Astronotlar

Uzayda kaybolan astronotlar genellikle uzay araçlarında veya uzay istasyonlarında mahsur kalmışlardır. Örneğin, Boeing Starliner uzay aracının ilk insanlı test uçuşunda, astronotlar araçta meydana gelen arızalar nedeniyle uzayda mahsur kalmışlardır. Ayrıca, bazı astronotlar kara deliklere yaklaşmış olabilirler, ancak bu durum net olarak kanıtlanmamıştır. NASA, bir kara deliğe düşüldüğünde neler yaşanacağını gösteren bir video yayınlamıştır. Uzayda kaybolan astronotların cesetlerine dair herhangi bir kanıt bulunamamıştır. Daha fazla bilgi için aşağıdaki kaynakları inceleyebilirsiniz: Halk TV: "Kaybolan Astronotların Nerede? Kara Delik Nasıl Bir Yer? NASA Tüm Görüntüleri Paylaştı". TÜBİTAK Bilim Genç: "Uzayda Mahsur Kalan Astronotlar Ne Zaman Dönebilecek?".

Sıra Dışı Bir Kaya, Dünya'nın hikayesini ve yaşamın nasıl başladığını, devam ettiğini anlatıyor. Belgeselin işlediği bazı konular: Atmosfer: Dünya'nın oksijen açısından zengin atmosferinin oluşumu. Kalkan: Dünya'nın Güneş'in ölümcül radyasyonuna karşı kendini koruması. Yaşamın başlangıcı: Yaşamın yapıtaşlarının evrendeki yayılımı ve Dünya'nın bu süreçte özel konumu. Yok oluşlar: Küresel ve kitlesel yok oluşların evrimdeki rolü. Belgesel, ünlü yönetmen Darren Aronofsky ve yapımcı Jane Root'un işbirliğiyle, National Geographic için hazırlanmıştır.

Boeing ile uzaya giden astronotlar, Barry “Butch” Wilmore ve Sunita “Suni” Williams’tır. Bu iki astronot, Boeing Starliner uzay aracının ilk insanlı uçuşunu gerçekleştirmek üzere 5 Haziran 2024’te Uluslararası Uzay İstasyonu'na (ISS) doğru yola çıkmıştır. Wilmore ve Williams, 6 Haziran 2024’te uzay istasyonuna ulaşmış, ancak Starliner'ın itki sisteminde yaşanan sorunlar nedeniyle Dünya’ya dönüşleri gecikmiştir. NASA, Starliner astronotlarının güvenli dönüşü için SpaceX gibi farklı seçenekleri değerlendirmektedir.

Uzay filmlerinde uyku kapsüllerinin kullanılmasının sebebi, astronotların uzun süreli uzay yolculuklarında sağlık, gıda ve psikoloji gibi lojistiğin henüz tam olarak çözülememiş sınırlarını aşmak için bir çözüm olarak sunulmasıdır. Ancak, Şili'den üç araştırmacı tarafından yapılan yeni bir çalışmanın sonuçları, uzun vadeli insan durağanlığının önündeki matematiksel bir engeli ortaya koymaktadır. Ayrıca, uyku kapsüllerinin uzay filmlerinde kullanılmasının bir diğer sebebi, filmin senaryosuna uygun olarak karakterlerin zaman algısını değiştirmek ve dramatik bir etki yaratmaktır.

NASA'nın açıklamasına göre, uzayda mahsur kalan astronotlar Butch Wilmore ve Suni Williams, 19 Mart 2025 civarında Dünya'ya dönecektir. İki astronot, Boeing'in Starliner mekiğindeki teknik arızalar nedeniyle yaklaşık 9 ay boyunca Uluslararası Uzay İstasyonu'nda (ISS) mahsur kalmıştı.

Yerli astronot Mature hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, Türkiye'nin ilk astronotu Alper Gezeravcı'dır. Alper Gezeravcı, Türk Hava Kuvvetleri'nde askerî pilot, Türkiye Uzay Ajansı yönetim kurulu üyesi ve uzaya çıkan ilk Türk astronottur.

