Gönül borcu, genellikle iki faktörden kaynaklanır: 1. Birine yapılan yardım veya iyilik. 2. Yardım alan kişinin içsel sorumluluk hissiyatı. Ayrıca, yapılan bir iyiliğe karşı kendini borçlu sayma durumu, iyilik yaparken hissedilen sevinç, mutluluk gibi duygularla da ilişkili olabilir. Gönül borcu, kişisel bir sorumluluk duygusunun ürünüdür ve bu borç, eyleme dökülmesi gereken bir sorumluluk olarak kabul edilir.