Botanika

Kızılçam ağaçları genellikle 80-90 yıl kadar yaşar. Ancak, ekolojik ömrü 150-200 yıl arasında değişirken, ekonomik ömrü yaklaşık 60 yıldır.

Kış aylarında çeliklenebilen ağaçlar arasında kışın yaprağını döken ağaçlar bulunur. Çeliklenebilen ağaç türleri: İncir; Nar; Ayva; Çay; Fındık; Zeytin; Dut. Odun çelikleri, kış dinlenme döneminde, yani kış aylarında alınabilir. Çelikleme işlemi için en uygun zaman, ana bitkilerin soğuklanma ihtiyaçlarını tamamladıkları ve tam dinlenme halinde bulundukları ocak-şubat ayları olarak kabul edilir.

Çınar ağaçları, uygun koşullarda yılda 30-60 cm kadar büyüyebilir. Büyüme hızı, çevresel faktörlere ve bakıma bağlı olarak değişiklik gösterebilir.

Çam ağaçları çiçek açmaz, ancak kozalakları çiçek benzeri bir görünüm sergileyebilir. Çam kozalakları: Dişi kozalaklar, ağacın üst dallarında bulunur ve polenleşmesi bir yılı bulabilir. Erkek kozalaklar, genellikle göze çarpmaz ve dişi kozalaklara göre daha küçüktür. Kozalaklar, sert bir dış yüzeye sahiptir ve bu yüzey, tohumları rüzgar, olumsuz hava koşulları ve hayvanlardan korur. Çam ağaçlarını andıran bazı çiçek türleri de vardır, örneğin çam kızılcığı (Vaccinium myrtillus) ve sarı çam (Pinus ponderosa).

Tüm çam ağaçları çiçek açmaz. Çam ağaçları, açık tohumlu bitkiler (Gymnospermae) sınıfına girdiği için çiçek açma yeteneğine sahip değildir.

Amazon ormanlarında 40.000 çeşit bitki bulunmaktadır. Ayrıca, 2010 yılından beri 400’den fazla yeni bitki türü keşfedilmiştir.

Hayır, buğday ve arpanın Latinceleri aynı değildir. Buğday, Triticum cinsine, arpa ise Hordeum cinsine aittir. Her ikisi de Poaceae (tahıl) familyasına dahildir.

İstanbul'un bitki örtüsü, Akdeniz bitki örtüsüne benzerlik gösterir ve bu nedenle bölgede en çok Akdeniz bitki örtüsünün tipik bitkisi olan makiler görülür. İstanbul'da görülen bazı bitki türleri: Ormanlarda: Kayın, meşe, gürgen, ıhlamur, karaağaç. Boğaz ve kıyı şeridinde: Tuz toleranslı bitkiler, deniz bitkileri (örneğin, sarımsak otu, biberiye, kekik, defne yaprağı). Park ve bahçelerde: Çınar, söğüt, zakkum, mimoza, gül, lale. Adalarda: Çam, sedir, mersin, zeytin, üzüm. İstanbul, iklim çeşitliliğinin sağladığı avantajla her türlü bitkinin yetişebildiği bir coğrafyaya sahiptir.

Pelit ağacı (meşe palamudu), ortalama 400 yıl kadar yaşayabilir. Ancak, çevresel koşullar, bakım, toprak yapısı ve iklim gibi faktörlere bağlı olarak bu süre değişiklik gösterebilir.

Sandaloz sakızı, sandaloz ağacından elde edilir. Bu ağaç, Kuzey Afrika bölgesinde yetişir.

Evet, paduk sert bir ağaçtır. Orta sertlikte bir ağaç türü olan paduk, sıkı bir yapıya sahiptir.

Avustralya çamı (Casuarina equisetifolia), anavatanı Avustralya olmak üzere, Güneydoğu Asya, Kuzey Avustralya ve Pasifik Adaları'nda yaygın olarak bulunur. Yetiştiği bazı bölgeler: Tayland, Myanmar, Vietnam, Malezya, Singapur, Brunei, Endonezya, Doğu Timor ve Filipinler; Papua Yeni Gine, Fransız Polinezyası, Yeni Kaledonya ve Vanuatu; Madagaskar (doğal yaşam alanı olup olmadığı şüphelidir). Ayrıca, Güney ve Orta Florida, Meksika ve kendi doğal yaşam alanı dışındaki tropikal bölgelerde de bulunur.