One Strange Rock belgeseli, Dünya’nın sıra dışı hikayesini, tüm kozmik alanda onu neyin özel kıldığını ve nasıl yaşamla dolup taştığını anlatıyor. Belgeselde, sekiz astronotun Uluslararası Uzay İstasyonu ve Mir'de geçirdikleri yaklaşık 1.000 günlük zaman, dünya izlenimleri, hisleri ve uzay istasyonlarında yaşadıkları deneyimler anlatılıyor. Belgeselin bazı bölümleri ve konuları şu şekilde: 1. bölüm, “Nefes. 2. bölüm, “Fırtına.” 3. bölüm, “Kalkan.” 4. bölüm, “Başlangıç.” 5. bölüm, “Hayatta Kalmak.” 6. bölüm, “Kaçış.” 7. bölüm, “Terraform.” 8. bölüm, “Uzaylı.” 9. bölüm, “Uyanış.” 10. bölüm, “Yuva.” Belgeselin yönetmenliğini Graham Booth, Nicholas Jordan, Alice Jones, Christopher Riley, Nat Sharman ve Nic Stacey üstlenmiştir. Belgeselin sunuculuğunu, Ali, Pursuit of Happyness, Men in Black gibi filmlerden tanınan ve birçok Oscar adaylığı bulunan ünlü Amerikalı oyuncu Will Smith yapmıştır.

Astronotlar, uzay görevleri sırasında uzun süreler boyunca Dünya'dan uzakta kaldıkları için eşlerinden ayrı yaşamak zorunda kalırlar.

Uzayda birinin "kapanması" ifadesi, genellikle teknik bir arızayı veya görevde beklenmedik bir ertelemeyi ifade eder. Örneğin, Boeing'in Starliner uzay aracının ilk insanlı test uçuşunda, sevk sistemiyle ilgili kritik bir sorun nedeniyle astronotlar uzayda mahsur kalmıştır. Ayrıca, SpaceX'in Dragon uzay aracıyla planlanan dönüş görevi de hidrolik sistemle ilgili sorunlar nedeniyle ertelenmiştir. Bu tür durumlar, uzay görevlerinde sıkça karşılaşılan ve güvenlik nedeniyle ciddi önlemler alınmasını gerektiren durumlardır.

Astronotlara yalan makinesi testinden geçirilmesinin nedeni, uzayda gözlemlediklerini iddia ettikleri tanımlanamayan uçan cisimler (UFO) hakkında doğruluklarını kontrol etmektir. Bu tür testler, özel bir araştırmacı grubu tarafından yeni nesil yalan dedektörleriyle gerçekleştirilir. Ancak, yalan makinelerinin güvenilirliği tartışmalıdır ve sonuçları delil niteliği taşımaz.

Orbital kitabı, farklı ülkelerden gelen altı astronotun bir gününü anlatıyor. Astronotlar, dünyanın yörüngesi etrafında tam on altı kez tur atıyorlar; bu nedenle 24 saat içerisinde defalarca günün doğumunu ve batımını görüyorlar. Kitapta, Tanrı'nın varlığı veya doğası, yaşamın anlamı ve iklim değişikliği gibi konular da ele alınıyor. Samantha Harvey, Booker Ödülü için gerçekleştirdiği konuşmada, kitabı “dünya için çalışan, ona karşı olmayan; barış için çalışan, ona karşı olmayan” herkese adadığını belirtmiştir.

Genel Bakış Etkisi, uzaydan Dünya'ya bakan astronot ve kozmonotların yaşadığı, gezegenimizi uzayın siyah boşluğu içinde tek ve bir bütün olarak görmenin yarattığı bilişsel ve duygusal değişimdir. Bu etkiyi yaşayan kişiler, Dünya'ya karşı daha güçlü bir çevre bilinci, insanlığın birliğine dair bir duygu ve gezegeni koruma sorumluluğu hissettiklerini bildirmişlerdir. Genel Bakış Etkisi, ilk kez 1987 yılında Frank White’ın aynı isimli kitabında ortaya atılmıştır.

