II. Abdülhamit'in Almanya'ya yakınlaşma nedenleri arasında şunlar bulunmaktadır: Dış politika arayışı: Osmanlı, Rusya, İngiltere, Fransa ve Avusturya gibi büyük devletlerle çevriliydi ve bu devletlerden gelen tehditlere karşı denge oluşturacak bir müttefik arıyordu. Hammadde ve pazar ihtiyacı: Almanya, sanayisi için hammadde arayışında ve Osmanlı, bu anlamda uygun bir pazar olarak görülüyordu. Askeri ve teknik işbirliği: Almanya, Osmanlı ordusunu eğitmek ve ıslah etmek için uzmanlar gönderiyordu. Kişisel ilişkiler: II. Abdülhamit'in, şehzadeliği sırasında Almanya'ya yaptığı gezi ve Berlin Kongresi'ndeki izlenimleri, Almanya'ya olan sempatisini artırmıştı. Bu nedenlerle, II. Abdülhamit, Almanya ile yakın ilişkiler kurarak dış politikada avantaj sağlamayı hedeflemiştir.