Edimsel koşullanma, bir davranışın gücünün "pekiştirme" veya "cezalandırma" ile değiştirildiği bir tür ilişkisel öğrenme sürecidir. Bu süreçte, bir davranış ile bu davranışın sonucu arasında beyinde bir ilişki kurulur. Edimsel koşullanma, 1930’larda davranış bilimleri üzerinde uzun çalışmalar yürütmüş olan bilim insanı B. F. Skinner tarafından ortaya atılmıştır. Edimsel koşullanma, insanların davranış eğitimlerinde ve özellikle hayvanların eğitiminde ve terbiye edilmesinde yaygın olarak kullanılmaktadır. Edimsel koşullanmanın bazı temel kavramları şunlardır: Sönme. Kendiliğinden geri gelme. Uyarıcı genellemesi. Uyarıcı kontrolü (ayırt edici uyaran tepkisi). Davranışı biçimlendirme.