 34 dişi vardır.

Develer, hörgüçlüdür çünkü bu yapı, yaşam koşullarına adaptasyonlarının bir sonucudur ve çeşitli işlevlere sahiptir: 1. Enerji Deposu: Develerin hörgüçleri, yağ ile doludur ve yiyecek kaynaklarının azaldığı dönemlerde bu yağ, develerin hayatta kalmasını sağlayan önemli bir enerji kaynağıdır. 2. Vücut Isısını Düzenleme: Hörgüçlerdeki yağ dokusu, çöl sıcaklıkları gibi aşırı sıcaklık değişimlerine karşı yalıtım görevi görerek, develerin terlemesini önler ve su kaybını azaltır. 3. Koruma: Hörgüç, devenin güneş ışığının ısısından korunmasına yardımcı olur.

Develer, ekonomik ve kültürel değerleri nedeniyle pahalıdır. Pahalı olmasının bazı nedenleri: - Yüksek verimlilik: Develer, tüyleri, derisi ve diğer ürünleri ile uluslararası pazarlarda yüksek fiyat bulur. - Yatırım maliyeti: Damızlık deve kuşu fiyatları pahalı olduğu için, deve yetiştiriciliği büyük bir başlangıç yatırımı gerektirir. - Sınırlı arz: Develerin bulunduğu bölgelerin kısıtlı olması ve yetiştiriciliğinin az olması, arzın düşük olmasına ve fiyatların artmasına neden olur.

Türkiye'de iki ana deve türü bulunmaktadır: Bactrian (çift hörgüçlü) ve Dromedary (tek hörgüçlü).

Devlerin soyu, Asya kıtasından gelmektedir. Tek hörgüçlü deve, Arap Yarımadası'ndan, çift hörgüçlü deve ise Orta Asya'dan yayılmıştır.

Üç hörgüç deve olarak bilinen Baktriya devesinin özellikleri şunlardır: 1. Boyut: Genellikle tek hörgüçlü develerden daha büyüktür. 2. İklim Koşulları: Sıcaklığın eksi 40 dereceye kadar düşebildiği soğuk iklimlerde yaşadıkları için iki hörgüç geliştirdikleri düşünülmektedir. 3. Beslenme: Yeterli yiyecek bulamayınca hörgüçlerindeki yağı kullanırlar. 4. Su Tasarrufu: Hörgüçlerdeki yağ parçalanırken su açığa çıkar, bu da devenin uzun süre susuz kalmasına yardımcı olur.

Develer, kaktüs dışında ot, tahıl, buğday, yulaf, saman, yapraklar için çalı ve ağaçlar gibi çeşitli bitkileri yerler. Ayrıca, ölü hayvanların kemikleri de develerin besin kaynakları arasında yer alabilir, özellikle kuraklık dönemlerinde.