Astronotların uzayda yaptığı bazı deneyler: EXTRAMOPHYTE. CRISPR-GEM. METABOLOM. MİYELOİD. MİYOKA. VOKALKORD. ALGALSPACE. UYNA. gMETAL. UzMAn.

2002 yılında Uluslararası Uzay İstasyonu'nda (ISS) meydana gelen önemli olay, Uzay Mekiği Endeavor'un ISS'ye kenetlenmesi ve bir Amerikalı ile iki Rus astronotunu bırakmasıdır. Bu olay, uluslararası işbirliğinin ve uzay araştırmalarının önemli bir dönüm noktası olarak kabul edilir.

Uzayda yolculuk, astronotlar için çeşitli riskler içerir: Yerçekimsizlik: Kemik yoğunluğu kaybı, kas zayıflığı ve kardiyovasküler sistemde sorunlara yol açabilir. Radyasyon: Kozmik ışınlar ve güneş radyasyonu, uzun vadede sağlık sorunlarına, kanser riskine ve doku hasarına neden olabilir. Psikolojik etkiler: Uzun süreli izolasyon ve uzay ortamında yaşam, psikolojik sağlığı etkileyebilir. Geri dönüş yolculuğu: Yüksek hız nedeniyle atmosfere girişte aşırı ısınma ve diğer teknik zorluklar içerir. Bu riskleri en aza indirmek için uzay ajansları, astronotlara radyasyon koruyucu önlemler ve psikolojik destek sağlar.

Ay'da yürüyen üç kişi: 1. Neil Armstrong (Apollo 11); 2. Edwin "Buzz" Aldrin (Apollo 11); 3. Charles "Pete" Conrad (Apollo 12). Ayrıca, Apollo 14'te Alan Shepard ve Edgar Mitchell, Apollo 15'te David Scott ve James Irwin, Apollo 16'da Charles Duke ve John Young, Apollo 17'de ise Harrison Schmitt ve Eugene Cernan Ay'a ayak basmıştır.

2025 yılı itibarıyla uzayda mahsur kalan kişi sayısı hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, 2024 yılında Uluslararası Uzay İstasyonu'nda (ISS) 286 gün mahsur kalan Amerikalı astronotlar Butch Wilmore ve Sunita Williams'tan bahsedilebilir. Bu iki astronot, Haziran 2024'te yalnızca 8 günlük bir görev için uzaya gönderilmiş, ancak Boeing'in uzay aracındaki teknik aksaklıklar nedeniyle istasyonda 9 ay boyunca kalmışlardır.

Çin'in ilk kadın astronotu Liu Yang'dır. Liu Yang, 16 Haziran 2012 tarihinde Shenzhou 9 uzay aracıyla uzaya gönderilmiştir.

NASA astronotlarının uzayda yaşam aramasının birkaç nedeni vardır: Bilimsel araştırmalar: Uzayda yaşam aramak, evrenin kökenleri ve yaşamın başlangıcı hakkında yeni bilgiler sunabilir. Teknolojik gelişmeler: Uzayda yaşam arayışı sırasında geliştirilen teknolojiler, Dünya'daki insanların hayatını kolaylaştırabilir. Gelecek koloniler: Uzayda yaşam bulma çabaları, insanlığın Güneş Sistemi dışında da yerleşimler kurmasına olanak tanıyabilir.

Apollo Projesi'nde üç astronot hayatını kaybetmiştir: 1. Apollo 1 görevinde (AS-204), 27 Ocak 1967'de Gus Grissom, Edward White ve Roger Chaffee, fırlatma platformunda çıkan yangın sonucu ölmüştür. 2. Apollo 13 görevinde, 11 Nisan 1970'te yaşanan oksijen tankı patlaması nedeniyle görev iptal edilmiş, ancak astronotlar sağ salim geri dönmüştür. Bu iki görev dışında, Apollo Projesi'nde başka ölüm vakası kaydedilmemiştir.