Yalnızlık Üzerine Bir Hikaye Şermin, otuz beş yaşında, sarışın ve mavi gözlü bir kadındı. Bir akşam, yine yalnızlığını düşünürken, "Bilmezler yalnız yaşamayanla / Nasıl korku verir sessizlik insana / İnsan nasıl konuşur kendisiyle / Nasıl koşar aynalara / Bir cana hasret" dizeleri aklına geldi. Şermin, yalnızlığının ağırlığıyla tırnaklarına baktı, ojesinin rengini değiştirip değiştirmemekte kararsız kaldı. Yalnızlık, Şermin için taşınması zor bir elbise gibiydi.