Antlaşma

Paris Antlaşması ile toprak kaybeden devletler şunlardır: İtalya: Afrika'daki İtalyan Doğu Afrikası (Etiyopya, Eritre ve İtalyan Somaliland) ve İtalyan Libyası'nı kaybetti. Finlandiya: Sovyetler Birliği ile olan sınırında değişiklikler yaşandı. Macaristan: Çekoslovakya ve Romanya'dan aldığı topraklar geri verildi. Romanya: Dobruca'yı Bulgaristan'a, Kuzey Bukovina ve Besarabya'yı Sovyetler Birliği'ne bırakmak zorunda kaldı. Bulgaristan: Toprak kazanan tek Mihver devleti oldu, sınırları 1 Ocak 1941 sınırlarına göre yeniden düzenlendi.

AK Parti'nin imzaladığı açık hava antlaşması hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, AK Parti'nin imzaladığı bazı antlaşmalar şunlardır: Paris İklim Değişikliği Anlaşması. Ottawa Antlaşması.

Birleşmiş Milletler Avrupa Ekonomik Komisyonu (BMAEK), 28 Mart 1947 tarihinde, Birleşmiş Milletler Genel Kurulu'nun talebi üzerine, "savaşın harap ettiği ülkelere yardım etmek" amacıyla kurulmuştur. BMAEK'nın kurulmasına dair spesifik bir antlaşma bilgisi bulunamamıştır.

Sevr Antlaşması'nın en önemli özelliği, Osmanlı İmparatorluğu'nun topraklarının Avrupalı devletler ve bölgedeki azınlıklar arasında paylaştırılmasıdır. Antlaşmanın diğer önemli özellikleri arasında şunlar yer alır: Kapitülasyonların genişletilmesi ve limanların, demiryollarının, telgraf hatlarının kontrolünün uluslararası komisyonlara bırakılması. Askeri kuvvetin sınırlandırılması: Osmanlı'nın askeri gücü 50.700 kişiyle sınırlı olacak ve ağır silah bulunduramayacak. Boğazlar Komisyonu'nun kurulması: Boğazlar ve etrafındaki bölgenin bu komisyonun denetimi altına girmesi. Yeni devletlerin kurulması: Doğu Anadolu'da bağımsız bir Ermenistan ve Fırat'ın doğusunda mahalli muhtariyet kurulması.

Osmanlı Devleti'nin en küçük sınırı, Karlofça Antlaşması ile belirlenmiştir. Karlofça Antlaşması ile Osmanlı, Avusturya'ya Banat Yaylası ve Temeşvar hariç tüm Macaristan'ı, Venedik'e Mora Yarımadası ve Dalmaçya kıyılarını, Lehistan'a ise Podolya ve Ukrayna'yı vermek zorunda kalmıştır.

Küçük Kaynarca Antlaşması ile Kırım Hanlığı'nın bağımsızlığı Osmanlı Devleti tarafından kabul edilmiştir. Ancak, antlaşmanın 7. maddesine göre Kırım Hanlığı, siyasi bakımdan bağımsız olup, yalnızca dini işlerde Halifelik makamına tabi olacaktır. Kırım Hanlığı'nın başına, Rusya'nın desteğiyle 1777'de Şahin Giray geçmiştir.

93 Harbi'nin ardından 13 Temmuz 1878'de imzalanan Berlin Antlaşması, Osmanlı İmparatorluğu ile Avusturya-Macaristan, Fransa, Almanya, Büyük Britanya ve İrlanda, İtalya, Rusya arasında yapılmıştır.

Osmanlı ve Bizans arasındaki ilk antlaşma, 1307 yılında gerçekleşen Koyunhisar Savaşı'nın ardından yapılmıştır. Koyunhisar Savaşı, 1302 yılında, Bursa'nın Yenişehir ilçesine bağlı Koyunhisar Köyü'nde meydana gelmiş ve Osmanlı Devleti'nin zaferiyle sonuçlanmıştır.

Camp David Antlaşması, Amerika Birleşik Devletleri'nin (ABD) başkenti Washington'da, 17 Eylül 1978 tarihinde, ABD Başkanı Jimmy Carter'ın gözetiminde, Mısır Cumhurbaşkanı Enver Sedat ve İsrail Başbakanı Menahem Begin arasında imzalanmıştır. Antlaşmanın müzakereleri ise Camp David'de, Washington'ın 100 km uzağında bulunan ormanlık bir alanda gerçekleştirilmiştir.

Kütahya Antlaşması'nın başlıca önemli maddeleri şunlardır: Mehmet Ali Paşa'nın Affı: Padişah fermanı ile Mehmet Ali Paşa affedildi. Şam Valiliği: Mehmet Ali Paşa'ya Şam valiliği verildi. İbrahim Paşa'ya Verilen Unvanlar: Oğlu İbrahim Paşa'ya Cidde valiliği ve Adana muhassıllığı (vergi toplama hakkı) verildi. Mısır ve Girit Valilikleri: Mehmet Ali Paşa'ya Mısır ve Girit valilikleri de bırakıldı. Bu antlaşma, her iki tarafı da memnun etmemiştir.