Karadeniz Bölgesi'nde 253 adet endemik bitki türü bulunmaktadır.

Bir ağacın yaşı, gövdesinde bulunan yıllık halkalar sayılarak hesaplanır. Halkaların oluşumu: İlkbaharda, ağaç bol güneş ışığı ve su aldığında geniş ve açık renkli halkalar oluşur; sonbaharda ise güneş ışığı ve su azaldıkça ince ve koyu renkli halkalar oluşur. Sayma: Her halka bir yılı temsil eder, bu nedenle halkaların sayısı ağacın yaşını verir. Hesaplama için kullanılan yöntemler: Artım burgusu: Ağaca zarar vermeden gövdeden bir örnek alınarak halkalar incelenir. Gövde çapı: Yıllık büyüme oranı bilinerek, gövde çapı ölçülüp yaş yaklaşık olarak tahmin edilebilir. Tropikal bölgelerde yetişen bazı ağaçlarda yıllık halkalar belirgin değildir, bu durumda başka yöntemler kullanılmalıdır.

Ayancık'ta yetişen bazı ağaç türleri: Çam. Köknar. Meşe. Gürgen. Kayın, dişbudak, karaağaç, ıhlamur, çınar, kestane, kavak. Ayancık'ın güneyindeki Çangal Ormanları, biyolojik açıdan oldukça zengindir ve bu ormanlarda yeşilin her tonu görülebilir.

Sibirya'da bulunan orman türleri: Tayga. Geniş yapraklı ve karışık ormanlar. Sibirya'daki bazı orman rezervleri: Barguzinsky Rezervi. Altaysky Rezervi. Baykalsky Rezervi.

Alpin çayırlar, yüksek dağlık alanlarda, ağaç sınırının üzerinde, soğuk ve karasal iklim koşullarında görülür. Bu iklimin bazı özellikleri şunlardır: Yüksek rakım. Düşük sıcaklıklar. Yüksek nem oranı. Yoğun yağışlar.

Brachystelma cinsi, Apocynaceae (asclepiadaceae) familyasına aittir.

Mabet ağacı (Ginkgo biloba), günümüzde varlığını sürdüren hiçbir yakın türü veya benzeri bulunmayan, tamamıyla kendine özgü bir ağaçtır. Özellikleri: Boy: 20-35 metre arasında, bazı durumlarda 50 metreye kadar ulaşabilir. Yapraklar: Yelpaze şeklinde, 5-15 cm uzunluğunda, sonbaharda sarı renge döner. Dayanıklılık: Bitki hastalıklarına, haşerata, iklimsel zorluklara ve kentsel ortama dayanıklıdır. Üreme: Dişi ağaçlar kozalak üretmez, erkek ağaçlar polen kozalakları oluşturur. Faydaları: Sağlık: Antioksidan içeriği sayesinde hafızayı güçlendirebilir, beyin sağlığını destekleyebilir ve dolaşım sistemini iyileştirebilir. Kullanım: Çin tıbbında uzun süredir kullanılmaktadır, ayrıca doğal sağlık ürünlerinde ve kozmetik alanında da yer alır. Yetişme Alanları: Anavatanı Asya'dır, Çin, Japonya ve Kore'de doğal olarak yetişir. Dünya genelinde park ve bahçelerde yetiştirilir. Dayanıklılığı: Hiroşima'daki atom bombası patlamasından sağ kurtulan ağaçlar arasında yer alır.

Taç utangaçlığı, bazı ağaç türlerinin en üst dallarının birbirine değmekten kaçınması durumudur. Bu durumun nedenleri arasında şunlar yer alır: Fotosentez: Dallar arasında boşluk bırakılarak güneş ışığının daha verimli kullanılması sağlanır, böylece fotosentez artar. Böcek geçişi: Ağaçlar arasındaki mesafe, zararlı böceklerin bir ağaçtan diğerine geçişini engeller. Rüzgar hasarı: Dalların birbirine çarpması sonucu kırılmaların önlenmesi hedeflenir. Taç utangaçlığı, özellikle okaliptüs, Sıtka ladini, Japon karaçamı ve siyah mangrov gibi türlerde gözlemlenir.