Terapötik ilişki, psikoterapi sürecinde terapist ile danışan arasında kurulan güven, anlayış ve karşılıklı saygıya dayalı bağ olarak tanımlanır. Bu ilişki, danışanın kendisini güvende hissetmesi, duygusal açıdan rahatlaması ve zorluklarla yüzleşebilmesi için kritik bir zemin oluşturur. Terapötik ilişkinin temel bileşenleri: - Güven: Danışan, terapistine tamamen açık olabilmeli ve onunla samimi bir şekilde duygusal deneyimlerini paylaşabilmelidir. - Empati: Terapistin, danışanın yaşadığı duygusal zorlukları anlaması ve buna duyarlı bir şekilde yaklaşması önemlidir. - Samimiyet: Terapistin içten ve doğal bir tutum sergilemesi, danışanın kendini rahat hissetmesini sağlar. - İş birliği: Terapist ve danışan arasında ortak hedefler üzerine kurulan bir iş birliği olmalıdır.