• Buradasın

    Otizm ve DEHB nasıl ayırt edilir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Otizm ve DEHB (Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu) arasındaki temel farklar şunlardır:
    • Sosyal etkileşim ve iletişim:
      • Otizmde göz temasından kaçınma, sosyal ipuçlarını anlamada zorluk ve tek bir konuya derinlemesine odaklanma gibi belirtiler görülür 12.
      • DEHB'de ise sürekli konuşma, son sözü söyleme isteği, diğer insanların sözlerini kesme ve göz teması kurmama gibi davranışlar öne çıkar 23.
    • Tekrarlayıcı davranışlar ve rutine bağlılık:
      • Otistik bireyler rutinin bozulmasına karşı huzursuz olabilir ve değişikliklere tepki gösterebilir 12.
      • DEHB'li bireyler ise çabuk sıkılabilir ve yenilik arayabilir 12.
    • Dil gelişimi:
      • Otizmde konuşmanın gecikmesi, kelimeleri farklı ton veya biçimlerde kullanma ya da hiç konuşmama gibi durumlar daha yaygındır 1.
      • DEHB'li bireyler genellikle normal gelişim basamaklarında konuşmayı edinirler, ancak dikkat eksikliği nedeniyle dinlemede zorlanabilirler 1.
    Her iki durumun da bazı ortak noktaları vardır:
    • Günlük hayatta odaklanma, planlama ve sosyal etkileşim gibi konularda zorluklar yaşayabilirler 1.
    • Genetik faktörlerin etkili olduğu düşünülmektedir 5.
    Ayrım ve doğru teşhis için bir uzmana danışılması önerilir 25.

    Konuyla ilgili materyaller

    Otizm çeşitleri nelerdir?

    Otizm çeşitleri şunlardır: Klasik Otizm (Kanner Sendromu). Asperger Sendromu. Atipik Otizm. Yaygın Gelişimsel Bozukluk – Başka Türlü Adlandırılamayan (PDD-NOS). Çocukluk Dezintegratif Bozukluğu (CDD). Rett Sendromu. Ayrıca, DSM-5 kriterlerine göre otizm, bireylerin günlük yaşamda ne düzeyde destek gerektirdiğine göre üç seviyeye ayrılır.

    Atipik otizm ile DEHB aynı mı?

    Atipik otizm ile DEHB (Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu) aynı değildir, ancak bazı belirtileri benzerlik gösterebilir. Atipik otizm, otizm spektrum bozukluğunun daha hafif seyreden bir türüdür. Farklar: Dikkat süresi: DEHB'li çocuklar dikkatini uzun süre bir şeye vermekte zorlanır, otizmli çocuklar ise sevdiği bir konuya odaklanabilirken diğer konulara ilgisizdir. İletişim kurma: Otizmli bireyler göz teması kurmada ve duygularını ifade etmede zorluk yaşar, DEHB'li çocuklar ise sürekli konuşma ve diğer insanların sözünü kesme gibi davranışlar sergileyebilir.

    Otizm testi nasıl yapılır?

    Otizm testi, genellikle şu yöntemlerle yapılır: Gözlem ve anketler: Çocuğun sosyal etkileşimleri, iletişim becerileri ve tekrarlayan davranışları gibi farklı alanlardaki gelişimini değerlendirmeye yönelik sorular sorulur. Yapılandırılmış değerlendirmeler: ADOS (Autism Diagnostic Observation Schedule) gibi araçlarla yapılandırılmış oyun ve aktiviteler aracılığıyla sosyal iletişim becerileri gözlemlenir. Aile görüşmesi: ADI-R (Autism Diagnostic Interview-Revised) gibi ölçeklerle detaylı aile görüşmesi yapılır. Gelişim testleri: AGTE, Denver gibi testlerle dil, motor ve sosyal beceriler değerlendirilir. Diğer testler: EEG, beyin MR'ı ve metabolik testler gibi yöntemlerle eşlik eden durumlar tespit edilebilir. Evde otizm testi ise ebeveynlerin veya bireylerin otizme dair belirti ve şüpheleri değerlendirmelerine yardımcı olan bir ön tarama yöntemidir. Otizm tanısı yalnızca uzmanlar tarafından konulabilir.

    Otizmi olan biri ne yapamaz?