Kalmar Antlaşması, 17 Haziran 1397 tarihinde imzalanmıştır.

Karlofça Antlaşması, 1683-1698 yılları arasındaki Osmanlı-Kutsal İttifak Savaşları'nın sonucunda imzalanmıştır. Antlaşmanın imzalanmasının bazı nedenleri: Osmanlı Devleti'ne karşı saldırılar: Papa XI. Innocentius'un liderliğinde Avusturya, Lehistan ve Venedik'in oluşturduğu Kutsal İttifak'ın saldırıları. Rusya'nın modernleşmesi: I. Petro'nun ordusunu modernize ederek Akdeniz'e inme çabaları. Osmanlı ordusunun yıpranması: Uzun süren savaşlar nedeniyle Osmanlı ordusunun yorgun düşmesi. Zenta Muharebesi: 1697'de Osmanlı ordusunun Zenta Muharebesi'nde büyük bir yenilgi alması. İngiltere ve Hollanda'nın ara buluculuğu: İngiliz ve Hollanda hükûmetlerinin araya girmesi.

İtalya, 10 Şubat 1947'de Paris Barış Antlaşması'nı imzaladı. Bu antlaşma, İkinci Dünya Savaşı sonrasında İtalya ile müttefik güçler arasında düşmanlıklara resmen son vermek ve barış sağlamak amacıyla imzalanmıştır.

Osmanlı Devleti'nin imzaladığı en ağır antlaşma, Sevr Antlaşması olarak kabul edilir. 10 Ağustos 1920'de imzalanan Sevr Antlaşması, I. Dünya Savaşı sonrasında İtilaf Devletleri ile Osmanlı İmparatorluğu hükûmeti arasında, Fransa'nın başkenti Paris'in 3 km batısındaki Sevr banliyösünde bulunan Seramik Müzesi'nde imzalanmıştır.

Edirne-Segedin Antlaşması, 1444 yılında Osmanlı Devleti ile Macaristan arasında imzalanmıştır. Bu antlaşma, Osmanlı padişahı II. Murat'ın, Balkanlarda süren savaşlara son vererek bir barış dönemi oluşturmak istemesi sonucunda, Macaristan ile yaptığı görüşmeler sonunda imzalanmıştır. Antlaşmanın imzalanmasına yol açan savaş hakkında farklı görüşler bulunmaktadır. Bir görüşe göre, Osmanlılar, János Hunyadi'nin kumandanlığı altındaki Haçlı ordusunu İzladi Derbendi'nde yenilgiye uğratmıştır.

İnsan haklarına ilişkin temel belgeler, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi (AİHS) ile bağlayıcı hale gelmiştir. AİHS, 4 Kasım 1950 tarihinde Roma’da imzalanmış ve 1953 yılında yürürlüğe girmiştir. Ayrıca, Birleşmiş Milletler tarafından kabul edilen Uluslararası Sivil ve Siyasal Haklar Anlaşması ile Uluslararası Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Haklar Anlaşması gibi sözleşmeler de insan hakları alanında bağlayıcı düzenlemeler getirmiştir.

Osmanlı İmparatorluğu'nda gerileme dönemi, Karlofça Antlaşması (1699) ile başlamıştır. Bu antlaşma, Osmanlı Devleti'nin batıda ilk kez toprak kaybetmesine ve Orta Avrupa'daki egemenliğini kaybetmesine yol açmıştır.

Mondros Ateşkes Antlaşması'na göre Osmanlı ordusu, hudutların korunması ve asayişin sağlanması için gerekli olan birlikler dışında tamamen terhis edilecektir. Antlaşmanın 5. maddesinde, terhis edilecek Osmanlı kuvvetlerinin teçhizatı hakkında verilecek talimata riayet edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, antlaşmanın 7. maddesine göre, İtilaf Devletleri, güvenliklerini tehdit edecek bir durum ortaya çıkması halinde, herhangi bir stratejik noktayı işgal hakkına sahip olacaktır.

Osmanlı İmparatorluğu, II. Viyana Kuşatması'ndan sonra Karlofça Antlaşması'nı imzaladı. 26 Ocak 1699'da imzalanan Karlofça Antlaşması ile Osmanlı, Avusturya, Venedik, Rusya ve Lehistan'a toprak kaybetti.

Mondros Ateşkes Antlaşması'na göre Osmanlı Hükümeti'nin yaptığı bazı şeyler şunlardır: Ordunun terhisi. İşgallere göz yumulması. İletişim araçlarına el konulması. Toprakların işgal edilmesi. Ayrıca, Osmanlı Hükümeti, İtilaf Devletleri'nin menfaatlerini korumak için İaşe Nezareti nezdinde temsilciler bulundurmayı ve gerekli bilgileri sağlamayı kabul etmiştir.