    Otizmi olan bireylerin yapamadıkları, belirtilerin şiddetine ve bireysel farklılıklara göre değişiklik gösterebilir. Ancak, genel olarak şu zorluklar görülebilir: Sosyal etkileşim ve iletişim zorlukları: Göz teması kurmakta zorlanma, duygusal ifadeleri anlamada ve kullanmada zorluk, sosyal ipuçlarını yorumlamada güçlük, sohbet başlatma ve sürdürmede zorluk. Tekrarlayıcı davranışlar: Belirli hareketleri tekrar tekrar yapma (el çırpma, sallanma gibi), rutinlere aşırı bağlılık, belirli nesnelere ya da konulara aşırı ilgi duyma. Duyusal hassasiyetler: Belirli seslere, dokulara veya ışıklara aşırı duyarlılık, ağrı veya sıcaklık gibi duyumlara az tepki verme. Dil ve iletişim sorunları: Konuşma gecikmesi veya hiç konuşmama, mecazi ifadeleri ve şakaları anlamada zorluk, kelimeleri veya cümleleri tekrar etme eğilimi. Motor beceriler: İnce veya kaba motor becerilerde gecikme veya farklılıklar, koordinasyon sorunları. Otizmin kesin bir tedavisi yoktur, ancak erken tanı ve uygun terapi yöntemleri ile bireylerin yaşam kalitesi artırılabilir.

    PDD ve otizm aynı mı?

    PDD (Yaygın Gelişimsel Bozukluklar) ve otizm aynı durumu ifade eder, çünkü otizm, PDD'nin bir alt kategorisi olarak kabul edilir. Otizm spektrum bozukluğu (OSB/ASD) olarak da bilinen PDD, sosyal etkileşim ve iletişimde zorluklar, tekrarlayan davranışlar ve sınırlı ilgi alanlarıyla karakterize edilen bir nörogelişimsel durumdur. Ancak, 2013 yılında yayınlanan DSM-5 kitapçığıyla birlikte, PDD-NOS (Başka Türlü Adlandırılamayan Yaygın Gelişimsel Bozukluk) resmi bir tanı olarak geçerliliğini kaybetmiştir.

    Otizm benzeri hastalıklar nelerdir?

    Otizm benzeri hastalıklar arasında şunlar bulunmaktadır: 1. Zihinsel Gerilik: İleri boyutlarda ve şiddetli olduğunda otizm belirtilerine benzer davranışlar gösterebilir. 2. Lendau Kleffner Sendromu: Ciddi dil bozukluğu ve çocukluk epilepsisi ile ilişkilidir. 3. Fragil X Sendromu: Genetik zihinsel yetersizliğin yaygın nedenlerinden biridir ve otizmle benzer özellikler taşır. 4. Asperger Sendromu: Dil gelişimi genellikle normal olmasına rağmen sosyal etkileşim ve duyguları ifade etmede zorluk yaşanır. 5. Çocukluğun Dezintegratif Bozukluğu: 3 yaş civarında çocuklarda başlayan ve iletişim ile sosyal becerilerde gerileme ile karakterizedir. Bu hastalıkların teşhisi ve tedavisi için bir uzmana danışılması önemlidir.

    Otizm belirtileri nelerdir?

    Otizm belirtileri genellikle üç temel alanda ortaya çıkar: 1. Sosyal iletişim ve etkileşim güçlükleri: Göz teması kurmada zorluk. Duyguları anlamada veya ifade etmede sıkıntı. Akran ilişkilerinde sorunlar. 2. Tekrarlayan davranışlar ve sınırlı ilgi alanları: Aynı hareketleri veya rutinleri tekrarlama. Rutin değişikliklerine aşırı tepki gösterme. 3. Duyusal hassasiyetler: Işık, ses, dokunma veya koku gibi uyaranlara karşı aşırı veya az tepki gösterme. Diğer belirtiler: Kendisiyle konuşan bireyleri duymamak ya da tepki vermemek. İsimle seslenildiğinde cevap vermemek. Fiziksel temaslardan hoşlanmamak. Kelime ve cümleleri öğrenememek. Sürekli aynı kelime ve cümleleri tekrarlamak. Göz temasından kaçınmak. Hırçınlık, öfke nöbetleri. Sallanma, kendi etrafında dönme ya da çırpınma gibi hareketleri sürekli olarak tekrar etmek. Kendine zarar verebilecek davranışlar sergilemek. Otizm belirtileri ilk aylarda hafif seyredebilir veya fark edilmeyebilir, ancak belirtiler sıklıkla 1-3 yaş aralığında fark edilmeye başlanır. Otizm tanısı yalnızca bir çocuk ve ergen psikiyatristi tarafından konulabilir.